مرتضی احمدی:گزارش‌های جواد خیابانی را دوست ندارم

 احمدی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه با تغییر فضای سیاسی کشور با مدیران جدید وزارت ارشاد صحبتی داشته‌اید؟ می‌گوید: نه، آنها باید ما را بخواهند. وزارت ارشاد خانه ماست و ما وابسته به آنجا هستیم و باید از ما بخواهند تا کار کنیم اما متأسفانه تا حالا اتفاقی نیفتاده است و حال هم منتظریم ببینیم در زمان آقای روحانی از سوی وزیر ارشاد چه تغییراتی اعمال می‌شود. این بازیگر پیشکسوت همچنین درباره کارهای تاریخی حال حاضر تلویزیون و وفاداری به تاریخ گذشته، می‌افزاید: با کارهای تاریخی امروز به تاریخ ایران توهین شده است. به‌عنوان مثال، سریال در حال پخش «کلاه پهلوی» را ببینید بالاخره مردم آن دوران هم بخشی از تاریخ ایران هستند، با توهین کردن به آنها کجای دنیا را می‌گیریم؟ احمدی نسبت به اینکه برنامه‌سازان برای راهنمایی کارهای تاریخی از او کمک نمی‌گیرند، گله دارد و می‌گوید: متأسفانه کارگردان سریال کلاه پهلوی آنقدر نسبت به اتفاقات تاریخی بی‌اطلاع است که حتی نمی‌داند درشکه یک اسبه برای زمان رضا شاه نبوده است. به‌عنوان مثال، سال 1323به‌خاطر قحطی‌ای که به‌وجود آمد، حتی چیزی پیدا نمی‌شد برای انسان‌ها که بخورند چه برسد بخواهند جو را به خورد اسب‌ها بدهند! او با ابراز ناراحتی اظهار می‌کند: گلایه‌هایم در این زمینه زیاد است. به‌عنوان مثال، همیشه در کارهای تاریخی وقتی می‌خواهند3-2 تا از بچه‌های تهران را نشان بدهند به شکل افراد کثیف، لات و چاقوکش با کت و شلوارهای مشکی دستمال به‌دست نشان می‌دهند که زنجیر هم می‌چرخانند. این افراد لاابالی اصلا بچه‌های تهران نیستند، درد من این است که نمی‌آیند از امثال من راهنمایی بگیرند و بپرسند.

وی در پاسخ به اینکه آیا کارهای قدیمی تلویزیون را می‌بینید؟ با صراحت می‌گوید: راستش را بگویم من تلویزیون را فقط به‌خاطر فوتبال و کشتی می‌بینم و گاهی هم خبر را تماشا می‌کنم. سریال کلاه پهلوی را هم خیلی کم می‌بینم چرا که هر وقت می‌بینم عصبانی می‌شوم. احمدی درخصوص گزارشگران تلویزیون نیز می‌گوید: همه را دوست دارم به جز آقای خیابانی، به‌خاطر اینکه استقلالی است و اعتقادم بر این است که همه استقلالی‌ها عبوس هستند. احمدی درباره علاقه‌اش به دوبله نیزمی‌گوید: مگر می‌شود دوبله را دوست نداشته باشم. دوبله برای من چیز دیگری است. این بازیگر پیشکسوت همچنین با اشاره به کارتون خاطره‌انگیز «پینوکیو» یادآور می‌شود: متأسفانه فیلم‌های ایران در آن زمان فیلمنامه نداشت و یکی از آن فیلم‌ها پینوکیو بود و یک سال تمام در استودیو ماند و آنها هم به ما می‌گفتند که فیلم را برگردانید به تلویزیون چرا که دوبله نمی‌شود. من در آن زمان با آقای کنعان کیانی صحبت کردم و به این نتیجه رسیدیم که آن را خودمان برای تلویزیون دوبله کنیم؛ بنابراین 4نفری فیلم را دیدیم و قصه دستمان آمد و شروع به دوبله کردیم و با یک صدم ثانیه اختلاف در آن حرف زدیم.