در تشریح خصوصیات ایشان می‌توان به چند نکته اشاره کرد:
اول، خطه خراسان همواره برخوردار از خطیبان برجسته و نامداری بوده است؛ بزرگانی همچون مرحوم شیخ مهدی واعظ، شیخ غلامرضا واعظ طبسی و... .
مرحوم مروی هم به این تبار وابسته بود و این سلسله را استمرار بخشید. ایشان خطیب برجسته ای بود که مجالس بزرگ و سترگ را به عهده می‌گرفت. در محافل حساس و سنگین همواره یکی از افرادی بود که مراجع و بزرگان به سراغ وی می‌رفتند. او با بیانی دلنشین و نکاتی نرم می‌توانست این مجالس را گرم و موثر سازد.
دوم، مرحوم مروی در صف به هم پیوسته مجاهدان بود. سابقه طولانی در عرصه جهاد و مبارزه و همراهی با نهضت امام خمینی (ره) داشت و تا پایان عمر بر این عهد پا برجا ماند.
سوم، وی اهل معنا و سیر و سلوک بود و طالب صاحبان فضیلت و پیوسته در کوی ایشان می‌گشت. مراودات گسترده‌ای با اهل معنا همچون معلم دامغانی و ده‌ها صاحب کرامت دیگر داشت.
چهارم، مرحوم مروی با سلوک مثبت خود توانسته بود دیدگاه‌های متفاوت افراد مختلف در جناح‌های سیاسی را که به انقلاب وفادار بودند به خود جلب کند و در پیش همگان معتبر و محترم بماند.
او هیچ‌گاه در تار و پود تشنجات فرقه‌ای سیاسی قرار نگرفت و توانست در خط مستقیم و غیر منشعب انقلاب باقی بماند و با گروه‌های مختلف سیاسی وفادار به انقلاب، تعامل مثبت و فعال خویش را برقرار سازد.
پنجم، مرحوم مروی در مدت حضورش در مسئولیت‌های حساس قضائی پاک زیست و پاک جان به جان آفرین تسلیم کرد. کوشید سالم بماند و سالم بودن را به دیگران تعلیم دهد و اینک در روزهای آخر ماه شعبان و در آستانه ماه مبارک رمضان به سوی جانان ره سپرد و در جوار رضوی به مامن امن پناه برد.
عضو هیات امنای
دفتر تبلیغات اسلامی‌حوزه علمیه قم
