به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حسین آرامی رئیس پنل میراث فرهنگی توسعه پایدار و آمایش سرزمین این مطلب را در آستانه برگزاری همایش میراث فرهنگی و توسعه پایدار مطرح ساخت و افزود: توسعه پایدار ارتقای نظام‌مند مجموعه شاخص‌های، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی یک کشور با رعایت منافع نسل‌های آینده است.
او خاطرنشان ساخت: در این مسیر، میراث فرهنگی نیز که ماحصل تاریخ یک ملت و تحولات تمدنی آن در پهنه یک سرزمین به عنوان یک منبع قابل استناد است می‌تواند توسعه پایدار را شکل دهد.
آرامی با طرح این پرسش که اگر توسعه پایدار متکی بر آمایش سرزمین قابل تحقق باشد جایگاه میراث فرهنگی در این مسیر کجاست؟ تصریح کرد: اصولا یکی از مشخصه‌های جوهری میراث فرهنگی در اشکال مختلف پایداری آنهاست و به تعبیری اگر امری فاقد جنبه پایداری باشد دیگر در مقوله میراث نمی‌گنجد و به یک خاطره در حافظه یک ملت تبدیل می‌شود.
وی افزود: مولفه‌های میراث فرهنگی از آنجا که در ذات خودشان با پایداری عجین هستند می‌توانند به اجرایی شدن و پیاده‌سازی رویکرد توسعه پایدار در ایران بسیار کمک کنند.
رئیس پنل میراث فرهنگی، توسعه پایدار و آمایش سرزمین خاطرنشان ساخت: حال اگر شناخت سرزمین با استفاده از میراث فرهنگی دقیقتر و عمیق‌تر اتفاق بیفتد ساماندهی فعالیت‌های در مسیر توسعه منصفانه‌تر و عالمانه‌تر صورت گرفته و پایدارتر خواهد بود.
او تأکید کرد: برنامه‌ریزی با مضمون توسعه پایدار الزاما باید توجه ویژه‌ای به مقوله آمایش سرزمین داشته باشد زیرا که آمایش سرزمین در ذات جوهره و تاریخ خودش بستر تحقق توسعه پایدار است.
آرامی افزود: می‌توان به نحوی ادعا کرد که تحقق توسعه پایدار به ویژه در کشوری با تنوع اقلیمی، فرهنگی، قومی مثل ایران بدون توجه به این مقوله غیر‌قابل تصور و بعید به نظر می‌رسد.
او در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرنگار سایت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: میراث فرهنگی باید از یک مقوله فانتزی، تخصصی و مجرد به یک مولفه‌ای در خدمت توسعه تبدیل و در مسیر آن قرار گیرد.
وی اظهار داشت: اینکه چطور می‌شود نظام برنامه‌ریزی و محصول این نظام که برنامه‌های توسعه هستند را با مقوله میراث فرهنگی آشتی داد و چگونه می‌توان میراث فرهنگی را با برنامه‌های توسعه ممزوج و برنامه‌های توسعه را متکی بر یک نگاه جدید و استفاده موثر از مقوله میراث فرهنگی ساماندهی و تدوین کرد پرسش‌هایی هستند که در برگزاری این همایش به دنبال یافتن پاسخ آنها هستیم.
به گفته آرامی، در نهایت اتفاقی که از این مسیر انتظار می‌رود یک سود دو طرفه است یعنی از یک طرف میراث فرهنگی (ملموس و غیر ملموس) مورد توجه بیشتری قرار گرفته و در مسیر احیا و بازیابی و تقویت قرار می‌گیرد.
و از سوی دیگر برنامه‌های توسعه با استفاده از مولفه‌های میراث انطباق بیشتری با مقتضیات ملی پیدا کرده و پایداری بیشتری را به دنبال خواهند داشت.
وی درادامه با اشاره به برخی از محورهای همایش نظیر هویت، مدیریت آب، صلح، راه و شهرسازی و...تصریح کرد: تمامی این محورها می‌توانند تأثیر بسزایی در برقراری ارتباط میان توسعه پایدار و میراث فرهنگی داشته باشند.
آرامی با ارایه دو تعریف از آمایش سرزمین تحت عنوان سازماندهی خردمندانه جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین (فضای ملی) و مهندسی ترتیبات بهینه بهره‌برداری از سرزمین گفت: اینکه تا چه اندازه آمایش سرزمین و توسعه پایدار می‌توانند مرتبط شده و یک ارتباط منطقی با مقوله میراث داشته باشند موضوعی قابل بررسی است.
گفتنی است که نخستین همایش ملی میراث فرهنگی و توسعه پایدار توسط پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و همکاری چند نهاد دیگر دی‌ماه امسال برگزار می‌شود.
نظر شما