هر وقت از در سبزرنگ امامزاده‌علي‌اكبر(ع) داخل حياط شوي، مردمي را مي‌بيني كه براي زيارت امامزاده و شهدا آمده‌اند. حتي در روزهاي سرد پاييزي هم در كنار بعضي از مزارها مي‌تواني خانواده شهدا را ببيني يا مردمي كه از روي دلدادگي زائر شهدا شده‌اند. مزار شهداي امامزاده علي‌اكبر(ع) طبق يك سنت چندين ساله، هر‌ماه غبارروبي مي‌شود و جمعي از مردم و مسئولان در اين مراسم شركت مي‌كنند. در آغاز ماه صفر هم در اين مراسم با تعدادي ديگر همراه شديم تا با شهدا تجديد بيعت و اداي دين كرده باشيم.
- گشتي در مزار شهدا
از در سبزرنگ امامزاده علي‌اكبر(ع) كه وارد حياط شوي، رديف‌هايي از قاب‌هاي سبز رنگ را مي‌بيني كه در هر كدام تصاوير شهيدي از شهداي انقلاب اسلامي، جنگ تحميلي و شهداي هسته‌اي در آن جاي گرفته و پاي هر قاب عكس، مزار شهيدي است كه سنگ قبر سياه‌رنگي روي آنها را پوشانده است. سيدمحمد جوزي در امامزاده علي‌اكبر(ع) مسئوليت مجموعه و گنجينه آثار شهدا را برعهده دارد و خودش هم برادر 2 شهيد است. مي‌گويد: «كوچك‌ترين شهيد دفن شده در مزار شهداي امامزاده علي‌اكبر(ع) برادر كوچك من است كه سيدعليرضا نام داشت و در سن 11سالگي به جبهه رفت و در سن 14سالگي به همراه 4جوان سيد ديگر در نزديكي خرمشهر به شهادت رسيد. يادمان خمسه‌سادات در مزار شهدا هم براي همين شهدا ساخته شده است.» او از آخرين شهداي دفن‌شده در مزار شهدا ياد مي‌كند و مي‌گويد: «شهيد محمدحسين مرادي، آخرين شهيدي بود كه مدتي قبل در اين مزار شهدا دفن شد. او يكي از شهداي مدافع حرم بود كه در سوريه به شهادت رسيد و در اين محل در كنار مزار دايي شهيدش به خاك سپرده شد.»
- موزه شهدا را فراموش نكن
يكي از اماكن معروف امامزاده علي‌اكبر(ع) چيذر موزه شهدايش است. در اين موزه وصيت‌نامه، چند تكه لباس پاره شده، انگشتر، قاب‌عكس، مهر و تسبيح و جانماز، چفيه، پلاك و... همه‌‌چيزهايي است كه دوران باشكوه دفاع‌مقدس سرزمينت را در جلوي چشم‌هايت ورق مي‌زند و مرور مي‌كند. موزه طوري طراحي شده است كه وقتي واردش مي‌شوي كار سختي نيست كه خاطره‌هاي روزهاي دفاع‌مقدس يادت بيايد و اگر آن روزها را نديده‌اي، تصوير تقريبا واضحي از آن همه ايثار و فداكاري و ايمان برايت تداعي شود. ورودي موزه با آثاري از شهيد سپهبدعلي صياد‌شيرازي آراسته شده و دستخطي از اين شهيد رشيد اسلام چشمت را روشن مي‌كند. جلوتر كه بروي، محل اصابت گلوله روي كلاه شهيد جواني مي‌بيني كه اتفاقا هنرمند و خطاط هم بوده، اما هنر بزرگ‌تر از خطاطي او، دفاع از اسلام و كشورش بود و وصيت‌نامه شهيد ديگري كه رد خون پاكش روي آن جا مانده همگي خاطره‌گوي شهداي ما هستند. همه ديوار‌ها و قفسه‌هاي شيشه‌اي پرشده از آثار و لوازم شهدا. با اين توضيحات، اغراق نيست اگر بنويسيم موزه شهداي امامزاده علي‌اكبر(ع) واقعا كم‌نظير است چرا كه بسياري از لوازم شهدا را در خود جاي داده؛ آن هم لوازمي كه عموما شهدا هنگام شهادت به همراه خود داشته‌اند، نمونه‌اش انگشتري است كه بين لوازم اغلب شهدا ديده مي‌شود و به گفته مسئولان موزه، شهيد آن را در زمان شهادت در دست داشته است. آن طور كه مدير موزه شهداي امامزاده علي‌اكبر(ع) توضيح مي‌دهد مجموعه موزه و گنجينه آثار شهدا در اين محل در تاريخ چهارم ارديبهشت‌ماه 1376 به همت شهيد سپهبدعلي صياد‌شيرازي افتتاح شده است. دستخطي هم كه در ابتداي ورود به موزه مي‌توان ديد يادگاري شهيد صياد است و روي سنگ قبر او نيز حك شده است. انتهاي سالن موزه هم ماكتي از صحنه شهادت حضرت‌ابالفضل‌العباس(ع) بر دامن حضرت سيدالشهدا(ع) است كه حسن‌ختام بازديد از موزه شهداي چيذر است.
- شهداي هسته‌اي هم هستند
يكي از شهداي دفن شده در گلزار شهداي
امامزاده علي‌اكبر چيذر، شهيد مصطفي احمدي‌روشن است. همان جواني كه يكي از مديران فعال و متعهد در نيروگاه نطنز اصفهان در بخش تأمين كالا و خريد تجهيزات هسته‌اي در بخش غني‌سازي بود و زمستان سال 1390 به‌طور ناجوانمردانه توسط عوامل دشمنان نظام جمهوري اسلامي ترور شد و به شهادت رسيد. هر كسي كه او را مي‌شناخت، از خوش‌خلقي و ادبش مي‌گفت. اما مادر بيشتر از هر كسي خصوصيات اخلاقي فرزندش را مي‌داند و مي‌گويد: «نظر لطف خدا به سمت ما بود كه مصطفي را به ما داد و من هميشه به ازاي همين لطف، شاكر خدا بودم. خانواده ما خانواده‌اي مذهبي بود كه پدرش به حلال و حرام و ما نيز به مسائل ديني توجه داشتيم و از همان بچگي هم او را با مراسم‌هاي مذهبي آشنا كرده بوديم و خودش هم به اين مراسم‌ها علاقه زيادي داشت. آن‌قدر كه هميشه مي‌گفت دوست دارد خانه‌اي را داشته باشيم كه بتوانيم در آنجا هيئت برگزار كنيم.»
نظر شما