براساس گزارش لايو‌ساينس، اين مجسمه 5.5 متري كه اطلس اقيانوس نام دارد، اوايل ماه جاري در ميان آبهاي اقيانوس جا‌خوش كرد تا به بزرگترين مجسمه‌اي در جهان تبديل شود كه تاكنون زير امواج آبهاي اقيانوس قرار گرفته‌است. وزن اطلس اقيانوس 60 تن بوده و ارتفاع آن به اندازه يك ساختمان دو طبقه‌است. اين مجسمه دختري باهاماسي را نشان مي‌دهد كه وزن اقيانوس روي شانه‌هايش افتاده‌است.
طراحي اين مجسمه با الهام از افسانه يوناني اطلس اقيانوس كه كرات آسماني را روي شانه‌هايش حمل مي‌كرد انجام گرفته‌است. اين مجسمه توسط هنرمند و فعال زيست‌محيطي، جيسون دي‌كايرس تيلور طراحي و ساخته شده‌است. جدا از ابعاد بزرگ آن، اين مجسمه به گفته سازنده‌اش تنها جلوه‌اي بصري براي غواصان و ماهيگيران نيست. به گفته وي اين مجسمه مي‌تواند صخره مرجاني مصنوعي باشد و به سكونتگاه بسياري از جانداراني كه در صخره‌هاي مرجاني زندگي مي‌كنند، تبديل شود.
هدف از بناي مجسمه اين است كه به مردم، به‌ويژه به نسل آينده نشان داده شود كه انسان مي‌تواند از درياها محافظت كرده و آنها را از نابودي نجات دهد.
اطلس اقيانوس شايد بزرگترين مجسمه زيردريايي باشد، اما اولين مجسمه‌اي نيست كه در زير دريا بنا شده‌است. در سال 1954 نيز مجسمه‌اس از مسيح با دستاني كه به بالا گرفته شده‌اند توسط گوئيدو گالتي با نام ميسح اعماق ساخته شده و به منظور بزرگداشت غواصي كه در اين منطقه جان خود را از دست داده‌بود، در زير آبهاي درياي مديترانه در نزديكي جنواي ايتاليا نصب شد. نمونه‌هاي مشابه ديگري نيز در سواحل گرانادا و كي‌لارگو در فلوريدا وجود دارند.
همچنين يك پارك زيردريايي در نزديكي كانكن مكزيك وجود دارد كه بيش از 500 مجسمه در آن نصب شده و بيشتر آنها اثر تيلور هستند. تيلور، سازنده اطلس اقيانوس، در ساخت مجسمه هاي خود از سيماني دريايي استفاده مي‌كند كه ميزان PH آن خنثي بوده و از قدرت بسيار بالايي برخوردار است و براي استحكام بخشيدن به آن نيازي به استفاده از فلزات كه در آب به سرعت دچار زنگ‌زدگي مي‌شوند نخواهد بود.
سرهم‌بندي چنين مجسمه بزرگي در زير امواج خروشان دريا نيز خود كار بسيار دشواري است. قطعات مجسمه در ساحل قالب‌گيري شده و با كمك جرثقيل به اعماق آب برده شدند، جايي كه تيمي از غواصان قطعه را جا‌به‌جا كرده و در جاي خود نصب كردند.
از آنجايي كه قرار است اين مجسمه كاربردي مانند صخره‌هاي مرجاني مصنوعي داشته‌باشد، مواد استفاده شده در ساخت آن بايد محيطي مرجاني را براي جانداران دريايي شبيه‌سازي كند. اين مجسمه در مكاني پايين‌تر از صخره‌هاي مرجاني نصب شده تا جنين‌هاي مرجاني كه در آب سرگردان هستند به اين مجسمه رسيده و در آن رشد و نمو كنند. تيلور حتي قصد دارد براي سرعت بخشيدن به ايجاد كلوني مرجاني، روي اين مجسمه بذر مرجاني بپاشد.
در طراحي اين مجسمه زيستگاه‌هاي مختلف موجودات دريايي نيز درنظر گرفته شده‌است، به شكلي كه براي مثال سخت‌پوستان مي‌توانند انتهاي مجسمه را در تسخير خود درآورند و ماهي‌هاي گله‌اي مي‌توانند در ميان فرورفتگي‌هاي اين مجسمه خود را از شر شكارچيان در امان نگه دارند.
نظر شما