فرهاد نظری با اعلام اینکه هر پرونده ثبتی، شناسنامه هر اثر است به خبرنگار مهر گفت: بسیاری از این پرونده‌ها چون تقریبا 80سال از زمان تهیه آنها می‌گذرد به تنهایی یک اثر تاریخی محسوب می‌شوند و دارای اهمیت هستند. نخستین پرونده‌ها مربوط به سال 1310است؛ یعنی عکس‌ها و پرونده‌هایی که آندره گدار، باستان‌شناس فرانسوی به زبان فارسی و فرانسه تهیه کرده غیر از ارزش حقوقی، ارزش تاریخی نیز دارند. اینها کارت‌هایی هستند که توضیحات و عکس و سوابق یک اثر را به همراه دارند.
مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی در پاسخ به این موضوع که مدیرکل سابق ثبت آثار اعلام کرده بود که پرونده‌های ثبتی باید در سطح جهانی تهیه شوند، گفت: متأسفانه نه‌تنها نشانه‌ای از این تصمیم دیده نمی‌شود بلکه باید بگویم تعداد معتنابهی از آثار معنوی (ناملموس) ثبت شده فاقد پرونده و صورتجلسه بوده و به‌صورت فرمایشی ثبت شده‌اند. اینگونه ثبت‌کردن فقط در آمارسازی کاربرد دارد. باید از این به بعد پرونده‌ها استاندارد شده و نظامنامه روشنی داشته باشند تا تهیه پرونده‌های ثبتی آثار، سلیقه‌ای نباشد.
