دوستان، هم‌کلاسی‌ها و معلم‌ها را دیده‌ایم، مثل هر سال.
کیف، کفش، لباس ورزشی و... همه چیز مدرسه مثل هر سال است، حتی دلشوره‌هایش.
در کنار ما دانش‌آموزان دیگری هم مدرسه می‌روند، مثل هر سال.
از خیابان‌ها و جاده‌های کویری تا مدرسه‌های سرسبز و زنگ‌زده‌ی شمالی، از سرمای کوهستان تا خیابان‌های پر از دود تهران، همه راهی مدرسه می‌شویم، مثل هر سال.
اما امسال مدرسه برای بسیاری از دوستان ما مثل هر سال نیست.
ماجرای آنها به یکی دو سال قبل برمی‌گردد، شاید هم به همین امسال!
برای آنها اتفاقی افتاده که امسال برایشان مثل هر سال نیست.
پارسال این‌روزها دانش‌آموزان مدرسه‌ی شین‌آباد (پیرانشهر)، بدون ماسک، بدون سوختگی، بدون نیاز به بیمارستان و دستگاه تنفسی راهی مدرسه شدند، اما امسال مثل هر سال نیست برایشان.
دانش‌آموزان زلزله‌زده‌ی آذربایجان پارسال زیر چادرها درس خواندند و امسال در کلاس‌های درس و در ساختمان‌های نوساز درس می‌خوانند هر چند جای دوستانشان خالی است.
دانش‌آموزانی هستند که امسال با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کنند و از درس و مدرسه عقب می‌مانند و ...
با همه‌ی آنها همراه می‌شویم و با دانش‌آموزان مناطق محروم که هنوز در کپرها، چادرها و مدرسه‌های فرسوده درس می‌خوانند و با دانش‌آموزان معلول که مثل هر سال مدرسه را با امید و شاید سختی آغاز می‌کنند.
در این بین خبرهای خوشی هم هست مثل خبر هوشمند شدن یک مدرسه‌ی ابتدایی در روستای سوداغلن در سمنان! که باعث شده امسال برای دانش‌آموزان آن مدرسه مثل هرسال نباشد.
به گزارش خبرگزاری‌ها سه کلاس از شش کلاس این مدرسه، به‌طورکامل به امکانات هوشمند مجهز شده و دانش‌آموزان این روستا می‌توانند از اول مهر با بهره‌مندی از رایانه، اینترنت و ویدئو کنفرانس تحصیل خود را آغاز کنند.
* * *
پروانه‌های سوخته
حالا دو نفر از کلاس 29 نفره‌ی آتش‌گرفته غایبند؛ برای همیشه. دردناک است اما این همه‌ی ماجرای پروانه‌های سوخته‌ی مدرسه‌ی شین‌آباد نیست.
از 27 دانش‌آموز باقی‌مانده، تنها 15 نفر می‌توانند روز اول مهر سرکلاس حاضر شوند و ۱۲ نفر دیگر باید برای جراحی صورت آماده شوند. این را «رسول خضری» نماینده‌ی مردم سردشت و پیرانشهر گفته است.
این 12 نفر ماه‌هاست که ماسک می‌زنند. به گفته‌ی خضری تا به حال عمل جراحی دست این ۱۲ دانش‌آموز انجام شده، اما چون این دانش‌آموزان در سن کودکی و نوجوانی هستند باید حتماً مدت زمانی می‌گذشت تا عمل جراحی صورت بر روی آنها انجام شود، برای همین اول مهر، این عمل بر روی صورت آنها انجام خواهد شد و بعد از عمل جراحی صورت و پایان دوره‌ی درمان می‌توانند سر کلاس بروند.
عکس: مریم عابدینی
به نام درمان!
مثل هر سال نیست!
بسیاری از آنها همین امسال مبتلا شده‌اند و با وجود بیماری، حتماً باید در طول دوره‌ی درمان به تحصیلات خود ادامه دهند. چون این کار به آنها امید می‌دهد و در رشد فکری و حفظ رابطه‌شان با مدرسه و هم‌کلاسی‌ها مفید است.
آنها خیلی وقت‌ها غایبند، چون برای درمان به مراقبت‌های پزشکی نیاز دارند و یا خسته‌اند!
پزشک‌ها معتقدند که در طول درمان اگر کودکان سرطانی، در معرض ابتلا به عفونت باشند، موقتاً نباید به مدرسه بروند اما باید رابطه‌شان با مدرسه حفظ شود.
و اگر مدرسه رفتند شاید نتوانند با هم‌کلاسی‌ها بدوند و ورزش و فعالیت بدنی انجام دهند و شاید به دلیل مصرف داروها دائم احساس خستگی، کسالت یا بی‌حالی داشته باشند.
اگراز پروتزهای ارتوپدی استفاده می‌کنند، محل ورود به کلاس و نیمکت نشستن آنها باید مناسب باشد و...
با این همه آنها درس می‌خوانند و امید دارند.
عکس: خبرگزاری ایسنا
این بار زیر سقف
حالااز چادرها بیرون آمده‌اند و زیر سقف می‌روند.
یک نفر گفته بود تا پیش از زلزله، در بسیاری از روستاهای این منطقه، کلاس‌های درس در کانکس و چادر برگزار می‌شده و حالا بعد از زلزله در این منطقه، مدرسه‌های آجری ساخته‌اند!
می‌گویند 22 درصد مدرسه‌های منطقه‌ی ورزقان و هریس در استان آذربایجان شرقی فرسوده و در معرض تخریب بودند و اگر حادثه در زمستان اتفاق می‌افتد دانش‌آموزان بیش‌تر از همه در معرض خطر بودند.
حالا این دومین سال تحصیلی، بعد از زلزله‌ی آذربایجان است. سال تحصیلی گذشته، میان غم و ماتم در چادرها گذشت و مثل هر سال نبود.
* * *
ما 80 هزار نفریم!
آمارها می‌گویند نزدیک به 80 هزار دانش‌آموز که نمی‌توانند راحت بدوند، ببینند، بشنوند و راه بروند در کنار ما درس می‌خوانند و به کمک عصای سفید، سمعک، ویلچر و... زندگی می‌کنند و موفقند.
«یحیی سخنگویی» معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی گفته که 79 هزار و 482 دانش‌آموز معلول در کشور شناسایی شده‌اند و البته، مشکل آمار در کشور ما وجود دارد، به‌خصوص درباره‌ی دانش‌آموزان استثنایی که شرایط خاص‌تری دارند و برخی هم در خانه هستند و برای تحصیل و... در جامعه حضور پیدا نمی‌کنند!
* * *
همسایه‌ی کمی دورتر
فقط ایران نیست. همسایه‌های ما جنگ‌زده‌اند؛ افغانستان و عراق هنوز درگیرند و برای دانش‌آموزان دیگر کشور همسایه‌ی ما که کمی دورتر است، امسال مثل هر سال نیست.
به گزارش صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف)، 40 درصد از کودکان سوری از رفتن به مدرسه محرومند. یعنی دو میلیون کودک سوریِ شش تا 15 ساله، امکان تحصیل ندارند.
امسال برای آنها هم مثل هر سال نیست. نه نیست.
تصویرگری: لیدا معتمد
