به‌دلیل عواملی همچون شکار بی‌رویه و یا توسط شغال‌هایی که به‌واسطه انباشت زباله جمعیت‌شان در این منطقه زیاد شده بود تلف شده‌اند.
اداره کل محیط‌زیست استان مازندران درباره این خبر جوابیه‌ای فرستاده است که بخش‌های غیرتوهین‌آمیز آن به شرح زیر است:
گوزن زرد ایرانی به‌منظور جلوگیری از انقراض نسل آن درپی کاهش شدید جمعیت آن در زیستگاه‌های طبیعی در سال 1342 با تلاش کارشناسان کانون شکار ایران در طی دو نوبت در جنگل‌های منطقه حلوه واقع در استان خوزستان زنده‌گیری و سپس به مازندران منتقل شدند.
این گونه پس از سازگاری با محیط و اعمال مدیریت مناسب در دشت ناز ساری به‌تدریج ازدیاد نسل کرده به‌طوری‌که نگهداری آن در فضای 55 هکتاری محدود دشت ناز میسر نشد بنابراین آماده‌سازی مناطق در استان مازندران و سایر نقاط کشور در دستور کار قرار گرفت که در این راستا منطقه جنگلی – جلگه‌ای سمسکنده ساری آماده‌سازی، محصور و از سال 56 لغایت 78 انتقال تدریجی تعدادی گوزن از دشت ناز به سمسکنده و همینطور به مناطقی دیگر از کشور نظیر پارک طبیعت پردیسان، میان کتل فارس، جزیره اشک در آذربایجان غربی و اخیرا باغ شادی یزد و گیلان انجام گرفته است و اما در ارتباط با اعلام مرگ 52 رأس گوزن زرد در منطقه سمسکنده از سوی نویسنده محترم لازم به ذکر است که گوزن‌ها نیز همانند سایر موجودات دارای طول عمر محدودی بوده و با احتساب 13 – 12 سال حداکثر طول عمر، قطعا و طبیعتا جمعیت‌های اولیه با گذشت بیش از 30 سال از زمان انتقال به منطقه محکوم به مرگ بوده‌اند و بهتر بود که تهیه‌کننده مطلب مدارک و مستندات گفتار و توزیع زمانی مرگ و میر اعلام شده را بیان می نموده اند.
همچنین علت جابه‌جایی محل دفن زباله ساری به‌دلیل نزدیکی با سکونتگاه‌های انسانی و آلودگی‌های بهداشتی بوده و گزارشی از سوی کارشناسان اداره کل حفاظت محیط زیست و درخواست این اداره کل مبنی بر انتقال مکان به جهت افزایش جمعیت شغال و مزاحمت ناشی از آن برای گوزن‌های زرد به شهرداری ساری موجود نمی باشد.
بنابراین آنگونه اعلام گردیده منطقه سمسکنده ساری به‌دلیل تراکم و انبوهی پوشش‌های جنگلی و عوارض طبیعی و وسعت زیاد آن (400 هکتار) عملا امکان مشاهده مستقیم و تعیین جمعیت موجود را غیرممکن می‌سازد و اظهارنظر مبنی بر وجود 10 رأس گوزن زرد در حال حاضر در این منطقه غیرکارشناسی و کذب بوده و بدون اطلاع از آمار جمعیتی منطقه
می باشد و مضافا این‌که جمعیتی بالغ بر 22 رأس گوزن زرد تاکنون از این منطقه به سایر نقاط کشور نظیر پارک ملت تهران، پارک طبیعت پردیسان، جزیره کیش (لاوان) و... منتقل شده است که نویسنده مقاله این تعداد را ظاهرا به حساب مرگ و میر آورده است.
توضیح گروه شهری: منبع خبر روزنامه همشهری گزارش میدانی یکی از کارشناسان محیط‌زیست است، که البته مستنداتی نیز در این‌باره ارائه کرده است.
البته اگر هم مستنداتی ارائه نکرده بود، اکنون با جوابیه اداره کل سازمان محیط‌زیست موضوع کاملا مستند به‌نظر می‌رسد. کاهش قابل‌توجه تعداد گوزن‌ها ظاهرا مورد تأیید سازمان فوق‌الذکر است.
و در این‌باره به دو عامل اشاره شده است: مرگ طبیعی گوزن‌ها چون بالاخره گوزن‌ها هم مثل بقیه موجودات می‌میرند و انتقال تعدادی از آنها به مکانی دیگر.
کارشناسان محترم محیط‌زیست حتما اذعان دارند که گوزن‌ها فقط نمی‌میرند، بلکه به دنیا هم می‌آیند و قاعدتا در یک «پناهگاه حیات وحش» انتظار منطقی افزایش تعداد جانوران پناه یافته است نه کاهش تعداد آنها.
مضاف بر آن‌که ظاهرا اداره کل مذکور هیچ آماری از تعداد موجود گوزن‌های زرد سمسکنده ندارد. که این موضوع به‌تنهایی می‌تواند مؤید با نمایه جز همشهری باشد.
