براساس این طرح تعدادی از دانش‌آموزان مدارس دولتی برای تحصیل به مدارس غیردولتی فرستاده می‌شوند.البته جزئیات این طرح اعلام نشده و هنوز مشخص نیست آموزش و پرورش به ازای هر دانش‌آموز چه مبلغی به مدارس غیردولتی خواهد پرداخت ولی به جرأت می‌توان گفت کف نرخ شهریه بسیاری از مدارس غیردولتی چند برابر آن چیزی است که آموزش و پرورش برای هر دانش‌آموز در مدارس دولتی عادی هزینه می‌کند.
پیش‌تر آموزش و پرورش اعلام کرده بود که به ازای هر دانش‌آموز در مدارس دولتی یک میلیون و 400هزار تومان در سال هزینه می‌کند. همچنین نحوه و ملاک‌های انتخاب دانش‌آموزان برای رفتن به مدارس غیردولتی مشخص نیست. مهم‌تر اینکه آموزش و پرورش با کمبود بودجه روبه‌روست و به همین علت توان پرداخت سرانه به مدارس دولتی را ندارد و سطح کیفی آموزش در این مدارس مطلوب نیست.
در همین حال نمایندگان عضو کمیسیون تلفیق مجلس هفته گذشته طرح خرید خدمات آموزشی مدارس غیردولتی را برای حمایت از مدارس غیردولتی و به بهانه کاهش تراکم دانش‌آموزی مدارس دولتی در لایحه بودجه سال93 گنجاندند.با این کار به‌نظر می‌رسد که نمایندگان محترم عضو کمیسیون تلفیق مجلس به جای حل مشکلات آموزش و پرورش و مدارس دولتی بیشتر برای حل مشکلات غیردولتی‌ها چاره‌اندیشی کرده‌اند. تراکم دانش‌آموزی مشکل اساسی آموزش و پرورش نیست، اکنون این دستگاه با 3مشکل اساسی بی‌انگیزگی معلمان، نبود مدیریت و کمبود بودجه دست و پنجه نرم می‌کند. هر کدام از این مشکلات عواقب مخربی دارد که به اجمال به برخی از آنها اشاره می‌شود:
معلمان از انگیزه کافی برخوردار نیستند و حقوق آنها کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد. برخی به برگزاری کلاس‌های خصوصی روی آورده‌اند و برخی هم کار دوم دارند.برخی معلمان هم برای تدریس کیلومترها راه می‌پیمایند و رمقی برای تدریس و رسیدگی به وضعیت تحصیلی شاگردانشان ندارند.
نبود مدیریت مشکلی است که هرگز نمی‌توان آن را کتمان کرد. وزیر سابق آموزش و پرورش که از فرهنگیان با سابقه است، معتقد بود دست‌کم 70درصد مشکلات آموزش و پرورش ناشی از مسائل مدیریت است.برخی مسئولان و برنامه‌ریزان، مدارس را آزمایشگاه می‌پندارند، از سوی دیگر طرح‌ها زیربنایی و کارشناسی نیستند و با سلیقه وزیر وقت تنظیم می‌شوند. نمونه آن تشکیک در تعطیلی پنجشنبه مدارس و دانشگاه فرهنگیان و اجرای شتابزده برخی بندهای سند تحول بدون فراهم شدن الزامات مربوطه است.
منابع مالی نیز در این دستگاه وضعیت مناسبی ندارد، این مشکل زمانی بغرنج می‌شود که نگاه غیرکارشناسی تصمیم‌گیران را نیز بر آن بیفزاییم. آموزش و پرورش عیال‌وارترین دستگاه دولتی مصرف‌کننده و غیرمولد است. اختصاص بودجه برگشت کوتاه‌مدت و قابل لمس ندارد.
با توجه به مطالب بیان شده پرسش از نمایندگان عضو کمیسیون تلفیق مجلس این است که آیا راه برون‌رفت از وضعیت نابسامان آموزش و پرورش، خرید خدمات مدارس غیردولتی و فرستادن چند دانش‌آموز به این مدارس است؟ آیا این نگاه سطحی به مشکلات آموزش و پرورش نیست؟
سال تحصیلی گذشته که پایه ششم ایجاد شد و تراکم دانش‌آموزی به‌مراتب بحرانی‌تر بود، چرا چنین پیشنهادی مطرح نشد؟ هدف اصلی این طرح همانطور که وزیر آموزش و پرورش اعلام کرده، گویا حمایت از مدارس غیردولتی است؛ کاهش تراکم مدارس دولتی بهانه‌ای است برای توجیه.
