به گزارش مهر؛ ایمان اسکندری کارگردان این اثر درباره دراماتورژی که روی این نمایش برای اجرای عمومی انجام داده است گفت: نمایش «بیرون پشت در» یکی از شناخته شده ترین نمایشنامه های نوینی است که در آلمان نوشته شده است. این اثر نمایشی درباره تبعات جنگ است و سربازان بازمانده از این موقعیت را به تصویر می کشد. این نمایش شرایط امروز جوامع بشری را به نمایش می گذارد بنابراین دراماتورژی که روی اثر انجام گرفته در راستای نزدیک کردن نمایش به فضای امروزی جوامع بوده است.
وی ادامه داد: یکی از دلایلی که این متن را برای اجرا انتخاب کردم نزدیک بودن نمایشنامه به فرم های ذهنی من بود. در این نمایش هم از تئاتر حرکتی و فیزیکال استفاده شده و هم در آن عاطفه و کلام جریان دارد. از آنجایی که معمولا در تئاترهایی که بر پایه حرکت استوار هستند عاطفه و کلام جای خودش را به جلوه های عجیب و غریب بصری می دهد در این نمایش تلاش کردیم متن، جریان اصلی خودش را طی کند و از بیان منطقی دیالوگ ها و عواطف انسانی فاصله نگیرد.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: اجرای صحنه ای این نمایشنامه کار دشواری است و حتی خود بورشرت نویسنده نمایشنامه نیز عنوان کرده که نمایشنامه اش قابلیت اجرا ندارد. در اجرای این نمایش تلاش کردم تماشاگر را وارد یک خواب و رویا کنم و تفکرات و انتقاداتی را که تبعات جنگ به همراه دارد در جامعه امروزی به تصویر بکشیم. این نمایشنامه محتوا و نگاهی جهان شمول دارد اما مساله اصلی در نمایش برای من جنگ نیست بلکه رفتن جامعه به سمت مانکنیزم است.
این کارگردان جوان تئاتر درباره شیوه اجرایی نمایش توضیح داد: در واقع در دنیای امروز همه ما داریم تبدیل به مانکن و سازه می شویم و تکنولوژی بر ما غلبه کرده است. در دنیای امروز همه افراد موبایل و تبلت به دست هستند. برای زیر سوال بردن این مساله حتی صحنه نمایش ما یک کت واک فشن است و همه چیز در این دنیا روایت می شود. جهانی که ما آدم ها شکل داده ایم جهان تکنولوژی است و گاهی ندای چنین جهانی بلندتر از صدای آدمی شده است. در واقع صداهای ما دارد هر روز بلندتر می شود اما در عین حال این صدا هر روز پوچ تر هم می شود و بسیاری از مسائلی که روزی ارزشمند بودند دارد به ضد ارزش تیدیل می شود.
اسکندری در پایان صحبت هایش بیان کرد: مطمئنا این اجرا از شیوه رئالیستی فاصله زیادی دارد اما نمی توان گفت که شیوه اجرای آن از کدام مکتب وام گرفته شده است چون به هرحال من تحصیلات تئاتری دارم و از پیشینه ای برخوردارم و به مجموعه مکاتبی نیز علاقمند هستم بنابراین ناخودآگاه علایق شخصی ام در شیوه اجرایی این نمایش وارد شده اند که نمی توان نام خاصی بر آن نهاد اما مطمئنا این نمایش اثری تجربی است.
نمایشنامه «بیرون پشت در» یک روز پس از مرگ بورشرت یعنی 21 نوامبر سال 1947 میلادی روی صحنه رفت. این اثر نمایشی روایتگر زندگی مردانی است که از جنگ جهانی دوم جان سالم به در برده اند، اما به واسطه شرایط تلخ و دردناکی که پس از جنگ برای آنها به وجود آمده، زندگی از کشته شدن در جنگ برایشان تلخ تر شده است.
توماج دانش بهزادی، رزگار خاطری، پوریا سلطان زاده، حمید حبیبی فر، رضا پورخلیلی، مهتاب جورابچی، نعیمه دوستی، سهراب دانش بهزادی، علیرضا قنبری، وحید ملکی، میلاد حسینی، درناسادات رهنمایی بازیگران این اثر نمایشی هستند.
«بیرون پشت در» نوشته ولفگانگ بورشرت و کارگردانی ایمان اسکندری از 24 آذر ماه ساعت 20:30 در تالار حافظ روی صحنه رفته است.
نظر شما