این توده در حقیقت یک آبسه کوچک است که در اثر عفونت یا التهاب ریشه مژه ها یا غدد ترشح کننده چربی پلک ایجاد می شود.
تماس دست آلوده با چشم (به خصوص اگر با ترشحات بینی آلوده شده باشد) و التهاب لبه پلک (بلفاریت) از عوامل مهمی هستند که باعث بروز گل مژه می شوند.
علائم و نشانه ها
- احساس سنگینی و درد پلک.
- ایجاد یک توده برجسته قرمز رنگ دردناک در لبه پلک.
- سوزش و خارش و اشک‌ریزش.
- گاهی خروج ترشحات چرکی از گل مژه.
- تاری دید: تاری دید از عوامل معمول گل مژه نیست اما اگر گل مژه نسبتاً بزرگ باشد با فشار روی قرنیه باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید می‌شود.
درمان
اکثر گل مژه ها ظرف چند روز به تدریج بهبود می یابند و مشکل خاصی ایجاد نمی کنند.
در چند روز اول، استفاده از کمپرس گرم باعث تسکین درد می‌شود و ممکن است به سرباز کردن گل مژه و تخلیه ترشحات چرکی کمک کند.
برای این منظور یک حوله تمیز را با آب جوشیده گرم (نه داغ!) مرطوب کنید و برای مدت 10 تا 15 دقیقه روی چشم مبتلا قرار دهید. ماساژ ملایم هم به تسکین درد و تخلیه ترشحات کمک می‌کند. ماساژ با کمپرس گرم را می‌توان روزی 4-3 بار انجام داد تا ترشحات تخلیه شود و گل مژه بهبود پیدا کند.
هرگز سعی نکنید گل مژه را بترکانید یا به زور تخلیه کنید، این کار می‌تواند باعث گسترش عفونت به بافت‌های مجاور و یا حتی ورود عفونت به مغز شود. اگر پس از چند روز گل مژه بهبود پیدا نکرد حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید.
چشم پزشک می تواند در صورت لزوم با یک جراحی کوچک گل مژه را تخلیه کند. تخلیه گل مژه با بی حسی موضعی با استفاده از قطره بی حس کننده انجام می شود و گل مژه از سمت پشت پلک تخلیه می‌شود.
در گل مژه‌های معمولی استفاده از قطره‌های آنتی‌بیوتیک یا آنتی بیوتیک خوراکی فایده‌ای ندارد. اما در بچه های کوچک یا افرادی که گل مژه های شدیداً ملتهب دارند ممکن است لازم باشد با نظر چشم پزشک آنتی بیوتیک خوراکی برای جلوگیری از گسترش عفونت به بقیه پلک و قسمت های مجاور استفاده شود.
پیشگیری
در برخی از افراد گل مژه مکرراً عود می‌کند. برای پیشگیری از عود گل مژه به نکته های زیر توجه کنید:
- از تماس دست آلوده با چشم جلوگیری کنید.
- بهداشت پلک را رعایت کنید. شستشوی منظم پلک ها با آب ولرم یا شستشوی لبه پلک با شامپو بچه رقیق شده می تواند به جلوگیری از عود گل مژه کمک کند.
- در صورت بروز گل مژه های مکرر حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید.
