ترجمه‌ی عباس تربن: کارهایی هست که خودمان بهتر می‌دانیم باید حتماً انجامشان بدهیم؛ اما به دلیل‌ها و بهانه‌های مختلف گاهی انجامشان نمی‌دهیم. هیچ‌وقت به این فکر کرده‌ای که چرا؟

دوچرخه شماره ۸۲۲

دوچرخه شماره ۸۲۲

در این‌جا تو را با چهار مانع بزرگ آشنا مي‌كنيم؛ موانعي که جلوي انجام اين‌طور كارها را مي‌گيرند.

 

  •        باشد برای وقتی که...

                    ... بیش‌تری داشته باشم

آدم‌ها این جای خالی را با بهانه‌های مختلف پر می‌کنند تا کاری را که باید انجام بدهند، شروع نکنند:

«وقتی كه ......... بیش‌تری داشته باشم، آن را انجام می‌دهم».

این بهانه می‌تواند هر‌چیزی باشد: وقت، پول، حوصله و... فرقی نمی‌کند چه باشد، به‌هرحال وقتی نوبت انجام کار ناخوشایند و سخت مي‌شود، همیشه بهانه‌ای هست که ما را مشغول و دور نگه دارد.

 

  • قول می‌دهم فردا انجامش دهم

گاهی بهترین کار این است که انجام کار را به فردا بیندازی و هیچ اشکالی هم ندارد. اما این راه وقتی جواب می‌دهد که واقعاً فردا آن را شروع کنی.

مشکل این‌جاست که بیش‌تر آدم‌ها این‌کار را نمی‌کنند و فردایی که در ذهنشان ساخته‌اند، هرگز از راه نمی‌رسد!

 فردا تبدیل می‌شود به یک زمان ناشناخته در آینده؛ زمانی جادویی که مطمئنند وقتی بیاید کاملاً آماده و مهیا خواهند بود و البته لازم نیست بگوييم که این‌جور فرداها هرگز از راه نمی‌رسند!

 

  • این‌قدر خوب نیستم که حتی شروع کنم

این‌روزها در هر‌جا که باشی، بیلبورد و بنرهايي تبلیغاتی جلوی چشمت هست که با تصویر اغراق‌آميز، پاستوریزه، شاد و خوشبخت ستاره‌های سینما، ذهنت را بمباران کند.

در خانه‌ی خودت هم که نشسته باشی، سایت‌های اینترنتی و شبکه‌های تلویزیونی همین‌کار را برایت می‌کنند. ما فقط لبخند سفید و جرم‌گیری‌شده‌ی ستاره‌های سینما را در کنار تبلیغ چرم و مسواک و ساعت می‌بینیم، اما این فقط بخشی از ماجراست و کسی بقیه‌ی داستان و پشت‌صحنه‌ی زندگی این ستاره‌ها را به تو نگفته و حتی گاهی به‌عمد از چشمت دور نگه داشته شده است. یکی از فلج‌کننده‌ترین فکرها این است که ذهنت به تو بگوید با موفقيت فاصله‌ای دست‌نیافتنی داری.

 

  • آخرین باری است که به‌عقب می‌اندازم

هر بار که بهانه‌ای برای انجام‌ندادن کاری می‌تراشی، در واقع رفتن به سراغش را سخت‌تر و سخت‌تر می‌کنی. مهم‌تر آن‌که این روال تبدیل به یک عادت ذهنی می‌شود و انجام وظایف و تعهدات را غیرممکن می‌کند.

اگر یک‌بار برای همیشه بتوانی قورباغه‌ی بزرگ را قورت بدهی و کار سختی را که پیش‌رو داری انجام بدهی، کارهای بعدی به‌طور خودکار روی ریل قرار می‌گیرند و انجام می‌شوند؛ چون تو به خودت ثابت کرده‌ای که انجام هیچ‌کاری (هرقدر هم که سخت باشد) دور از ذهن و غیرممکن نیست.

کد خبر 325759

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha