آشنایی با تاجیکستان

تاجیکستان از جنوب با افغانستان، از غرب با ازبکستان، از شمال با قرقیزستان و از شرق با چین همسایه است. اغلب جمعیت این کشور را تاجیک‌ها تشکیل می‌دهند که اشتراک فرهنگی زیادی با ایرانی‌ها دارند.

پس از انقلاب اکتبر، در سال ۱۹۲۸، جمهوری سوسیالیستی شوروی تاجیکستان (جزئی از اتحاد جماهیر شوروی) تشکیل شد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سال ۱۹۹۱ تاجیکستان به استقلال دست یافت.

در اوایل سال ۱۹۹۲ میلادی جنگ داخلی پنج ساله بین دولت تحت حمایت مسکو و مخالفان اسلامگرا، به رهبری عبدالله نوری، در گرفت. در این جنگ، بیش از ۵۰ هزار نفر کشته و بیش از ۷۰۰ هزار نفر بی‌خانمان شدند. در سال ۱۹۹۷ با وساطت سازمان ملل متحد، عهدنامه صلح به امضای دو طرف رسید.

کشور تاجیکستان دارای سه استان و یک منطقه خودمختار است: «استان ختلان به مرکزیت قُرغان‌تپه، استان سغد به مرکزیت خجند، استان قراتگین به مرکزیت کافرنهان، منطقه خودمختار کوهستان بدخشان به مرکزیت خاروغ.»

۶۵ درصد از جمعیت این کشور تاجیک هستند، ۳/۲۵درصد ازبک و ۱/۱ درصد روس. اقلیت‌های کوچک دیگری از قبیل اوکراینی‌ها، چینی‌ها، کره‌ای‌ها، تاتارها و غیره نیز در تاجیکستان وجود دارند که ۶/۲٪ از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند. دین اکثریت مردم اسلام است.

• سیاست در تاجیکستان

  

امام‌علی رحمان از سال ۱۹۹۲ پس از استعفای اجباری رحمان نبی، نخستین رهبر این کشور پس از استقلال از اتحاد جماهیر شوروی سابق، به مقام ریاست شورای عالی تاجیکستان منصوب شد.

در سال ۱۹۹۴، رحمان به مقام ریاست جمهوری انتخاب شد. پس از اتمام دوره پنج ساله‌ او مجدداً در سال ۱۹۹۹ به مدت هفت سال دیگر به این مقام برگزیده شد.

آخرین انتخابات در تاجیکستان در سال ۲۰۰۵ برگزار شد.

تاجیکستان از معدود کشورهای منطقه آسیای مرکزی است که احزاب مخالف فعال و رسمی دارد که هم در مجلس فعال هستند و هم در دولت.

• اقتصاد در تاجیکستان

تولید ناخالص داخلی تاجیکستان در میان کشورهای آسیای مرکزی از همه کمتر است. کوهستانی بودن آن سبب شده تنها هفت درصد از خاک آن قابل استفاده باشد. پنبه مهمترین محصول کشاورزی آن است.

این کشور از تنوع مواد معدنی برخوردار است اما مقادیر آنها اندک است. در حال حاضر تقریبا دو سوم جمعیت آن در فقر به سر می‌برند. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۰۶ میلادی ۵۲۱/۹ میلیارد دلار بود.

نرخ بیکاری در این کشور ۱۲ درصد است و ۶۴ درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در تاجیکستان در سال ۲۰۰۶ میلادی ۹/۱۱ درصد بود.

این کشور منابع اندکی از نفت دارد.

شرکای صادرات تاجیکستان که به آلومینیوم، برق، پنبه، میوه، سبزیجات محدود می‌شود کشورهای هلند ، ترکیه ، ایران ، ازبکستان و روسیه است.

واردات به تاجیکستان بیشتر از کشورهای روسیه، قزاقستان، ازبکستان، چین و آذربایجان  است.

ارتباطات در تاجیکستان

در این کشور شش ایستگاه تلویزیونی برنامه پخش می‌کنند.

تاجیکستان در یک نگاه