* * *
رنج آموزنده
رنج و درد، بخشی از پروسهی رشد و بزرگشدن است. یادت باشد هیچدردی بیدلیل نیست و سالها بعد متوجه خواهی شد بهخاطر همین دردها و رنجها چه درسهای بزرگ و مهمی یاد گرفتهای.
میگذرد
حتماً تو هم ضربالمثل «پایان شب سیه، سپید است» را شنیدهای. همهچیز در زندگی، حالت موقت و گذرا دارد. این را هم برای لحظههای بد (که روزی تمام میشوند) و هم در لحظههای خوب (تا هست، از آنها لذت ببر!) به یاد داشته باش.
غُر نزن، کار کن
غرزدن چیزی را عوض نمیکند. اجازه نده شکستهای تاریک گذشته، بر آیندهی روشنت سایه بیندازند. غرزدن دربارهی دیروز، فردا را تیرهتر میکند؛ بهجای غرزدن، دست به عمل بزن و کاری هرچند کوچک انجام بده.
اینجوری باش: +
وقتی دور و برت پر از آدمهای منفیباف است، سعی کن مثبتاندیشی خودت را حفظ کنی. اجازه نده تلخکامیهای دیگران «تو»ی شاد را تغییر دهند و رنگ ناامیدی و یأس به آن بزنند.
یکبار دیگر، تجربه
بهترین کاری که در زندگی میتوانی بکنی، پشتکار داشتن و ادامهدادن است. هرگز از تجربهکردن نترس و یادت باشد گاهی برای رسیدن به بهترین چیزها مجبوری از میان بدترینها عبور کنی.
باداباد
بگذار هرچه که در نهایت میخواهد بشود، بشود. در هر کشمکشی، حکمت و نعمتی پنهان است که برای دیدنش باید چشمت را باز کنی. بعضیوقتها نمیتوان بعضیچیزها را زورکی به دست آورد یا بعضیکارها را زورکی انجام داد یا بعضی اتفاقها را زورکی پیش آورد!
بنابراین در عینحال که بهترین کاری را که از دستت برمیآید انجام میدهی، خیلی نگران و آشفتهحال نباش و بگو هرچه میخواهد بشود، بشود!