وی آموزش سنتور را نزد پدر و از سن ۴ سالگی آغاز کرد و کنسرت‌های فراوانی با گروه کامکارها در ایران، اروپا و آمریکا اجرا کرده‌است.
اردوان در جوانی به همراه برادرش هوشنگ، کنسرتینو سنتوری تصنیف کرد که در کاستی به نام «بر تارک سپیده» (همراه با یک کنسرتینو کمانچه از برادرش، اردشیر) به بازار عرضه شد.
وی در سال 1359 به تهران آمد و فعالیت در عرصه موسیقی را به طور جدی آغاز کرد و با کمک برادرانش؛ هوشنگ و ارسلان، درس‌های هارمونی، کنترپوان و اصول آهنگسازی را فرا گرفت.
وی نواختن سنتور را به سطح خوبی از لحاظ تکنیکی رساند و در زمینه نوازندگی، ردیف موسیقی، گروه نوازی، اصول و مبانی موسیقی و آهنگسازی هم به درجاتی نسبتا خوب رسید.
اردوان قبل از سال 1364، دریا را ساخت. در سال 1396 آن را اجرا کرد و به فاصله‌ای کم آن را در تالار وحدت به روی سن برد.
وی در کنسرت گروه کامکار در فرهنگسرای بهمن با خلاقیتی کم‌نظیر در آهنگسازی و تسلط و پختگی چشمگیری در نوازندگی، قطعه «دریا» را به اجرا گذاشت.
اردوان غیر از آثاری که برای تکنوازی سنتور خلق کرد، قطعات دیگری هم برای گروه‌نوازی سازهای ایرانی تصنیف کرد که مورد توجه اهالی موسیقی قرار گرفت.
وی دومین کنسرتینو سنتور خود را که با ارکستر زهی و پیانو همراهی می‌شد با نام «ماهی برای سال نو» روانه بازار موسیقی کرد.
ماهی برای سال نو، یک کنسرتوی مشکل با فضایی رازآلود و باز با لحن و ریتم‌های کردی است.
چندی بعد سولوی «بر فراز باد» را منتشر کرد. وی در کنسرت خانوادگی‌شان که با خوانندگی شهرام ناظری در سال ۱۳۷۶ اجرا شد، در میان برنامه، قطعه «رقص باد» از آلبوم «بر فراز باد» را با مهارت زیادی اجرا کرد.
وی در آلبوم شب، سکوت، کویر محمدرضا شجریان نیز به عنوان نوازنده سنتور همکاری کرده‌است.
موسیقی متن فیلم سنتوری را نیز اردوان کامکار ساخته است.
