به‌عنوان مثال اينترنت يك قابليت تازه است كه امكاناتي را در اختيار ما قرار داده كه به‌نوعي مي‌توان آن‌را منحصربه‌فرد دانست. بسياري از اطلاعاتي كه در گذشته براي يافتنشان بايد مدت‌ها وقت صرف مي‌كرديم، حالا با يك جست‌وجوي ساده در دسترس قرار گرفته‌اند.
هرچند الان استفاده نابه‌جا از اينترنت تبديل به معضل شده است. به‌خصوص براي جوان‌ها كه بيشترين وقت خودشان را پاي اينترنت مي‌گذرانند. كاش اين وقت‌گذراني فقط صرف استفاده بهينه از اينترنت مي‌شد. متأسفانه بسياري از اوقات جوان‌ها فقط صرف چت كردن و مسائلي از اين دست مي‌شود كه گرفتاري‌هاي عمده را در رفتارهاي اجتماعي به‌دنبال دارد. ضمن اينكه اين ميزان نشستن پاي اينترنت آسيب‌هاي جسمي را نيز درپي دارد.
از ضعف بينايي و انواع بيماري‌هاي چشمي گرفته تا گردن‌درد و آرتروز و... مي‌توان گفت استفاده بيش از حد متعارف از اينترنت تبديل به اعتياد شده و بسياري از جوان‌ها و حتي نوجوان‌هاي ما چنان معتاد فضاي مجازي شده‌اند كه بسياري‌شان حتي غذايشان را نيز پاي كامپيوتر يا لپ‌تاپ‌شان مي‌خورند.
درواقع تمام ذهن و حواسشان معطوف به هر آن چيزي است كه در فضاي مجازي به چشم مي‌خورد. خيلي از اين جوان‌ها نه اهل ورزش كردن هستند، نه مطالعه جدي دارند و نه حتي ارتباط‌هاي انساني را وقعي مي‌نهند. مشاهده كرده‌ام كه جوان‌ها در مسافرت هم لپ‌تاپ‌شان را همراه مي‌آورند و حتي در سفر هم به‌جاي استفاده از طبيعت، خود را در اتاقي محبوس مي‌كنند تا در فضاي مجازي غرق شوند. اين نسل بايد آينده اين سرزمين را بسازد. سرزميني كه به‌لحاظ فرهنگي پيشينه‌اي غني دارد و اگر امروز فكر جوان‌هايمان نباشيم فردا خيلي دير است.
- بازيگر و رئيس خانه تئاتر ايران
نظر شما