باز پاییز آمد و فصل برداشت این همه یاقوت یک جا نشسته رسید. آن شعر دیروز و این میوه دل‌انگیز در روزهای رویایی فصل برگریزان فرصتی مغتنم شده تا بتوان با آن، رونق مضاعف گردشگری را رقم زد.
آبان که از راه برسد در میانه پاییز، جشنواره انار برپا می‌شود و آیین برداشت و فرآوری این میوه جذابیت‌هایی را ساخته‌اند که می‌توانید با آن علاوه بر انار بازار توریسم داخلی و خارجی خود را رونق ببخشیم؛جشنواره‌هایی که ریشه در سنت و طبیعت دارند می‌توانند فرصت‌های منحصر به فردی برای توسعه گردشگری ما محسوب شوند به این شرط که در گام اول به خوبی اطلاع‌رسانی شوند و در درجه دوم برای آن به درستی برنامه‌ریزی شود.
در آستانه جشنواره انار می‌توان به این فرصت اندیشید که از آن شعر روزهای کودکی ، رویای پرمنفعت را تحقق بخشید.
پاییز که فرا برسد اهالی بادرود در استان اصفهان به گویش محلی می‌گویند «سراسره» آمد. این خبر حکایت از شروع دوره‌ای در کشاورزی پر رونق این خطه دارد. برداشت انار و آیین چنین کاری همه ساله مردم را به استقبال چنین روزهایی می‌کشاند.
کشاورزان و باغ‌داران و خانواده‌هایشان با برداشت انار واقعه‌ای مشابه آیین گلابگیری را تدارک می‌بینند.
به طور متوسط در بادرود یک هزار و 500 هکتار زمین کشاورزی به پرورش انار اختصاص دارد که در عمل در هر هکتار آن 35 تن محصول برداشت می‌شود.
حاصل دسترنج باغ‌داران بادرودی انارهایی است به وزن تقریبی هر یک بیش از یک هزار و 300 گرم. در چنین موقعیتی است که 84 هزار درخت زیبای انار و محصولش به همراه مراسمی که مردم در برداشت این محصول به انجام می‌رسانند فرصتی فراهم می‌شود که بتوانیم تورهای گردشگری طراحی کنیم تا هم این موقعیت طبیعی به درستی به اطلاع مردم برسد و هم آیین و سنت برداشت این میوه و جذابیت‌هایش به خوبی بهره‌برداری شود.
انار بادرود را می‌توان به 3 دسته تقسیم کرد. انار درجه یک بادرود را «انار نادری» می‌گویند؛ محصولی که مردمان کشورهای آسیای جنوب شرقی، اروپایی‌ها و حاشیه‌نشین‌های خلیج فارس هم چشم‌انتظار برداشتش هستند.این محصول توان ماندگاری به مدت 6 ماه در انبارهای سنتی منطقه را دارد.
انار درجه 2 بادرود به دلیل داشتن پوست نازک، توان تحمل انبارداری در سردخانه را ندارد. در عوض طعم مطلوب‌تری دارد. همچنین انارهای درجه 2 بادرودی با پوستی سبز مایل به زرد رنگ، دل مشتاقان داخلی را به انتظار وادداشته است.
انار درجه 3 بادرود نیز، راه کارخانه‌های کنسانتره و ژله‌سازی را در پیش دارد و سرکه مخصوص و رب انار را بیشتر از این نوع محصول تهیه می‌کنند. در حال حاضر 40 درصد محصول بادرود را انار نادری تشکیل می‌دهد و مابقی از نوع درجه 2 و 3 تشکیل شده است.
آنچه از یک کشاورزی پر رونق فرصتی برای گردشگری ساخته است علاوه بر بحث آیین و مراسم برداشت و شیوه‌های فرآوری این محصول، قدمت و تاریخ این راه و رسم و طبیعتش در بادرود است.
انار بادرود به تایید محلیان، ریشه در تاریخ کهن ایران دارد. در این زمینه کم نیست حکایات و ضرب‌المثل‌ها و ... که با این میوه و تاریخش در زبان مردم نقل می‌شود و سینه به سینه زمان را درنوردیده تا به ما برسد.
در میان 840 هزار درخت انار این منطقه می‌توان درختانی را به نظاره نشست که
140 سال عمر دارند و همین سبب شده تا این میوه و درختش راه دیگری در هنر و صنایع ما برای خود بیابد و آن راهی نیست جز نقش‌های قالیبافی ما.
نقش گل‌انار بر فرش‌های دستباف بادرود که عمده‌ترین صنایع‌دستی این خطه محسوب می‌شود علاوه بر انتقال یک کوله‌بار از داشته‌های تاریخی می‌تواند جذابیتی برای جذب گردشگر باشد.
داشتن منابع سرشار غذایی در این میوه چنین محصولی را به یک منبع غذایی – پزشکی و جذابیت‌هایی در این زمینه مبدل کرده است.
انار در زمره گیاهان دارویی نیز دسته‌بندی شده و تقریبا همه قسمت‌های این میوه دارای تانن فراوان ، اسیدیونیکوتانیک، آلکالوئیدها و خواص قابض قوی است و محلی برای تامین ویتامین‌های ث ، ب1 ، ب2، و ب6 است. گرچه می‌گویند خاصیت غذایی انار کم است اما به عنوان صافی و پاک‌کننده خون جذابیتی ویژه نزد مردم پیدا کرده است و همه می‌دانند این میوه سرد و قابض است.
گل دم‌کرده درخت انار یا به صورت جوشانده آن، می‌تواند درمانگری برای اسهال‌های ساده پس از دوره تحریک باشد.
تا کنون 185 نوع درخت انار در دنیا شناخته شده است که نمونه‌های معروف آن در ایران عبارتند از دانه قرمز، نادری بادرودی، شهسوار شیرین، ساوه، آلک،نلس، تفتی، گیوانی، آمنه‌خاتونی، زاغ و میخوش.
در سال‌های اخیر به همت سازمان میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی و همین‌طور وزارت جهادکشاورزی جشنواره‌ای تحت عنوان « جشن زیبای انار» در بادرود برگزار می‌شود. سال گذشته 24 آبان‌ماه این جشن برپا شد و علاوه بر نمایش و بزرگداشت این کشت سنتی– آیینی فرصتی برای ارتقای سطح علمی کشاورزان شد. بررسی روش های مبارزه با آفات و روش‌های کشت مدرن از دیگر مزایای این جشن بود.
امسال دهم آبان ماه برای این جشن درنظر گرفته شده است. با این اوصاف باید این فرصت طبیعی را که کشاورزی منطقه را رونق بخشیده غنیمت شمرد و طرحی از آن برای توسعه گردشگری درانداخت.
با این ظرفیت می‌توان تورهایی با زمان کم طراحی کرد که نیاز به اقامت هم نداشته باشند واز سوی دیگر می‌توان با طراحی خانه‌هایی هم‌جنس خانه‌های بومی این منطقه فرصت اقامت و اسکان توریست‌ها را برای شرکت در جشنواره انار فراهم کرد.
اگر این کار با ابتکار عمل محلیان صورت بگیرد و به دور از بلندمرتبه سازی و سری‌سازی‌های مرسوم و بدون ایراد وارد کردن به بافت طبیعی آن منطقه باشد، می‌توان در کوتاه مدت هم اقامت توریست‌های علاقه‌مند را ممکن کرد و هم از جذابیت بافت تاریخی – طبیعی این خطه نکاست. خلاصه اینکه دهم آبان نزدیک است و جشنواره انار در راه.
