یازده انفجار بزرگ را ایسنا چنین آورده است:
فاجعه شهر تگزاس
در سال 1947، وقوع یک آتش‌سوزی در محموله کشتی SS Grandcamp گزارش شد که در شهر تگزاس لنگر انداخته بود. بر اثر این حادثه، 2300 تن نیترات آمونیاک منفجر شد.
نیترات آمونیاک ترکیبی است که در کودها و مواد منفجره خطرناک به کار می‌رود.
این سانحه دو هواپیما را که در آسمان پرواز می‌کردند، منفجر کرد و چنان موج انفجاری ایجاد کرد که پالایشگاه‌ها و یک کشتی باری مجاور را به هوا برد. این کشتی باری نیز حامل 1000 تن دیگر نیترات آمونیاک بود.
این فاجعه حدود 600 تن را به کام مرگ فرستاد و به 3500 فرد دیگر آسیب رساند و بدترین حادثه صنعتی تاریخ امریکا به شمار می‌آید.
انفجار هالیفاکس (Halifax)
در سال 1917، یک کشتی باری فرانسوی که حامل مواد منفجره برای جنگ جهانی اول بود، با یک کشتی بلژیکی در بندر هالیفاکس کانادا برخورد کرد.
این کشتی با نیرویی بیش از هر انفجار ساخته دست بشر، منفجر شد و قدرت انفجار آن معادل سه کیلوتن تی‌ان‌تی بود.
این حادثه موج دودی به ارتفاع 6100 متر را بر فراز شهر به هوا فرستاد و سونامی ایجاد کرد که بالغ بر 18 متر ارتفاع داشت.
چنین انفجاری باعث نابودی هر آنچه در فاصله دو کیلومتری اطراف آن بود،شد؛ حدود 2000 نفر کشته شده و همچنین 9000 تن آسیب دیدند.
این رویداد بزرگترین انفجار تصادفی مصنوعی جهان لقب گرفت.
انفجار چرنوبیل
در سال 1986، یک رآکتور هسته‌ای در چرنوبیل اوکراین منفجر شد. این کشور در آن زمان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود.
این حادثه ناگوارترین سانحه هسته‌ای در جهان است که درب 2000 تنی رآکتور را به هوا برد و موجب انتشار 400 برابر مواد رادیواکتیو بیشتر از بمب هیروشیما شد.
چنین سانحه‌ای بیش از 200 هزار کیلومتر مربع از اراضی اروپا را آلوده کرد و تقریبا 600 هزار نفر در معرض مقادیر بالای تشعشع قرار گرفتند و بیش از 350 هزار نفر مجبور به ترک نواحی آلوده شدند.
انفجار ترینیتی
نخستین بمب اتمی تاریخ ملقب به «گجت» در مکانی به نام ترینیتی و در نزدیکی آلاموگوردو (Alamogordo) منفجر شد.
این بمب در سال 1945 تقریبا با قدرت انفجار 20 کیلو تن تی‌ان‌تی منفجر شد.
تسلیحات هسته‌ای بعدا به جنگ جهانی دوم خاتمه دادند و دهه‌های بعد، ترس از نابودی هسته‌ای را رقم زدند.
دانشمندان اخیرا دریافته‌اند که غیرنظامیان مکزیکوسیتی ممکن است در معرض هزاران برابر سطوح استاندارد تشعشع عمومی قرار گرفته باشند.
انفجار تونگوسکا
انفجار مرموز در نزدیکی رودخانه «پودکامنیایا تونگوسکا» (Podkamennaya Tunguska) در سال 1908 حدود 2000 کیلومتر مربع از اراضی جنگل‌های سیبری را با خاک یکسان کرد. این ناحیه به اندازه توکیو گزارش شده بود.
دانشمندان بر این باورند این انفجار توسط برخورد یک شهاب‌سنگ یا دنباله‌دار با قطر 20 متر و جرم 185 هزار تن (بیش از هفت برابر جرم کشتی تایتانیک) رخ داد.
انفجار حاصل تقریبا به بزرگی انفجار چهار مگاتن تی‌ان‌تی بود که این میزان 250 برابر قدرتمندتر از بمب اتمی هیروشیما گزارش شد.
کوه تامبورا
در سال 1815، کوه تامبورا در اندونزی با نیروی هزار مگاتن تی‌ان‌تی منفجر شد که بزرگترین فوران آتشفشانی تاریخ لقب گرفته است.
این انفجار حدود 140 میلیارد تن مواد مذاب را به هوا پرتاب کرد و نه تنها موجب مرگ 71 هزار تن در جزیره سومباوا و جزیره مجاور آن به نام لومبوک شد، بلکه خاکستر آزادشده ناشی از آن، بروز نابهنجاری‌های آب و هوایی در سراسر جهان را به همراه داشت.
سال بعد (1816) به عنوان «سال بدون تابستان» لقب گرفت و شاهد موجی از بارش برف در ماه ژوئن در آلبانی بود و رودخانه‌ها در ماه جولای در پنسیلوانیا یخ زدند . صدها هزار نفر نیز به دلیل قحطی در سراسر جهان جان باختند.
انقراض کی تی (کرتاشیوس ترینیتی)
عصر دایناسورها 65 میلیون سال پیش و طی یک آشوب به پایان رسید و این رخداد تقریبا نیمی از گونه‌های موجود بر روی زمین را از میان برد.
گرچه تحقیقات نشان می‌دهد سیاره زمین در آستانه یک بحران محیطی پیش از انقراض کی تی بود، آنچه دایناسورها را از میان برداشت، برخوردی کیهانی با یک سیارک یا یک دنباله‌دار بوده که عرض آن 10 کیلومتر گزارش شده است.
این برخورد موجب انفجاری با نیروی تقریبا 10 هزار گیگاتن تی‌ان‌تی یا هزار برابر اندازه زرادخانه‌های هسته‌ای جهان بود.
چنین برخوردی موجب پوشیده شدن جهان با غبار، روشن‌شدن توفان‌های آتش در سراسر دنیا و همچنین موجب بروز سونامی‌هایی با ارتفاع هزاران متر شده است.
یک دهانه برخوردی عظیم به عرض تقریبا 180 کیلومتر در ساحل مکزیک احتمالا محل برخورد جرم کیهانی با زمین بوده است.
دنباله‌دار شومیکر-لوی 9
این دنباله‌دار در سال 1994 با مشتری برخورد کرد و میدان گرانشی این سیاره غول‌پیکر، آن را به قطعاتی با عرض سه کیلومتر خرد کرد.
این قطعات با سرعت 60 کیلومتر در ثانیه پراکنده شدند و موجب بروز 21 برخورد مرئی شدند.
بزرگترین برخورد موجب ایجاد توپی آتشین در 3000 کیلومتری بالاتر از ابرهای فوقانی مشتری و همچنین ایجاد یک نقطه تاریک عظیم با عرض بیش از 12 هزار کیلومتر (به اندازه زمین) شد.
گفته می‌شد، این انفجار با نیروی 6000 گیگاتن تی‌ان‌تی به وقوع پیوسته است.
ابرنواختر سایه‌انداز
ابرنواخترها ستارگان در حال انفجاری هستند که اغلب به مدت کوتاهی در سراسر کهکشان‌ها می‌درخشند.
درخشان‌ترین ابرنواختر ثبت‌شده در طول تاریخ در صور فلکی گرگ و در بهار سال 1006 مشاهده شد.
این انفجار طلایی خارق‌العاده هم‌اکنون به SN 1006 شهرت دارد و در فاصله 7100 سال نوری از زمین و در بخش مجاور کهکشان راه شیری رخ داد.
این رخداد به حدی شفاف بود که سایه‌های قابل مشاهده را در شب ایجاد کرد و برای ماه‌ها در طول روز مرئی بودند.
دورترین انفجار ثبت‌شده
انفجارهای پرتو گاما قدرتمندترین انفجارهای شناخته‌شده جهان هستند.
نوری که از دورترین انفجار پرتو گامایی که تاکنون مشاهده شده است، GRB 090423 نام دارد و سال 2013 از فاصله 13 میلیارد سال نوری به زمین رسید.
این انفجار که اندکی بیش از یک ثانیه طول کشید، تقریبا 100 برابر انرژی بیشتری را در مقایسه با انرژی که خورشید در طول عمر 10 میلیارد ساله‌اش آزاد کرده، ساطع کرد.
به نظر می‌رسد، چنین انفجاری ناشی از یک ستاره در حال مرگ بود که 30 تا 100 برابر بزرگتر از خورشید است.
انفجار بزرگ(BigBang)
نظریه‌پردازها بر این باورند جهان در انفجار متولد شده است و گرچه این رویداد اغلب اوقات به عنوان یک انفجار تصور می‌شود، اما در واقع، یک انفجار نبود.
در آغاز، جهان فوق‌داغ و بی‌نهایت متراکم بود و سوءبرداشت معمول این است که جهان در آن زمان از یک نقطه منفرد و بزرگ در فضا منفجر شد.
اما واقعیت بسیار عجیب‌تر از آن است و به نظر می‌رسد که ساختار خود جهان منبسط شده است و همزمان با انبساطش، کهکشان‌ها را مانند کشمش‌های موجود در یک قرص نان در حال تورم، با خود حمل کرده است.
