پنجم مردادماه سالجاری، مأموران کلانتری 128تهران نو در جریان قتل زن جوانی در خانهاش قرار گرفتند و راهی آنجا شدند. بررسیها نشان میداد که قربانی زن 28سالهای به نام مرضیه است که با ضربات چاقو به قتل رسیده و پسر یک سالهاش چندین ساعت کنار جسد مادرش بوده است. کارآگاهان در تحقیقات میدانی متوجه شدند که جعبه طلا و جواهرات قربانی به سرقت رفته است.
با توجه به اینکه قفل در سالم و روی در چشمی وجود داشت، فرضیه قتل از سوی یک آشنا قوت یافت. به همینخاطر مأموران بررسیهای خود را روی کسانی که خانواده قربانی را میشناختند متمرکز ساختند تا اینکه در ردیابیهای خود به مهدی، همسایه قربانی شک کردند. این مرد پس از دستگیری به جنایت اعتراف کرد و مدعی شد که بهخاطر ورشکستگی دست به این سرقت مرگبار زده است. با اعترافات او و بازسازی صحنه جنایت، برای وی کیفرخواست قتل عمد صادر و پرونده به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد.
جلسه محاکمه مرد ورشکسته در شعبه 71دادگاه کیفری استان تهران و به ریاست قاضی عزیزمحمدی برگزار شد. در این جلسه خانواده مقتول در جایگاه قرار گرفتند و برای متهم درخواست قصاص کردند. پس از آن مرد جنایتکار در جایگاه قرار گرفت و با پذیرفتن اتهام قتل عمد، گفت: من اصلا نمیخواستم دست به جنایت بزنم. آن روزوقتی میخواستم به محل کارم بروم، متوجه شدم که در خانه مقتول که در واحد کناری ما زندگی میکردند، باز است.
از لای در نگاهی به خانه انداختم که یک دفعه چشمم به 2جعبه بالای میز داخل خانه افتاد. وسوسه شدم و بیسر و صدا وارد آنجا شدم و یکراست به سراغ میز رفتم. 2جعبه سرویس طلا روی آن بود. آنها را برداشتم و میخواستم آنجا را ترک کنم که ناگهان مقتول بیدار شد. وقتی مقابلم قرار گرفت، هر دو شوکه شده بودیم. همان لحظه دستم را روی دهانش گذاشتم و آنقدر نگه داشتم که بیحال شد. بعد او را به نزدیکی حمام بردم و یک چاقو از آشپزخانه برداشتم و چند ضربه به بدنش وارد کردم تا شناسایی نشوم.بعد از اظهارات این مرد، ختم جلسه دادگاه صادر شد و قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.