وی در حال حاضر پروفسور مؤسسه «مطالعات پیشرفته» در پرینستون بوده و نیز ویراستار ماهنامه چپ «دیسنت» است.
موضوع آثار او دامنه وسیعی را در برمی‌گیرد که از آن جمله می‌توان به جنگ‌های عادلانه و ناعادلانه، ملی‌گرایی، قومیت، عدالت اقتصادی، نقادی اجتماعی، بنیادگرایی، تسأهل و اجبار سیاسی اشاره کرد. علاوه براین، وی به عنوان ویراستار با مجله‌های «جمهوری جدید» و «فلسفه و مسائل عامه» همکاری دارد.
وی تاکنون 27 کتاب و بیش از 300 مقاله و نقد کتاب نگاشته است. والزر برادر بزرگتر جودیت والزر لئاویت- تاریخ‌نگار عضو چندین نهاد فلسفی از جمله «جامعه فلسفی آمریکا»- است.
وی به همراه السدرمک اینتایر و مایکل سندل عموما به عنوان یکی از اعضای اصلی دیدگاه جامعه‌گرا در نظریه سیاسی به‌شمار می‌آید؛ هرچند چنین برچسبی خوشایند او و آن دوی دیگر نیست.
[گفتگو با مایکل والزر فیلسوف سیاسی]
والزر برآن است که نظریه سیاسی می‌باید در سنن و فرهنگ جوامع خاص ریشه داشته باشد و با آنچه که انتزاعی‌‌گری مفرط و گزاف فلسفه‌های سیاسی می‌نامد، به سختی مخالف است. مهم‌ترین دستاورد فکری او، احیای نظریه جنگ عادلانه است که در آن بر اهمیت رعایت اخلاق طی جنگ پای می‌فشارد.
این نظریه که «برابری پیچیده» نام دارد، بیان می‌دارد که معیار برابری عادلانه، از سنخ برخی منافع مفرده مادی یا اخلاقی نیست بلکه عدالت تساوی‌طلب در پی آن است که هر نفع و خیری مطابق معنا و بستر اجتماعی خودش تقسیم و توزیع شود و هیچ منفعتی (نظیر پول یا قدرت سیاسی) مجوز برتری بر منافع جوامع دیگر را ندارد.
علاوه براین، این نظریه براساس این استدلال شکل می‌گیرد که عدالت به واقع و در ابتدا، چهارچوبی اخلاقی است که در متن جوامع و ملل خاص نهادینه است و چیزی نیست که بتوان آن را به صورتی انتزاعی و کلی‌نگر بسط داد.
