افتخارم اینه که ایرانی‌ام عاشق این مرز و بوم، این میهنم

دوچرخه‌ی شماره‌ی ۷۹۸

دوست دارم ذره‌ذره خاكشو

پرچمش رو بوسه‌بارون مي‌كنم

 

پرچمش رو بوسه‌بارون مي‌كنم

قرمز و سبز و سپيدش عشقمه

كشوري كه سرزمين آرَشه

كشوري كه مهد زال و رستمه

 

كوه و دشتش‌، جنگلش مال منه

 گوهري ناياب و نابه كشورم

دامنش آرامش قلب منه

ميهن من يعني عشقم! مادرم!

 

پيش هيچ بادي نمي‌شه خم سرش

عين كوهه تا هميشه تا ابد

سربلند و پرغرور و جاودان

ميهن من  باشكوهه تا ابد

 

علي باجلان از دورود

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تناقض

چشم‌هايم لبريز اشك

و لب‌هايم مي‌خندد

چه تناقض جالبي!

ساحل رفائی 17ساله از تهران

دوچرخه‌ی شماره‌ی ۷۹۸

آرزو

تو يك روز

رو‌به‌روي من مي‌نشيني

اين جمله

يك مستقبل بعيد است!

زهرا اميربيك

17ساله از شهرري

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

غبــار

نمي‌توانم

چهره‌ام را در آينه ببينم

آينه غبار دارد

يا صورت من؟

دريا اخلاقي 15ساله از تهران

کد خبر 305034

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha