این نیروی جدید نه در تعداد و اندازه نیروی فعلی خواهد بود و نه نشان‌دهنده خروج کامل از عراق. «نیروی بعد از اشغال» آمریکا در عراق نیروی کم تعدادی است که برای مدتی طولانی در این کشور باقی خواهد ماند. این برنامه اکنون در مراحل اولیه خود است.
روزنامه واشنگتن پست دیروز در گزارشی بعد از مصاحبه با بیش از 20 مقام نظامی از جمله فرماندهان ارشد و تحلیلگران و استراتژیست‌های ارتش آمریکا این خبر را داد.
مقامات ارتش آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که کاهش شدید تعداد نیروهای این ارتش در عراق به احتمال زیاد در نیمه سال آینده شروع می‌شود و دوسوم نیروهای فعلی در عراق که تعدادشان به 150هزار می‌رسد، تا اواخر سال 2008 و در نهایت در اوایل سال 2009 از عراق خارج می‌شوند.
پرسشی که اکنون دولت و ارتش آمریکا را به خود مشغول کرده این نیست که حضور آمریکا در عراق کاهش یابد یا خیر بلکه این است که این خروج با چه سرعتی و در چه تعدادی خواهد بود.
همه تلاش پنتاگون و دولت بوش این است که ارتش آمریکا هوشمندانه‌تر از زمانی که وارد عراق شد از این کشور خارج شود تا اتفاقاتی که هنگام وارد شدن به این کشور به وجود آمد در زمان خروج تکرار نشود.
کاهش نیروهای آمریکا در عراق به گروه‌های ضد آمریکایی این پیام را می‌دهد که اشغال عراق قرار نیست تا ابد ادامه یابد و از سوی دولت عراق و متحدان آمریکا هم اطمینان می‌یابند که واشنگتن قصد رها کردن این کشور را ندارد.
تدارک حضور نیروهای آمریکایی در دوران بعد از اشغال در عراق بر اساس واقعیت‌های لجستیکی عراق صورت می‌گیرد. خروج نیروهای آمریکایی از عراق زمان زیادی می‌برد و ممکن است تا یک سال به طول بینجامد.
تنها راه خروج این نیروها از جنوب و از طریق مسیر کویت است. خروج این نیروها دست‌کم به 3 هزار کامیون بزرگ نیاز دارد که تنها نیروها را از عراق خارج کند.
مقامات آمریکایی بر این باورند که حتی متخاصم‌ترین گروه‌های شیعه عراقی با آنها یعنی مقتدی صدر خواستار خروج کامل نظامیان آمریکایی از عراق نیستند چون از حملات سنی‌ها بیم دارند. از سوی دیگر آمریکایی‌ها می‌گویند که دولت عراق ترجیح می‌دهد نیروی کوچکی از نظامیان آمریکایی در عراق باقی بماند.
نیرویی که قرار است بعد از اشغال و به طور بلندمدت در عراق باقی بماند، چهار بخش دارد. بخش اصلی و محوری این نیرو واحدی 20 هزار نفری متشکل از سربازان آمریکایی است که به کار تامین امنیت دولت عراق مشغول خواهند بود و به نیروهای عراقی هم کمک می‌کنند تا در درگیری‌های سخت کنترل اوضاع را به دست بیاورند.
بخش دوم نیرویی تقریباً 10 هزار نفری است که ماهیت مشورتی و آموزشی دارد و با نظامیان عراقی و نیروی پلیس همکاری می‌کند. یک نیروی کوچک عملیاتی ویژه هم به کار مبارزه با گروه‌های سنی و القاعده در عراق مشغول خواهد شد.
بخش آخر این نیرو هم دفاتر و مقرهای لجستیکی است که برای فرماندهی و پشتیبانی نیروهای جنگی و نظامی فعال هستند.
جمع کل نیروهای این چهار بخش به 10 هزار نفر خواهد رسید که این تعداد شامل پیمانکاران غیرنظامی هم می‌شود.
تفکر توجیه کننده این نیروی بعد از اشغال بر اساس نتیجه‌گیری‌های گروه برنامه‌ریزی ستاد کل مشترک ارتش به وجود آمد که پاییز گذشته به طور پنهانی سه راه حل محتمل در عراق را بررسی کرد. این سه راه‌حل افزایش نیرو، بازگشت به خانه و حضور درازمدت بود.
توصیه‌های این گروه درباره حضور درازمدت در تعداد اندک و حجم کوچک در میان ژنرال‌های نظامی مستقر در عراق طرفداران بیشتری پیدا کرد.
به رغم اختلافات شدیدی که درباره جنگ عراق و شیوه اداره آن در واشنگتن و بغداد وجود دارد، این برنامه باعث نوعی اجماع و اتفاق نظر میان دو طرف شده است.
رابرت گیتس وزیر دفاع و تونی اسنو سخنگوی کاخ سفید هر دو اخیراً در مصاحبه‌هایی با اشاره به این برنامه، حضور درازمدت آینده آمریکا در عراق را به نقشی تشبیه کردند که این کشور از زمان پایان جنگ کره در کره جنوبی داشت.
این اولین بار نیست که ژنرال‌های آمریکایی کاهش تعداد نیروهای نظامی در عراق را برنامه‌ریزی و پیش‌بینی می‌کنند. اولین بار و در روزهای نخست جنگ قرار بود تا پاییز سال 2003 تنها 30 هزار نیروی نظامی آمریکایی در عراق باقی بماند.
در مرحله بعد فرماندهان ارشد آمریکایی برنامه‌ریزی کردند که تعداد نظامیان آمریکایی در عراق در تابستان2004 کاهش یابد. اما هیچ‌کدام از این طرح‌ها فعلا که عملی نشده است.
اکنون فرماندهان نظامی آمریکا طرح‌های گذشته ژنرال‌هایی چون ژنرال جورج کیسی را نسنجیده خوانده و آن را رد می‌کنند. آنها حتی رویدادهایی مانند انتخابات دسامبر سال2005 عراق را هم زیر سوال می‌برند و می‌گویند که این انتخابات باعث شدید شدن اختلاف‌های قومی شده است.
فرماندهان آمریکایی اکنون بیشتر از گذشته آماده‌اند تا خطرات را در عراق بپذیرند و راه‌های جدید را امتحان کنند. فرماندهان آمریکایی قصد دارند در ماه‌های آینده کارایی نیروی امنیتی عراق را در اداره اوضاع در این کشور محک بزنند.
در صورت خروج نظامیان آمریکایی از عراق بار اصلی اداره شرایط بر عهده این نیرو خواهد بود.
واشنگتن پست / 10 ژوئن
