نگاه لوموند دیپلماتیک: مکزیک دوپاره شده

همشهری آنلاین نظر به اهمیت این سرمقاله به انتشار دوباره آن می‌پردازد. لازم به توضیح است که این نوشته پیش از تأیید انتخابات اخیر مکزیک منتشر شده‌است.

یک تقلب گسترده و آشکار. به گفته خوزه مانوئل باروزو، رئیس کمیسیون اروپا. بیست و پنج وزیر امور خارجه اتحادیه اروپا نیز « نگرانی جدی» خودرا ابراز داشتند. و وزیر امور خارجه هلند اظهار نمود که « انعکاس صریح و روشن نگرانی اتحادیه اروپا و همگی دولتهای عضو آن، در رابطه با نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، حائز اهمیت بسیاری است ».

سازمان خبرنگاران بدون مرز یادآور می شود که « این انتخابات حاصل انحطاط و فرسایش متوالی و بی سابقه مطبوعات این کشور طی چهار سال اخیر است». در واشنگتن شخصیت هاایی چون کالین پاول، هنری کیسینجر و زبگنیو برژنسکی تصریح نمودند که ایالات متحده نمی تواند نتیجه رسمی این انتخابات را به رسمیت بشناسد.

National Democratic Institut ، به ریاست مادلن آلبرایت، وزیر امور خارجه سابق؛ Freedom House ، به مدیریت جیمز وولزی، رئیس سابق CIA، American Entreprise Institut، که به ابتکار جرالد فورد، رئیس جمهور اسبق آمریکا، بنیان نهاده شده است و یا Open Society Institut ، به رهبری جرج سورس، « تقلبات گسترده» را افشا نموده و مورد انتقاد قرار دادند و خواهان اعمال « مجازات های اقتصادی » شدند. سناتور ریچارد لوگر، رئیس کمیسیون امور خارجه سنا و فرستاده ویژه پرزیدنت جرج بوش نیز آشکارا از تقلب در انتخابات، سخن گفت . به زعم وی : « تردیدی نیست که یک تلاش همه جانبه و سازمان یافته برای تقلب در این انتخابات صورت گرفته است، یا به رهبری مقامات رسمی و یا با مشارکت آنان ».

خواننده این سطور تصور می کند که خواب می بیند و شگفت زده از خود می پرسد که چگونه تا کنون از چنین اظهاراتی در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری در مکزیک غافل مانده است؟ حق با شماست. هیچیک از شخصیت ها و نهاد های نامبرده در سطور بالا، وقایع اخیر مکزیک را تخطئه نکرده است. همگی این تفاسیر، البته موثق، به انتخابات ٢٣ نوامبر ٢٠٠٤ مربوط می شود... در اوکراین (١).

باید گفت که « جامعه بین المللی» و « سازمان های دفاع از آزادی ها» ی متعارف، که خودرا در صربستان، گرجستان، اوکراین و یا همین اواخر در بیلوروسی چنین هشیار و فعال نشان دادند، در برابر « کودتای انتخاباتی» مکزیک که در حال حاضر در مقابل چشمان ما در جریان است، همگی مهر سکوت بر لب زده اند (٢). حالا اگر، برعکس، همین انتخابات مثلآ در ونزوئلا بر گزار شده بود و اگر برنده انتخابات( با اختلاف به زحمت ٥٦.٠ در صد آراء) کسی بود مانند... پرزیدنت هوگو شاوز، بیا و ببین که چه الم شنگه ای در سراسر جهان بر پا می شد.

انتخابات مکزیک، در ٢ ژوئیه، دو کاندیدای عمده را رویا روی هم قرار داد: فیلیپه کالدرون، از حزب عمل ملی ( حزب حاکم، راست کاتولیک)، که از جانب مؤسسه فدرال انتخابات بعنوان برنده (موقت) انتخابات معرفی شده است، و آندرس مانوئل لوپز ابرادور، از حزب انقلاب دموکراتیک ( چپ میانه رو).

مدتها پیش از شروع مبارزات انتخاباتی، برای رئیس جمهور وینسنت فاکس و مقامات حاکمیت محرز بود که لوپز ابرادور، با برنامه مبارزه با فقر خود، کاندیدایی است که باید شکست بخورد. به هر وسیله ممکن. از سال ٢٠٠٤، بر اساس نوارهای ویدئویی مخفی، که کانال های تلویزیونی سر سپرده حاکمیت، Televisa و TV Azteca، با خوش خدمتی تمام آنهارا پخش کردند، توطئه ای برای بدنام ساختن وی به راه افتاد. تلاشی بی ثمر.

سال بعد، وی به بهانه نامربوطی چون، عدم رعایت موازین قانونی برای احداث راه ورودی یک بیمارستان، محکوم و زندانی و از حق شرکت در انتخابات محروم شد. اما ذر یرابرتظاهرات گسترده حمایت از او، حاکمیت سرانجام ناچار به احیاء حقوق او گشت.

از آن زمان تا کنون. روند لجن پراکنی همچنان ادامه دارد و در طول مبارزات انتخاباتی به درجه ای جنون آمیز رسید(٣). به ویژه آنکه اکنون، موجی از وحشت برفراز الیگارشی های آمریکای لاتین( و دولت ایالات متحده) در جریان است. چراکه چپ (تقریبآ) در همه جا به پیروزی رسیده است: در ونزوئلا، برزیل، اوروگوئه، آرژانتین، شیلی، بولیوی... و پیمان های جدیدمنطقه دیگر کوبا را طرد نمی کنند(٤).

در چنین فضایی، پیروزی لوپز ابرادور ( دادگاه انتخاباتی، در ٦ سپتامبر آینده تکلیف قضیه را روشن خواهد نمود) می توانست پی آمد های ژئو پولیتیک بسیار مهمی به همراه داشته باشد. که نه کار فرمایان و نه رسانه های بزرگ مکزیک خواهان آنند. و نه واشنگتن. به هیچ قیمت. ولو به بهای قربانی کردن دموکراسی. اما لوپز ابرادور و خلق مکزیک هنوز حرف آخر خودرا نزده اند.

• پاورقی ها:

١- ایده مقایسه واکنش ها نسبت به انتخابات اکراین و مکزیک، از جیمز ک. گالبرایت است در " Do maths in Mexico " ، دی گاردین، لندن، ١٧ ژوئیه ٢٠٠٦.

٢- در باب عمق و ابعاد تقلب ها، میتوان بطور مثال به گزارش ١٧ ژوئیه ٢٠٠٦ ،Centro de derechos humanos Fray Bartolomé de Las Casas مراجعه نمود.www.sipaz.org/documentos/obsddcp/elec0606_s.html

٣- در زمینه حدت و شدت حملات، به جان راس، "All Against Lopez Obrador" مراجعه شود،ف کانتر پانچ، ٦ آوریل ٢٠٠٦.

٤- رک برنار کسن، " یک آمریکای لاتین نوین در وین" ، لو موند دیپلماتیک، ژوئن ٢٠٠٦ .

ایناسیو رامونه، استاد تئوری ارتباطات در دانشگاههای پاریس،از سالهای ١٩٨٠ به فعالیت روزنامه نگاری پرداخته است. در کشاکش جنگ خلیج فارس مسئولیت ماهنامه لوموند دیپلماتیک را بعهده گرفت و این نشریه را به یکی از ارگانهای مبارزه علیه نئولیبرالیزم و پدیده های مضر اجتماعی–سیاسی آن تبدیل کرد. جنبش ضد جهانی شدن لیبرالی ATTAC به دنبال فراخوانی از او شکل گرفت. آخرین کتاب وی " جنگهای قرن بیست و یکم" نام دارد که به تازگی منتشر شده است.

• این سرمقاله برگردان خانم میترا شعبانی‌است و به نقل از سایت فارسی لوموند دیپلماتیک منتشر می‌شود.