اين از نخستين دلايلي است كه فرد را سرخورده مي‌كند و ديگران به‌خود حق مي‌دهند پا به حريم او بگذارند و به كمرويي‌اش دامن بزنند. دومين عارضه اين مشكل، پرهيز از برقرار كردن رابطه دوستانه و رفت‌وآمدهاي فاميلي است. اضطراب اجتماعي به فرد مي‌گويد اگر تنها باشي كمتر از تو ايراد مي‌گيرند و نقطه ضعف‌هايت معلوم مي‌شود. اين عامل به مرور به فرد غلبه مي‌كند كه تو ويژگي مثبتي نداري و هر روز تنهاترش مي‌كند. اضطراب اجتماعي، زمان زيادي را هم از فرد مي‌گيرد، چراكه به او اين پيام را مي‌دهد كه «از اين راه نرو شلوغه، آن شغل پر رفت‌وآمده و...». در حقيقت ترس از مورد تماشا قرار گرفتن، زندگي را به كام فرد مبتلا به اضطراب اجتماعي تلخ مي‌كند. چاره چيست؟
- 3 تغييري كه لازم داريد
اگر شما هم نشانه‌هاي اضطراب اجتماعي را داريد و قصد داريد هرچه سريع‌تر اين سد موفقيت را كنار بزنيد به 3تغيير نياز اساسي داريد.
1- ذهن شما به خوبي سازماندهي نشده و شما تصوير واقعي از خوبي‌ها و نقطه‌ضعف‌هايتان نداريد. بنابراين ويژگي‌هاي مثبت و منفي خود را بشناسيد.
2- به مردم و شرايط‌شان بيشتر فكر كنيد. آيا دغدغه مردم فقط فكر‌كردن به شماست؟ اجازه دهيد مغزتان احتمال‌هاي متفاوتي براي خنده، اخم و... يك فرد غريبه حدس بزند.
3- ربط ديگران به شما ريشه نهايي اضطرابتان است. قضاوت‌هاي خودتان درباره ديگران را به يادبياوريد، در همان لحظاتي كه ديگران نظر ديگري داشتند. مثلا شما مي‌گفتيد كه فلان شخصيت فيلم، فردي ساده‌لوح است اما ديگران مي‌گفتند نه شياد است!
ممكن است جريان فيلم نشان داده باشد كه شما درست مي‌گفتيد. براي خودتان نمونه‌هاي اشتباه قضاوت سايرين را پيدا كنيد تا ملاك قضاوت درباره خودتان فقط حرف مردم نباشد.
- به اين نبايدها مثل قانون عمل كنيد
1- آدم‌ها پيچيده‌اند. شما گاهي دليل رفتارهاي خودتان را هم نمي‌دانيد پس ادعاي فكرخواني نكنيد. اينكه من از قيافه‌اش فكرش را خواندم، او داشت مرا مسخره مي‌كرد و... فقط فكر شماست!
2- همه‌‌چيز به شما ربط ندارد. دنبال اين نباشيد كه از ماجراي تلخ و اشتباهي، ربطي به‌خودتان پيدا كنيد. براي شمايي كه فعلا به اضطراب اجتماعي دچار شده‌ايد، اتفاقا عكس اين عادت نياز است. اثر مثبت خودتان را در كارها به ياد بسپاريد.
3- فاجعه‌سازي نكنيد. خود شما بيشتر از هركسي اگر خوب فكر كنيد متوجه فاجعه‌سازي‌‌تان مي‌شويد. مثلا اگر موقع رد شدن از جوي آب زمين خورده باشيد، مي‌توانيد ساعت‌ها در مورد اينكه ديگران نگاه كردند، خنديدند، لباس‌تان به هم خورده و... خودخوري كنيد اما به واقع اتفاق ساده‌اي افتاده كه مي‌تواند براي همه پيش بيايد.
4- خودتان را محروم نكنيد. مثل پدرها و مادرها كه گاهي به زور به كودكشان دارو مي‌دهند، خودتان را كم‌كم مجبور كنيد تا در حلقه دوست و فاميل حضور داشته باشيد.
5- زمزمه منفي نكنيد. تكرار جملات مأيوس‌كننده را با تكرار ذكرها جايگزين كنيد تا آرامشتان از دست نرود و بيشتر با خدا انس بگيريد.
نظر شما