وی در معرفی کتاب خود اینگونه آورده است:
از همه اندیشمندان، سیاستمداران و اصحاب رسانه در ایران دعوت می‌کنم با خواندن این کتاب این حقیر را در معرفی قوت وضعف‌های برگزاری مناظره های انتخاباتی تلویزیونی یاری کنند.
یک سال، پس از نخستین تجربه جمهوری اسلامی ایران در برگزاری مناظره های انتخاباتی تلویزیونی در سال 1388، اگرچه این رویداد سیاسی و رسانه‌ای در جهان پدیده‌ای جدید نبود، درسال 1389 خورشیدی(2010 میلادی) پنجاه سال پس ازآمریکایی‌ها درعرصه سیاسی و صحنه انتخاباتی انگلیس متولد شد. سرانجام درهمین سال مشارکت سیاسی، مورد توجه رسانه‌ها و احزاب سیاسی در این کشور قرارگرفت تا انگلیسی‌ها با استفاده ازاین شگرد رسانه‌ای تلاش کنند راه‌هایی برای بازگراندن اعتماد مردم به سیاست و احتمالا بالا بردن مشارکت بیشتر رای دهندگان بیابند و با شناسایی چرایی رای ندادن مردم این کشوردردوره های قبل، به چگونگی قانع کردن آنان دست یابند.
این درحالی است که بسیاری از جوامع دموکراتیک اروپایی برگزاری مناظره های انتخاباتی تلویزیونی را هنوز تجربه نکرده‌اند ودرانگلستان که سابقه نظام پارلمانی را از هشت صد سال قبل تاکنون به رخ جهان می‌کشد برای نخستین مرتبه یک سال پس از جمهوری اسلامی ایران تجربه کرده است.
یافته‌های علمی در بریتانیا در سال 2010 نشان داد تماشای مناظره‌های تلویزیونی تشویق کننده بود. در مصاحبه و ملاقاتی که با پروفسور کلمن، استاد دانشگاه وناظربر مناظره‌های انتخاباتی تلویزیونی سال 2010 انگلستان، داشتم درباره تاثیر این مناظره سوال کردم که پژوهش این دانشمند انگلیسی نشان می‌دهد در انتخابات سال 2010، میزان مشارکت افراد 18 تا 25 سال هفت درصد افزایش یافت که در مقایسه با میزان مشارکت در انتخابات عمومی سال 2005 انگلستان، سه درصد بیش تر بود. اگرچه من نمی توانم مدعی شوم که این افزایش، با تماشای مناظره های انتخاباتی، ارتباط مستقیم دارد، خیلی تردید دارم که این موضوع، بی ارتباط بوده باشد.
بیش از نیمی (55%) افراد 18 تا 24 ساله گفتند پس از دیدن نخستین مناظره تلویزیونی رهبران، برای مشارکت در ستادهای انتخاباتی، بیش تر ترغیب شده اند. در سنین 40 تا 54 سال، این میزان کم تر از یک سوم (31%) و در افراد بالاتر از 55 سال، کم تر از یک چهارم (24%) بود.
نزدیک به سه چهارم (74%) از رای اولی ها گفته اند که با دیدن مناظره ها، چیزهایی درباره سیاست احزاب، فرا گرفته‌اند در حالی که در میان افراد بالاتر از 55 سال، این میزان 63% است. دستاوردهای مهم دیگر این پژوهش عبارتند از: سه علت اصلی تماشای مناظره‌های نخست وزیری عبارت بودند از این که:
- در صورت دستیابی به قدرت، برنامه هر حزب چیست با 79 %
- درک مشکلات کشور برای بهتر شدن اوضاع با 65%
- قضاوت در این باره که بهترین فرد برای نخست وزیر شدن، چه کسی است با 64%.
بنابراین دراین کتاب تلاش شده است پس ازبررسی ومطالعه مناظره‌ها در آمریکا وانگلیس چگونگی تاثیرمناظره های انتخاباتی درآمریکا بر سیاستمداران انگلیسی و مقایسه مناظره های انتخاباتی تلویزیونی انگلیس با جدید ترین مناظره‌های انتخاباتی تلویزیونی درایران، پاسخ برخی پرسش ها پیدا شود.
در فصل نخست این کتاب، ساختار سیاسی و تاریخچه مناظره های انتخاباتی در کشورهای سوئد، آمریکا، کانادا، فرانسه، استرالیا، نروژ، اسپانیا، آفریقای جنوبی، اسکاتلند، جمهوری اسلامی ایران، افغانستان، عراق، بریتانیا، مصر، روسیه و کنیا، بررسی خواهد شد. همچنین در شماری از کشورها، همچون جمهوری اسلامی ایران و آمریکا، توضیحات بیش تری درباره چگونگی اجرای مناظره های تلویزیونی انتخاباتی، ارائه خواهد شد تا امکان مقایسه تطبیقی آن ها فراهم شود.
در فصل دوم، نظام های انتخاباتی ایران و بریتانیا، تشریح خواهد شد. در بخش اول این فصل، به سابقه تاریخی ومفاهیم انتخابات در ایران، می پردازیم. سپس با معرفی انتخابات ریاست جمهوری، انتخابات مجلس خبرگان، انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتخابات شوراهای اسلامی کشوری، شرایط انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان، تشریح می شود. در بخش دوم فصل دوم، نظام انتخاباتی در بریتانیا توضیح داده می شود. سپس به چگونگی ثبت احزاب سیاسی، تاریخچه حق رای، گسترش حق انتخاب، اصلاحات در قرن بیستم، مشارکت اندک مردم در دو دوره اخیر و معرفی احزاب بزرگ در مجلس عوام بریتانیا می پردازیم.
در بخش اول فصل سوم، اداره ارتباطات بریتانیا (آفکام) که سازمان تنظیم کننده مقررات رسانه‌ای بریتانیاست، با جزئیات کامل توصیف خواهد شد. در بخش دوم این فصل، کمیسیون انتخابات بریتانیا، مشی سیاسی روزنامه های بریتانیا درانتخابات 2010، تشریح می‌شود.
در بخش اول فصل چهارم، برنامه های مستند تلویزیونی که پیش از برگزاری مناظره ها در بریتانیا، در شبکه‌های تلویزیونی این کشور پخش شدند، معرفی می شوند.
در بخش دوم فصل چهارم، پیشینه مناظره‌های تلویزیونی در آمریکا و نخست وزیری سال 2010 بریتانیا، کاملا شرح داده خواهد شد و زمان، مکان، موضوع، مجری و پرسش های مطرح شده، توصیف می شوند. آن گاه ارزیابی خبرنگاران، سیاستمداران و مردم از عملکرد رهبران سه حزب بزرگ بریتانیا و نتایج نظرسنجی هایی که پس از این مناظره های تلویزیونی صورت گرفت، آورده خواهد شد.
در فصل پنجم، تاثیر مناظره‌های تلویزیونی انتخاباتی سال 2010 بریتانیا بررسی خواهد شد. به منظور ارزیابی اثر مناظره ها، ابتدا مصاحبه اختصاصی با پروفسور استفن کلمن، آورده خواهد شد. سپس چکیده کتابی درباره سه مناظره نخست وزیری، مقالات و مصاحبه‌ها درباره عملکرد رهبران شرکت کننده در مناظره‌ها و اثر مناظره‌های تلویزیونی نخست وزیری بریتانیا در سال 2010 بر رای دهندگان، ارائه می شود.
در فصل ششم، مصاحبه با دکتر مرتضی حیدری مجری سه مناظره انتخاباتی سال 1392 در ایران و سپس جدولی به منظور چکیده مقایسه تطبیقی میان مناظره‌های انتخاباتی در تلویزیون‌های انگلستان و جمهوری اسلامی ایران، ارائه شده است.
دراین کتاب انواع ارزیابی مناظره‌های تلویزیونی معرفی و مقالات و نقد کارشناسان و استادان دانشگاه‌ها درشناخت قوت وضعف مناظره‌ها ارایه شده است.
در پایان این کتاب 76 اصل توافقی سه حزب اصلی و سه شبکه تلویزیونی برگزارکننده مناظره‌ها درانگلستان درسال 2010 با دومین مناظره‌های انتخاباتی تلویزیونی در ایران مقایسه شده است.
این کتاب به همت انتشارات کمال‌الملک در قم نشر شد و در سالن شبستان، راهروی 29 غرفه 34 وراهروی 22 غرفه 10 درنمایشگاه بین‌المللی کتاب امسال عرضه شده است.
