از اکثر اشعار ژولیده نیشابوری ویژگی‌هایی چون سلامت، روانی و سهل و ممتنع بودن دریافت می‌شود. مداحان از اشعار ژولیده خیلی بهره‌مند شدند و هنوز هم این بهره‌مندی ادامه دارد. این مرد واقعا عاشق اهل بیت بود.
خاطره‌ای از او دارم که مربوط به 7 سال پیش می‌شود و حکایت از خلوص نیتش دارد. آن سال، ما ایشان را برای شب‌های شعر عاشورا دعوت کرده بودیم.
شب اولی که وارد شیراز شد و همدیگر را در فرودگاه در آغوش کشیدیم، یکی از اولین جملاتی که به من گفتند این بود: «دوست دارم همین شب اول برای من برنامه شعرخوانی بگذارید.»
آن شب، بعد از شعرخوانی در منزل مرحوم حاج‌حسین فرهنگ، حدود ساعت 5/12 شب بود که دیدم کنار حیاط نشسته است. آمدم و کنارش نشستم و مشغول صحبت شدیم.
یکی دو نفر از دوستان دیگر هم به جمع دو نفری ما اضافه شدند و تا صبح با هم درباره مقاتل و اشعار عاشورایی صحبت‌ها کردیم.
صبح که شد، گفت: خواهش می‌کنم که بزرگواری‌ای در حق من بکنی. پرسیدم: چه باید بکنم؟ گفت: مرا راهی کن که برگردم. گفتم: برای شما بلیت هواپیما برای فردا شب گرفته‌ایم. دستکم فرصت بده بلیت را عوض کنیم. گفت: «نه، من امروز ظهر هر طور هست، باید بی‌سروصدا از شیراز خارج شوم.»
ناچار ایشان را سوار ماشین کردیم و رفتیم به طرف ترمینال. گفتم: آقای ژولیده، دلم می‌خواست بیشتر پهلویمان بمانی و با این جثه نحیف، با هواپیما برگرد نه با اتوبوس گفت: «نه، من وظیفه‌ام را انجام دادم، شعرم را برای مردم خواندم و دوست دارم که کم‌مصرف‌ترین آدم برای شب‌های شعر عاشورا باشم.» این خلوص نیت آن مرد را می‌رساند.
آخرین کاری که بنده از ایشان دیدم، مربوط به جنگی از شعر می‌شود با محوریت خطبه غدیر. سیدی است در تهران به‌نام حجت‌الاسلام حسینی که روی خطبه غدیر کار می‌کند.
یشان از بعضی از دوستان خواسته بود، تا جایی که امکان دارد خطبه غدیر را به عالم شعر نزدیک کنند.
خود بنده تعدادی رباعی از زاویه‌های مختلف از جملات نورانی حضرت رسول – صلی‌الله علی و آله – در این خطبه اقتباس کردم و تقدیم آقای حسینی نمودم.
ایشان بعد از آن، جزوه‌ای به من دادند که تشکیل شده بود از اشعار تنی چند از شاعران با محوریت خطبه غدیر. انصافا بهترین کار در این جزوه، همان منظوم کردن کل خطبه توسط مرحوم ژولیده نیشابوری بود.
حجت‌الاسلام حسینی قرار شده است که این مجموعه را به شکل نفیسی منتشر کنند.
دا ژولیده نیشابوری را رحمت کند که سرمشق خوبی بود برای شاعرانی که می‌خواهند نوکر اهل بیت باشند.
امیدوارم شاعران جوان‌تر، مروری بر زندگی ایشان داشته باشند تا مشعل راهشان باشد، راهی که همانا سرسپردگی اهل بیت و درواقع شاهی دو جهان است.
