اتحادیه تهیه‌کنندگان، در یک اطلاعیه صریح، بیانیه یادشده را اشتباهی از سوی صادرکنندگان آن دانسته و علت تاخیر در واکنش خود را انتظار برای اصلاح این اشتباه از سوی خانه سینما عنوان کرده است.
اما خانه سینما و اداره نظارت و ارزشیابی که برای ختم دعوای قدیمی‌خود با تهیه‌کنندگان متحد شده‌اند، در طول هفته گذشته نه تنها بیانیه خود را اصلاح نکرده‌اند، بلکه به نظر می‌رسد این بار قصد دارند دست کم برای یک سال آینده، اتحادیه تهیه‌کنندگان را کاملا از میدان به در برند.
این دعوا که از ماه‌ها پیش آغاز شده است، نخستین بار به طور جدی در 12 دی ماه سال گذشته به بیرون درز کرد. وقتی که نخستین بیانیه مشترک خانه سینما و اداره نظارت و ارزشیابی منتشر شد و به طور جدی عملکرد اتحادیه را زیر سئوال برد. همان ایام اتحادیه نیز واکنش خود را با انتشار بیانیه‌ای در 5 بند فرعی و 8 بند اصلی نشان داد و این دعوا به طور جدی‌تری ادامه پیدا کرد.
اما شاید برای درک بهتر ماجرا باز هم باید به عقب برویم. وقتی که حاصل یک دوره طولانى کشمکش و جنجال در مدیریت خانه سینما به تشکیل هیات مدیره جدیدى منتهى شد که مهم‌ترین ویژگى اش نداشتن عضوى از اتحادیه تهیه‌کنندگان بود.
این اتفاق که حدود 6 ماه پیش از اطلاعیه نخست در 25 تیر 85 روی داد، حاصل رای‌گیری مجمع عمومى فوق‌العاده خانه سینما به مدیریت شوراى سه نفره منتخب معاونت سینمایى مرکب از مجید مجیدى، احمدرضا درویش و ناصر شفق بود که طى آن دهمین هیات مدیره خانه اصناف سینماى ایران انتخاب شدند.
شاید مهم‌ترین اتفاق این جلسه، انتخاب نشدن عضوى از اتحادیه تهیه‌کنندگان در هیات مدیره بود که به دنبال حذف 2 کرسى ثابت متعلق به این اتحادیه و کانون کارگردانان صورت مى‌گرفت. هرچند که از کارگردانان، رضا میرکریمی‌نه تنها در هیات مدیره قرار گرفت، بلکه بعدا به عنوان مدیر عامل نیز برگزیده شد.
6 ماه بعد در 12 دی سال 85 بود که نخستین بیانیه مشترک خانه سینما و اداره کل نظارت و ارزشیابی منتشر شد و ایراداتی را از عملکرد و قوانین داخلی اتحادیه مطرح ساخت. 5 روز بعد، اتحادیه واکنش نشان داد و نوشت: «اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم سینمای ایران قدیمی‌ترین صنف سینمایی کشور است که فعالیت خود را به صورت رسمی‌از سال 1367 آغاز نموده و سایر صنوف و همچنین خانه سینما بعد‌ها تاسیس و شکل گرفته‌اند.»
این توضیح و 4 نکته دیگر، تنها توضیحات مقدماتی اتحادیه بود تا در 8 بند دیگر، به ایرادات خانه سینما که عملا اتحادیه تهیه‌کنندگان را از دست داده بود، پاسخ دهد.
در بندهای دیگر اطلاعیه 17 دی اتحادیه تهیه‌کنندگان، مدیریت خانه سینما در دوره جدید متهم شده است که تمام تلاشش بر این بوده اتحادیه را به عنوان اصلی‌ترین صنف سینمای ایران بزعم خود نادیده انگارد.
حالا دوباره 5 روز پس از دومین بیانیه مشترک خانه سینما و اداره نظارت که دوم مرداد منتشر شد و در آن فدراسیون تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم ایران، به عنوان تنها مرجع قانونی این صنف اعلام موجودیت کرد، یک بار دیگر اتحادیه تهیه‌کنندگان نکات 6 ماه گذشته را در بیانیه خود آورده است: «به نظرمی‌رسد جمعی محدود که خانه سینما را به حیاط خلوت سیاسی ـ اقتصادی خود تبدیل کرده‌اند، هیات مدیره خانه سینما را تحت تاثیر قرار داده و قصد دارند با حرکات غیرقانونی و ایجاد تفرقه، به اهداف سیاسی ـ اقتصادی خود دست یابند...»
اتحادیه تهیه‌کنندگان این بار در 4 بند فدراسیون تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان را به طور کامل غیرقانونی دانسته و این حرکت خانه سینما را دخالت در امور داخلی اصناف ارزیابی می‌کند.
شورای مرکزی اتحادیه مذکور در پایان آورده است: «درصورت اصرار بر اطلاعیه صادر شده، شورای مرکزی اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم سینمای ایران، صورت جلسه مورد اشاره را کان لم یکن اعلام می‌کند.»
با این وصف به نظر می‌رسد این بار دعوای خانه سینما و اتحادیه تهیه‌کنندگان به جاهای باریکی رسیده است و باید منتظر ماند و اثرات تلخ این درگیری بزرگ را بر سینمای ایران تماشا کرد.
