علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی که شامگاه دوشنبه به منظور شرکت در اجلاس بین المجالس جهانی به ژنو سفر کرده است، عصر روز سه شنبه با حضور در کمیته صلح و امنیت بین الملل این اجلاس سخنرانی کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، متن کامل سخنرانی رئیس مجلس به این شرح است:
آقای رئیس، خانم ها و آقایان
بسیار مسرورم که موضوع کنفرانس خلع سلاح هسته ای و نقش پارلمان ها در این امر مهم انتخاب گردیده است.
در یک ارزیابی کلان از امنیت جهانی می توان چند عامل اصلی نا امنی جهانی را دریافت.
1- سلاح های کشتار جمعی به خصوص سلاح های هسته ای در همین مقدار انباشت فعلی که ظرفیت نابودی چندباره کره زمین را دارد.
2- تروریسم و افراطی گری و جنگ های فرقه ای و دینی که در دهه اخیر رشد قابل توجهی داشته، چه جنس دولتی آن که عمدتا رژیم صهیونیستی مدال آن را بر سینه دارد و در چند سال اخیر 5 نفر از دانشمندان هسته ای ایران را ترور کرده اند و چه نوع غیر دولتی آن که باید گفت متاسفانه، برخی قدرتهای بزرگ و منطقه ای به تصور استفاده تاکتیکی از آنها، به نحوی از آنان پشتیبانی نمودند. نمونه اخیر آن در ماجرای سوریه است که بی حساب سلاح و سایر امکانات مادی در اختیار تروریست ها قرار داده اند.
شاید تلقی آنان این است که بعد از بهره جستن از اقدامات آنان، به حسابشان می رسند و این یک اشتباه بزرگ است. تروریست ها وقتی گسترش یافتند و تجربه پیدا کردند به سادگی نمی توان آنان را سرکوب نمود. کما اینکه ناتو در افغانستان بعد از ده سال توفیقی نیافت. لذا برخورد تاکتیکی با تروریسم یک اشتباه استراتژیک امنیتی است.
3- با کمال وقاحت مرتبا تکرار می کنند که گزینه نظامی روی میز است. گرچه نه آمریکا جرات آن را دارد به ایران تجاوز کند و نه ملت ایران اهمیتی برای این حرفهای بی حساب قائل است. لیکن کسانی که زبان تهدید را به کار می برند قصد ایجاد نا امنی روانی را دارند. گاه از همین روحیه جنگ طلبی علیه کشورها که در چند سال اخیر به دنبال ایجاد دموکراسی در کشور خود بوده اند، استفاده کرده اند و به روشهای مختلف مانع تراشی برای آنان می کنند. چراکه نتیجه خواست دموکراتیک مردم آن کشور را مطابق منافع خود نیافته اند.
4- رواج تفکر استانداردهای دوگانه و گاه استفاده ابزاری از نهادهای بین المللی به حدی است که عملا مانع استقلال سیاسی کشورها شده است. من بارها از رئیس سابق سازمان بین المللی انرژی اتمی ( آقای البرادعی) در جلسات خصوصی این سخن را شنیده ام که شما مسئله هسته ای خود را با آمریکا حل کنید! خب اگر وضع اینگونه است این سازمان برای چه تشکیل شده؟
آقای رئیس
بیش از 65 سال از زمان استفاده از اولین بمب های هسته ای در هیروشیما و ناکازاکی سپری شده اما همچنان مشاهده می کنیم هزاران کلاهک هسته ای در زرادخانه کشورهای دارنده، نوسازی می شود و گاه با ارتقای فناوری از انواع رقیق شده آن در جنگ های اخیر استفاده کرده اند، این درحالی است که درباره اجرای معاهده " ان پی تی" در کنفرانس تاکید می شود و مورد بازنگری واقع می گردد. اما اگر این تلاشها حاصلی در عمل نداشته باشد به جهانیان نشان داده شده که این مسیر در عمل یک بن بست است و فقط سخن گفتن درباره آن است آن گاه باید حق داد که افکار عمومی به تعبیر دکتر هری فرانک فورت فیلسوف معاصر در کتاب خود تحت عنوان " حرف مفت" ، این حرف ها را سنخ این گونه حرفها می پندارد که در دنیای مدرن متداول است و نه خاصیتی برای دنیای مردم دارد و نه آخرت آنان. کسی تردید ندارد که رژیم صهیونیستی صدها کلاهک هسته ای در اختیار دارد اما کشورهای قدرتمند با علم به این امر، از آن حمایت می کنند، لیکن در مورد احتمال استفاده دولت سوریه از سلاح شیمیایی این همه غوغا و جنگ طلبی به راه انداختند و حالا بر اساس اطلاعاتی که وزیر خارجه روسیه، اخیرا اعلام کرد، معلوم شد تروریست ها در سوریه دارای سلاح شیمیایی هستند و حتی آنرا به داخل عراق برده اند، حالا با این مساله چه می کنید؟
آیا تروریست ها را می توانید مثل دولت سوریه متقاعد کنید که سلاح شیمیایی را معدوم کنند و آیا نباید معلوم شود چه کسانی سلاح شیمیایی به تروریست ها داده اند؟
واقع قضیه این است که این چهار عامل ناامنی در جهان امروز به هم پیوسته اند و ریشه آن در بی اعتقادی قدرتها به حل آن است و گاه به عنوان حفظ منافع خود آن را تو جیه می کنند. ملاحظه می کنید، دولت هایی که رژیم صهیونیستی را در توسعه مخفیانه و ذخیره غیر قانونی سلاح های هسته ای یاری می نمایند، فعالانه در تحریم ایران که صراحتا اعلام کرده سلاح هسته ای در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران جایی ندارد و رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران فتوا صادر کردند در تحریم سلاح کشتار جمعی و تمام مراکز هسته ای ایران تحت پارمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد مشارکت می کنند، چرا؟ چون ایران جزء اقمار این قدرت ها قرار ندارد.
آقای رئیس، سروران گرامی
این مجمع پارلمان های جهانی است، در اکثر کشورها پارلمان ها از قدرت برخوردارند اگر در این زمینه گامی برای این مجمع متصور باشد، این است که تصمیم بگیریم اگر تا به حال تصویب نکرده انند در پارلمان های کشورهای خود قانون منع تولید و نگهداری سلاح های کشتار جمعی را به تصویب برسانیم و الزام کنیم معاهده ان پی تی را دولت ها بپذیرند و اگر دارای سلاح هسته ای هستند مطابق معاهده ان پی تی در جهت تحقق ماده 6 آن، ظرف مدت معینی با کمک IAEA آن ها را معدوم کنند.
