به گزارش مهر، اگرچه اثبات شده است که ذرات هیدروکسی آپاتیت باعث افزایش تکثیر و تمایز سلولی در شرایط برون تنی می‌شوند، اما تاکنون مطالعه چندانی در رابطه با اثر نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت قرار گرفته در بستر پلیمری پلی هیدروکسی بر روی پاسخ‌های سلولی انجام نگرفته است در حالی که تعیین اثر نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت بر رفتار سلولی بستر پلی هیدروکسی آلکانوآت اولین و مهمترین مرحله برای توسعه کاربردهای این نانوکامپوزیت‌ها است.
محققان پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی در تحقیقاتی اثر نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت کامپوزیت شده با پلی‌استرهای تجاری ساخته شده به‌وسیله باکتری روی تکثیر و تمایز سلول‌های استخوانی مورد بررسی قرار دادند.
بر اساس نتایج آنالیزهای بافت‌شناسی و محتوای DNA، نانوکامپوزیت‌های ساخته شده قادر بودند که به طور معنی داری تمایز و تکثیر سلول‌های استخوانی را القا کنند و از این جهت نانوکامپوزیت‌های ساخته شده به عنوان یک گزینه مناسب برای مهندسی بافت استخوان معرفی شدند.
محققان در این پروژه تحقیقاتی نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت را با روش هیدروترمال تولید کردند و پس از کامپوزیت کردن با پلی استرهای تجاری ساخته شده به‌وسیله باکتری (پلی هیدروکسی آلکانوآت‌ها)، خواص ساختاری شامل خواص حرارتی و رئولوژیکی و زیستی شامل زیست فعالیت، چسبندگی سلولی، پخش شدگی سلولی، تکثیر سلولی و تمایز سلولی آنها مورد بررسی قرار دادند. در نهایت نیز سازوکار‌های بهبود در پاسخ‌های سلول‌های استخوانی تجزیه و تحلیل شد.
از مهمترین نتایج این تحقیق بهبود چشمگیر در خواص زیستی نانو کامپوزیت‌های پلی هیدروکسی آلکانوآت/هیدروکسی آپاتیت در مقایسه با پلیمر خالص است.
این تحقیقات نشان داد که با توجه به اینکه نانوکامپوزیت‌های فوق دارای زیست فعالیت افزایش یافته بوده و به طور همزمان تکثیر سلول‌های استخوانی و تمایز سلول‌های پیش استخوانی به سلول‌های استخوانی بالغ را تحریک می‌کنند، لذا به کارگیری نانوکامپوزیت‌های فوق برای ترمیم آسیب‌های استخوانی می‌تواند سرعت ترمیم استخوان را چندین برابر نسبت به نمونه‌های سنتی افزایش دهد.
