«محسن پویان» در گفت‌وگو با ايسنا، گفت: ترشک ایرانی گیاهی متعلق به خانواده علف هفت‌بند که برخی منابع طب گیاهی آن را حمّاض نامیده‌اند، برگ‌های آن ترش مزه است ساقه آن برافراشته و گل‌ها در ساقه گل‌دهنده پراکنده‌اند.
وی در خصوص موارد مصرف این گیاه، تصریح کرد: در ترشک پتاسیم اگزالات و تارتاریک اسید وجود دارد. سدیم، پتاسیم، کلسیم و فسفر در ترکیب آن گزارش شده است.
این پژوهشگر گیاهان دارویی با بیان اینکه ترشک برای جبران ویتامین C در بدن مفید است، گفت: در ناراحتی‌های ادراری، کلیوی و اسهال‌خونی کاربرد دارد.
پویان اظهارکرد: ترشک ایرانی در بیشتر مناطق استان گسترش دارد، اما هنوز به‌عنوان گیاه دارویی شناخته شده نیست و در اغلب روستاهای منطقه قائنات می‌توان آن را مشاهده کرد.
وی افزود: در میان عشایر مرسوم است که از دانه‌های این گیاه استفاده می‌کنند. طریقه استفاده‌ی آن هم به این ترتیب است که دانه‌های این گیاه را می‌کوبند و پس از مرطوب کردن در محل درد و مفاصل می‌گذارند و به‌عنوان مُسَکن از آن استفاده می‌کنند.
این پژوهشگر گیاهان دارویی گفت: گیاه ترشک منبع ویتامین C است. بنابراین کسانی که کمبود ویتامین C دارند این گیاه می‌تواند برای آن‌ها منبع ویتامین C باشد. علاوه‌بر آن، این گیاه آهن و فسفر کافی هم دارد.
پویان اظهار کرد: هم‌چنین این گیاه دارویی اشتها‌آور و تصفیه‌کننده و هضم‌کننده بسیار خوبی است و به‌خاطر خاصیت تصفیه‌کنندگی‌اش برای کسانی که دارای جوش‌های موضعی و پوستی هستند بسیار مفید است.
وی خاطرنشان کرد: این دارو به علت داشتن اسید اکسولید نباید زیاد و بطور مداوم مورد مصرف قرار گیرد، چون برای مثانه و کلیه می‌تواند مضر باشد. برای استفاده‌ی موضعی از این دارو اگر برگ یا دانه‌ی له شده، پخته شده یا جوشانده آن روی دمل‌ها گذاشته شود به راحتی درمان می‌شود.
نظر شما