براساس این گزارش برخی NGOهای روس به طور مستقیم از سفارت‌خانه‌های آمریکا و انگلیس پول، پوشش سیاسی و اطلاعاتی دریافت می‌کردند.
گزارش دولت فدرال روسیه چنان دقیق بود که سفارت آمریکا چاره‌ای جز سکوت نداشت و سفیر انگلیس در مسکو نیز به ناچار از سیاست لندن در این زمینه حمایت کرد.
NGOهای روسی وابسته، جملگی در راه مشروعیت‌زدایی از برخی سیاست‌های دولت و زیر سئوال بردن اقدامات معطوف به همگرایی در روسیه فعالیت می‌کردند.
این اقدامات در چارچوب تکثرگرایی (قومی – مذهبی و...) صورت می‌گرفت و این NGOها در چارچوب برنامه تقویت دمکراسی روسیه مورد حمایت بودند. منظور از تقویت دمکراسی هم آن بود که گروههای قومی،مذهبی را چنان برجسته و تقویت کردند که زمینه «اضمحلال ملت» فراهم شود.
طبیعی است وقتی در چارچوب یک مرز جغرافیایی (کشور) مفهوم ملت متزلزل شود زمینه برای جدایی‌طلبی و تقسیم آن کشور نیز فراهم می‌شود. شاید به دلیل سابقه رقابت غرب و روسیه، اقدامات ضدروسی آمریکا و انگلیس طبیعی باشد اما براساس گزارش روزنامه‌های مصری، آمریکا همین برنامه را در مصر نیز دنبال می‌کند.
به گزارش الاهرام، آمریکا جامعه مسیحی قبطی این کشور را هدف قرار داده و در مصر 40 تشکل غیردولتی ( NGO) را در زمینه بهداشت، آموزش، کارهای زیربنایی و جامعه مدنی تحت پوشش حمایتی خود قرار می‌دهد.
آژانس بین‌المللی توسعه آمریکا (USAID) که وابسته به وزارت امور خارجه آمریکاست در مدت 5 سال اخیر 200 میلیون دلار در مناطق مسیحی قبطی مصر در زمینه تصفیه آب و فاضلاب، تأمین آب بهداشتی و... هزینه کرده است.
جیمز کاندر، مسئول این پروژه در مصر گفته است این مبلغ مستقیما به NGOهای مسیحی قبطی مصر پرداخت شده است (دولت در دولت).علاوه بر این‌ها مبلغ 2/2 میلیون دلار نیز مستقیما برای تقویت ساختار درونی این NGOها در مصر پرداخت شده است.
کاندر در جلسه استماع مجلس نمایندگان آمریکا گفته بود یکی از وظایف این NGOها رصد اخبار مربوط به تساهل و مدارای مذهبی در مصر است.
براساس قوانین مصر کمک خارجی به NGOها مانعی ندارد اما این کمک‌ها نباید براساس مبانی قومی و مذهبی باشد، کاری که دقیقا دولت آمریکا در مصر در حال انجام آن است.
براساس قانون بودجه سال 2008 آمریکا به بیش از نیمی از بودجه 50 میلیون دلاری «دمکراسی و حکومت‌مداری» در مصر مستقیما به گروههای قبطی اختصاص خواهد یافت.
آمریکا اخیرا آشکارا از افزایش فشار بر قبطی‌‌های مصر سخن می‌راند. فشاری که تاکنون نه قبطی‌ها و نه دیگر گروههای قومی یادی از آن نکرده‌اند.
