این در حالی است که اختصاص این مقدار بنزین عملاً میزان مصرف در وضعیت سهمیه‌بندی را به مصرف در شرایط قبل از سهمیه‌بندی نزدیک و بخش قابل‌توجهی از هزینه‌های انجام‌شده در این باره را بی‌اثر می‌کند.
با تخصیص بنزین سفر، دولت ناچار به چندصدمیلیون دلار واردات بنزین اضافی خواهد بود که اگر آثار جانبی مصرف این حجم بنزین را نیز محاسبه کنیم، بیانگر هزینه گزاف و پیش‌بینی نشده‌ای در بودجه جاری کشور خواهد بود.
هفته گذشته دولت طرح مبسوطی را در زمینه ردیف‌های تخصیص سود ناشی از کاهش واردات بنزین اعلام کرد. اکنون بایسته است که توضیح داده شود با پرداخت این چند‌صد میلیون دلار کدام‌یک از ردیف‌های اعلام‌شده منتفی خواهد شد.
همچنین دولت درباره محل تأمین اعتبار اضافی برای واردات این حجم بنزین نیز توضیح نداده است.
یک برآورد غیررسمی حکایت از آن دارد که با تخصیص فقط 100 لیتر بنزین اضافی دیگر (که شاید در قالب موارد خلق‌الساعه جدیدی همچون بنزین مهر و بنزین مدرسه و بنزین سرما و... انجام شود) عملاً موضوع سهمیه‌بندی و کاهش مصرف ناشی از آن منتفی خواهد شد و جای این سئوال باقی خواهد ماند که آیا آن همه هزینه‌های اجتماعی و اقتصادی و روانی برای اجرای طرح بزرگی همچون سهمیه‌بندی بنزین اکنون توجیه منطقی را داراست؟
از سوی دیگر، در آستانه آغاز موعد معمول خرید در نیمه شهریور، نزدیک‌شدن به ترافیک نگران‌کننده مهرماه که امسال قطعاً با ترافیک معمول ماه مبارک رمضان نیز مضاعف خواهد شد، تخصیص بنزین اضافی نگرانی برای ازدحام در ترافیک شهرها را نیز بسیار افزایش داده است.
حتی در دو‌هفته گذشته نیز با وجود قطعی‌نبودن تخصیص بنزین اضافی عملاً ازدحام در ترافیک شهرها به‌وضعیت قبل از سهمیه‌بندی بنزین نزدیک شده بود.
در این شرایط پیش‌بینی‌ها درباره وضعیت ترافیک کلانشهرهای کشور در هفته‌های آینده بدبینانه است، مضاف بر آن که مردم در حالی ناچار به تحمل اوضاع ترافیکی ناگوار خواهند بود، که هنوز نشانه ملموسی از آثار مثبت سهمیه‌بندی بنزین را لمس نکرده‌اند.
