به گزارش ایرنا، تحقیقات نشان میدهد که بیش از 60 درصد بزرگسالانی که در مشاغلی از جمله طراحی و معماری فعالیت میکنند خانهسازی با لگوها از بازیهای مورد علاقهشان بوده است. بیش از 66 درصد کسانی که در مشاغل مرتبط با ریاضیات مثل بانکداری یا حسابداری کار میکنند پازل اسباب بازی مورد علاقه دوران کودکیشان بوده است.
یکی از وزرای دولت انگلیس میگوید، اسباب بازیهایی که بسته به جنسیت کودکان برایشان تهیه شده به آینده شغلی دختران آسیب میزند.
- اما واقعا اسباب بازی چقدر آینده کاری کودکان را تحت تاثیر قرار میدهد؟
هر کسی خاطرهای از اسباب بازی محبوبش دارد. ممکن است این خاطره ساختن ستون با لگو باشد یا درست کردن قطار، یک عروسک یا یک سرویس وسایل چای خوری.
لزوما بازی با آن وسایل به این معنا نیست که بچهها ساختمانساز، راننده قطار، خانه دار یا صاحب کافه شده باشند، اما وزیر آموزش انگلیس الیزابت تراس اخیرا هشدار داده که اسباب بازی کودکان میتواند روی انتخاب شغل آنها در آینده تاثیر بگذارد. او میگوید اسباب بازیهایی که با توجه به جنسیت بچهها ساخته میشوند به طور ویژه خطر این که دختران را از علوم و ریاضیات روی گردان کند افزایش میدهد. او از پدر و مادرها خواسته برای دخترانشان لگو بخرند تا آنها را به مهندسی ترغیب کنند.
زنان در دهههای گذشته در انگلیس در عرصههای کاری قدمهای بلندی برداشتهاند، اما همچنان فاصله زیادی بین حرفههایی که زنان و مردان انجام میدهند از لحاظ جنسیتی وجود دارد. بنا به آمار بیش از 80 درصد علوم و تحقیقات، مهندسی، تکنولوژی توسط مردان اداره میشود.
در مقایسه، 82 درصد کار در بخشهای درمانی، تفریحی و سرویسهای خدماتی و 78 درصد کارهای اداری و منشیگری در انگلیس را زنان انجام میدهند.
منتقدان میگویند بازاریابی برای عروسکها باعث ایجاد کلیشههایی شده است. عروسکها، سرویسهای آشپزی، شاهزاده خانمهای صورتی برای دختران و شخصیتهای فعال و ماجراجوی مردانه، ابزار کار ساخت و ساز و ماشینهای آبی مسابقه برای پسرها.
نتایج یک تحقیق بر بچههای کوچک نشان میدهد که کودکان هم مستعد علاقمند شدن به نوع خاصی از وسایل بازی هستند. بنابر این آیا اسباب بازیهایی که کودکان با آن بازی میکنند در انتخاب شغل آینده تاثیر میگذارد؟
بکی فرانسیس، استاد آموزش در دانشگاه روهمپتون عقیده دارد که اسباب بازیها این تاثیرگذاری را دارند.
او میگوید: انواع اسباب بازیهای مختلف پیامهای متفاوتی در مورد این که انجام چه کارهایی برای دختران و پسران مناسب است به آنها میدهد و اسباب بازیها محتوای آموزشی متفاوتی دارند. هر دوی این مشخصهها مهم هستند و بر تحصیل و انتخاب شغل کودکان در آینده تاثیر خواهند داشت.
فرانسیس در یک تحقیق به پسران اسباب بازیهایی داد با ترکیبی از فعالیت، ساخت و ساز و ماشینآلات و به دختران عروسک و ابزارهایی داد که آنها را تشویق به آرایشگری میکرد.
پیامی که به نظر میرسید پسران از تقسیم این اسباب بازیها گرفتند این بود که آنها باید چیزهایی بسازند و مشکلات را حل کنند و پیامی که دختران گرفتند این بود که باید مراقب بقیه باشند و مسئولیت تغذیه و پرورش را به عهده بگیرند.
او توضیح میدهد: اسباب بازی پسرها بیشتر آموزنده است و دارای اجزایی است که اطلاع و آموزش بیشتری به پسرها میدهد، با دستورات تکنیکی و اجزایی که باید در هم جا بیافتند. در حالی که اسباب بازیهای دختران بیشتر خلاقیت و قوه تخیل آنها را پرورش میدهد.
نیل سینکلر که قبلا کماندوی ارتش بود و حالا خودش سه فرزند دارد با کلیشههای مربوط به انتخاب اسباب بازیها موافق است و میگوید اسباب بازی مورد علاقهاش اکشن من بوده است.
او میگوید: من و برادرم، که او هم به ارتش پیوسته، ساعتها با این الگوهای اکشن بازی میکردیم. آنها را در باغچه میگذاشتیم.
خودمان را پنهان میکردیم، نقشه و استراتژی میریختیم و با توجه به تاکتیکها معلوم بود چه کسی برنده بازی میشود.
محقق فضایی مگی ادرین پوکاک میگوید پدرش اسباب بازیها را بر اساس جنسیت از هم جدا نمیکرد و او به لگو و قطار خیلی علاقه داشت.
خانم پوکاک البته میگوید این آزادی را در مدرسه نداشت. وقتی به معلمش گفت که میخواهد فضانورد شود معلم به او پیشنهاد کرد به جایش پرستاری را امتحان کند.
این موضوع که اسباب بازیهای جالب متعلق به پسرها بود او را کلافه میکند و می گوید حتی وقتی وسایل آشپزخانه تبلیغ میشوند مردان را در حالی که کلاه سرآشپز گذاشتهاند نشان میدهد ولی دخترها با پیشبند به نمایش در میآیند.
ادرین پوکاک میگوید این مساله فراتر از اسباب بازیها است.
این نگاه جامعه است و همه جا هم هست. مهم است که ما به مدلهایی که معرفی میشوند توجه کنیم. ما نیاز داریم که دانشمندان زن را در تلویزیون ببینیم.
مارگارت مک آلیستر مشاور خانواده و روانشناس میگوید چیزهای خیلی بیشتری از اسباب بازیها در آینده و تعیین شغل کودکان تاثیر میگذارند.
این تا حدی سطحینگری است که بگوییم به دختران ماشین و کامیون بدهیم تا با آن بازی کنند و آنها قرار است مهندس شوند. واقعا شواهد واقعی برای اثبات چنین چیزی وجود ندارد و انتخاب شغل تا زمانی که برای یک فرد اتفاق میافتد از تجربه کودکی او فاصله زیادی دارد.
مارگارت مک آلیستر عقیده دارد باید کودکان را تشویق کرد که کشف کنند، بپرسند، درگیر شوند و با هم کار کنند و همه اینها تاثیر بیشتری بر آیندهشان خواهد گذاشت.
دکتر آماندا گامر روانشناس کودک میگوید باید مطمئن شد که کودکان به یک برنامه بازی خوب و سالم دسترسی داشته باشند.
نقش بازی برای کودکان این است که تا جایی که میتوانیم یک دامنه وسیع از تجربهها را در اختیار کودکان بگذاریم. مشکل این است که پدر و مادرها معمولا آسانترین گزینهها را انتخاب میکنند. ولی آنها باید در اسباب بازی به دنبال چیزهایی باشند که توانایی و خلاقیت کودک را افزایش میدهد. باید در انتخاب اسباب بازیها سعی شود آن کلیشههای رایج هم شکسته شوند. مثلا خیلی از پدر و مادرها به پسران خود اجازه نمیدهند که عروسک داشته باشند.
مغازهها هم لازم نیست همه صورتیها و آبیها را برای همیشه کنار بگذارند ولی باید یک سیاست میانه انتخاب کنند.
خانم گامر میگوید هیچ کودکی با بازی با لگوها ساختمانسازی یاد نمیگیرد ولی ممکن است یاد بگیرد چطور آنها را روی هم قرار دهد تا ستونها و بدنه محکمی بسازد. بیشتر بحث اعتماد به نفس و آشنایی است تا مهارت اندوزی.