بهطوري كه با 1/28 پزشك به ازاي ۱۰۰۰ نفر جمعيت، قرار بود براساس سند چشمانداز در رتبه اول منطقه قرار بگيريم.» دكتر سيدحسن قاضيزاده هاشمي با اعلام اين آمار و بيان اينكه به ازاي هر ۱۰۰۰ نفر جمعيت 1/4 پرستار داريم، گفت: در 3 سال گذشته حداقل ۳۰ هزار پرستار بازنشسته شدهاند اما نتوانستهايم يك نفر پرستار استخدام كنيم.
به گزارش همشهري، آمارهای نگرانكننده وزير بهداشت از كمبود پزشك و پرستار در كشور در حالي بيان شد كه او در همين جلسه كه به نقد و بررسي طرح تحول سلامت اختصاص داشت، از صدور مجوز ۳۰ دانشكده پزشكي ظرف مدت ۶ماه در دولت قبل بهشدت انتقاد كرد. وي در اين باره گفت: تقريبا در 2 سال آخر دولت دهم، رأس كشور، وزارت بهداشت را قبول نداشت و ما با ۸هزار ميليارد تومان بدهي شروع كرديم و دولت تنها ۱۸۰۰ ميليارد به ما داد و بقيه را از محل درآمد اختصاصي جبران كرديم. وي به موضوع اعتراضهای پزشكان به قانون ممنوعيت دوشغله بودن پزشكان نيز اشاره كرد و گفت: راهحل اين موضوعات جنجال ايجادكردن نيست بلكه راهحلش افزايش پزشك، پرداخت بموقع مطالبات و حمايت از پزشكان و پرستاران است.
- مثل سوئيس و سوئد نمیشويم
وزير بهداشت با انتقاد شديد از «خودزني» جامعه پزشكي، افزود: ما اصلا توقع نداريم نظام سلامت ايران مثل سوئيس و سوئد باشد ولي انقلاب كرديم كه «اخلاق» و «رفاه» داشته باشيم. وي همچنين وضعيت نظام سلامت كشور را با برخي كشورهاي منطقه و جهان مقايسه كرد و گفت: هماكنون به ازاي هر ۱۰۰۰نفر جمعيت 1/7تخت بيمارستاني داريم كه از كشورهاي تركيه، ازبكستان، آذربايجان و... در منطقه پايينتر هستيم و تنها از كشورهايي مثل افغانستان، پاكستان، عراق و سوريه جلوتريم. حال دولت عراق هم 3 برابر بيشتر از ما به حوزه سلامت پول اختصاص ميدهد. هماكنون بايد فكر كنيم كه اگر در شهري مانند تهران زلزله بيايد آيا پناهگاه مردم، جايي جز بيمارستان است؟ حال بايد بگوييم كه بعد از انقلاب چند بيمارستان در تهران ساخته شده است؟ هماكنون ۶۲ درصد تختهاي بيمارستاني كشورمان فرسودهاند كه اين آمار در تهران به ۶۴ درصد ميرسد. ما در چنين شرايطي ميگوييم اگر دولت پول ندارد، اجازه دهيد بخش خصوصي يا سرمايهگذاران خارجي وارد كار شوند. حال ببينيد برخي پزشكان در اينباره چه صحبتهايي ميكنند.
- قوانين شيكي داريم اما اجرا نمیشود
وزير بهداشت در ادامه سخنان خود از مجلس نيز انتقاد كرد و گفت: قوانين شيكي را نوشتيم و گفتيم پرداخت از جيب مردم در حوزه سلامت بايد به كمتر از ۳۰ درصد كاهش يابد اما بايد هزينه كنيم تا اين اتفاق بيفتد. قاضیزاده هاشمی همچنين افزود: در اين سالها چون دولت، پول سلامت را نميداد، مردم آن را از جيب پرداخت ميكردند؛ بهطوري كه در سال ۲۰۱۰ جزو بدترين كشورها در حوزه پرداخت از جيب بوديم. حال برخي آقايان اقتصادي از چپ و راست درباره هزينههاي سلامت صحبت ميكنند. بايد بدانند كه اگر هزينههاي اين حوزه در سالهاي۹۱ و ۹۲ كاهش يافت، بهدليل افزايش قيمت دلار بود و باعث شد كه مردم مراجعه به سيستم سلامت را در زندگيشان حذف كنند.
- اول وضع اقتصادی را ببينيد
وزير بهداشت گفت: در اين دولت هنوز به ميزان هزينههاي سال ۹۰ هم نرسيدهايم. حال اگر كاري كرديم كه ارزش پول ملي كاهش يابد و دلار 3برابر شود، بيعرضگي است و مقصر سيستم سلامت نيست. بنابراين آقايان اقتصادي اول وضعيت سلامت ساير كشورها را ببينند و بعد اظهارنظر كنند.
- پزشك خانواده براي پيشگيري است
وي با بيان اينكه برنامه پزشك خانواده براي پيشگيري از ابتلا به بيماري است، گفت: ما معتقديم كه اجراي برنامه پزشك خانواده به اين روش درست نيست. در عين حال نظام ارجاع حتما بايد در كشور ايجاد شود اما نيازمند زيرساخت است.
قاضيزاده افزود: آقاي دكتري كه پيش از ما وزير بود، ميگفت من ميخواهم هر هفته در يك استان پزشك خانواده را افتتاح كنم. در دوره خانم دكتر دستجردي نيز خودشان اعلام كردند كه براي استقرار پزشك خانواده 5 سال زمان لازم است. حال رئيس دولت ميگفت چرا 5 سال، دو ساله كار را راه بيندازيد! اين اقدامات نيازمند پول است. وي همچنين افزود: درباره بودجه طرح تحول سلامت حرفهاي زيادي زده شد. درحاليكه كل بودجه طرح در سال ۹۳، ۶۲۵۰ ميليارد تومان بود و ميزان آن در سالهاي ۹۴ و ۹۵ بهترتيب به ۴۲۵۰ و نهايتا ۴هزارميليارد تومان رسيد.
- تأمين اجتماعي حق درمان را ناديده گرفته است
وزير بهداشت با بيان اينكه معتقدم سازمان تأمين اجتماعي ۳۰ سال است كه حق درمان را ناديده گرفته، گفت: من از پيگيري اين موضوع دست نميكشم و تأمين اجتماعي بايد حق بيمه درمان را به حوزه درمان بياورد. بايد حق مردم را در سلامت بپردازد و بشخصه پيگير مطالبات مردم هستم. حال كل بودجه ما در طرح تحول سلامت ۸۰۰۰ ميليارد است و بايد ۱۱ هزار ميليارد حق بيمه درمان از سوي سازمان تأمين اجتماعي وارد سلامت شود، نه اينكه در حوزه خريد تجهيزات، ساخت بيمارستان و... خرج شود.
نظر شما