در ادامه آن گزارش پژمان موسوی را میخوانیم درباره صدشمارگی نگاهنو و سپس اظهارنظر گروهی از خبرگان عرصه فرهنگ و اهل قلم و روزنامهنگاران پیشکسوت را در همین مورد.
بخش مقالهها با ترجمهای خواندنی و مهم و هشداردهنده آغاز میشود از عزتالله فولادوند با عنوان هفلسفه تاریخه نوشته هگل، و سپس مقالهای پروپیمان از دکتر فخرالدین عظیمی با عنوان هاخلاق، سیاست، انسانیت؛ گشتی در دنیای کانته که بیان و تحلیلی است از مسائل پیچیده و اساسی امروز ما برمبنای دیدگاههای برخی از فلاسفه، اندیشمندان سیاسی و جامعهشناسان، از کانت تا امروز. سپس بخش هتاریخ معاصر ایرانه آغاز میشود با دو مقاله مهم. اولی با عنوان هاز پشت پرده مذاکرات نفته به قلم دکتر محمدعلی موحد. این مقاله گزارشی است از گفتوگوهای میان ایرانیان و هیئتی از کنسرسیوم نفت، که در گذشته به قلم امیرعباس هویدا و اردشیر زاهدی، و به تازگی به قلم فؤاد روحانی منتشر شده بود، ولی دکتر موحد، خاطرات مکتوب خود را نیز به نوشتههای پیشین افزوده و در اختیار خوانندگان نگاهنو گذارده است که بسیار خواندنی است و گوشهای از نحوه حکمرانی و تصمیمگیری در مسائل اساسی را در ایران دوره پهلوی دوم و حال و احوال کارشناسان معتقد به حفظ منافع ملی را در آن روزگار نشان میدهد.
مقاله دوم از محمدحسین خسروپناه، پژوهشگر تاریخ معاصر، است با عنوان هدعوت از دیکتاتور برای پذیرش حقوق سیاسی مردمه. مقاله خسروپناه شامل چند نامه است که فعالان سیاسی در دهه 1350 به شاه نوشتند و به او هشدار دادند، و از او خواستند که به قانون احترام بگذارد و آزادیهایی را که حق مردم است از آنان نگیرد و از ظلم و ستم بکاهد، که او گوش نکرد و بر او همان رفت که بر دیگر دیکتاتورهای تاریخ جهان رفته بود و میرود.
این شماره نگاهنو ادامه پیدا میکند با گفتوگوی علی میرزائی با دکتر محمد مالجو، زیر عنوان هسرمایهداری به بهشت نمیروده. پس از چند گفتوگو با اقتصاددانان باورمند به بازار آزاد و اقتصاد لیبرال و اقتصاد آزاد مبتنی بر بازار رقابتی و معتقد به نسخههای صندوق بینالملل پول و بانک جهانی، اینبار علی میرزائی با اقتصاددانی گفتوگو کرده است که چنین باورهایی ندارد، و از دیدگاه دیگری به معضلات اقتصادی ایران میاندیشد و راهحلهای تازهای پیش مینهد.
بخش بعدی هادبیات و هنره است با هجده شعر زیبا از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی، و مقالهای روشنگر و پر احساس از سیدعلیرضا میرعلینقی درباره استاد عبدالوهاب شهیدی که 92 ساله شدهاند، داستانی از بهومیل هرابال با عنوان هعمو پپین منه، به ترجمه پرویز دوایی، و داستانی کوتاه از گلیترقی، داستاننویس بلندآوازه معاصر، با عنوان هزندگی سادهه.
میرسیم به بخش هنقد و نظره با نقدی مفصل به قلم خسروباقری از کتاب عروسکخانه، نوشته هنریک ایبسن و ترجمه منوچهر انور (نشرکارنامه، 1385)، با عنوان هایبسن کلیشهها را میشکند.ه این نقد، با ستایش از نقش زنان در زندگی، و مطرح کردن مقولههایی از محدودیتها و آزادیخواهی آنان، به مناسبت روز هشتم مارس (17 اسفند) که روز جهانی زن است، نوشته شده است. بخش نقد و نظر با ترجمهای از الوند بهاری با موضوع تأثیر جنسیت در موفقیت آثار ادبی و دو نوشته از دکتر علی حصوری و در پاسخ به وی از دکتر محمد دهقانی به پایان میرسد.
در ادامه این شماره نگاهنو یادداشتی منتشر شده از رضا محلوجی در پاسخ به مقاله دکتر مهدی کیوان با عنوان هزنده رود ماندگاره، و بعد میرسیم به بخشی که به نظر میرسد پرخواننده است و در هر سال فقط یکبار، در شماره زمستان، منتشر میشود با عنوان هیکسال، یککتابه و گزارشی کوتاه درباره موفقیت دکتر محمد دهقانی در جشنواره نقد کتاب برای نقدی که در نگاهنو از ایشان منتشر شده بود، و گزارشی از رونمایی شناختنامه عزتالله انتظامی با عنوان من عزتم، بچه سنگلج که نشر سخن به بازار نشر فرستاده است. سپس نوشتهای از بهروز غریبپور درباره اجرای اپرای لیلی و مجنون به زبان آذری، نوشتهای از پرویز کلانتری با عنوان هدرم بخش و مینیاتورهای سیاهه، نوشتهای از نوشآفرین انصاری به یاد یحیی مافی (از پایهگذاران شورای کتاب کودک)، نوشتهای از دکتر اصغر دادبه، به یاد دکتر سید جعفری سجادی، نوشتهای از امیلی امرایی به یاد بهمن فرزانه، نوشتهای به یاد منصور کوشان. و در انتها کاریکاتوری از حسن کریمزاده زیر عنوان همیشگی هنبض امروزه.
نگاهنو شماره 100، در 268 صفحه و بهای 8500 تومان در چهارشنبه 14 اسفند سال 92 در تهران منتشر شد است که به تدریج برای شهرهای دیگر فرستاده خواهد شد.