در ایران نزد فرهاد فخرالدینی به فراگیری تئوری موسیقی ایرانی و اصول آهنگسازی پرداخت و در ادامه، در 22 سالگی به اروپا عزیمت کرد و تحصیلات خود را در رشته آهنگسازی کنسرواتوار دولتی سنت پترزبورگ به نام ریمسکی کورساکف نزد پرفسور الکساندرمناتساکانیان (از شاگردان دیمیتری شوستاکویچ) به پایان رسانید.
وی پس از فارغ‌التحصیلی، در اتریش نزد پرفسور ناجیل آزبُرن (آهنگساز و پرفسور دانشگاه اِدینبورگ اسکاتلند) به فراگیری آهنگسازی پرداخت و در سال ۱۳۸۷ برای اتمام دوره دکترا، مجدداً به کنسرواتوار سن پترزبورگ بازگشت و در ادامه در دو رشته موزیکولوژی و آهنگسازی مشغول به تحصیل شد.
در این دوره او آهنگسازی را نزد پرفسور سرگئی اسلانیمسکی دنبال کرد و مدرک دکترای آهنگسازی را از کنسرواتوار سنت پترزبورگ به سال ١٣٨٩ اخذ کرد و هم اکنون نیز به عنوان کاندیداتور علمی در رشته موزیکولوژی همان کنسرواتوار نزد پرفسور تاتیانا برشادسکایا مشغول به تحقیق است.
حسینی به عنوان آهنگساز و موزیکولوگ در هر دو رشته کماکان فعال بوده و تحقیقات وی بر روی موسیقی بومی ایران، بطور چشمگیری تأثیر بر روی آثارآهنگسازی‌اش داشته است.
آثار مهدی حسینی توسط ارکسترها و تکنوازان مطرحی در فسیوال‌های مختلفی در خارج از ایران به اجرا درآمده که گزیده‌ای از این آثار که بر اساس موسیقی محلی ایران ساخته شده در آلبوم مونودیزم از سوی انتشارات ارغنون به بازار موسیقی عرضه شده است.
مونودیزم از قرار تز تازه مهدی حسینی است که اساس آن بر موسیقی تک‌صدایی استوار است و بدین گونه بسط و گسترش پیدا می‌کنند و از دل آن می‌توان هارمونی و موسیقی چندصدایی مختص به خودش را استخراج کرد.
آلبوم مونودیزم این آهنگساز در جشن خانه موسیقی سال 92 و در شاخه موسیقی کلاسیک به عنوان آلبوم برگزیده انتخاب شد.
