آرامش و آزمون

• با خودتان بی‌حساب شوید

آرامش شما اولین نکته‌ای است که می‌تواند راندمان فراگیری فرزندتان را بالا ببرد. هرچه شما با پدیده‌ای به نام امتحان، راحت‌تر برخورد کنید، به همان نسبت نیز فرزندتان نسبت به این پدیده هراس کمتری به دل راه می‌دهد.

هرچقدر بتوانید راه حل‌های مختلف و بهتری برای این مساله پیدا کنید، درنتیجه می‌توانید با آرامش بیشتری همراه فرزندتان باشید و آرامش شما به او منتقل می‌شود، همان‌طور که اضطراب شما به‌راحتی قابل انتقال به فرزندتان است.

بنابراین مي‌توانيد همیشه این سه پرسش را از خودتان بپرسید:
- هر امتحان و در هر مقطعی که این امتحان برگزار می‌شود، چقدر در مقابل سلامت روان فرزندمان ارزش دارد؟ پاسخ شما به این سوال، یکی از قدم‌هایی است که رفتار شما را در برابر فرزندتان تعیین می‌کند.

- نتیجه امتحان چقدر روی سرنوشت فرزندمان تاثیرگذار است؟ اگر به فرض در امتحان اصلا موفق نشده یا نتیجه مناسب را کسب نکند، چه اتفاقی خواهد افتاد؛همه چیز به آخر رسیده یا می‌توانید شرایط دیگری را برای ادامه راه او مهیا کنید؟

بنابراین به جای این که از فکر کردن به عدم موفقیت فرزندتان مضطرب شوید،مي‌توانيد در فکرتان راهکارهای دیگری را برای موفقیت او پیدا کنید.

• گفت‌و‌گو و برنامه‌ريزی

یک هفته و حتی 10 روز مانده به امتحان فرصت مناسبی برای آنکه هر روز کتاب یا جزوه آموزشی به حجم قبلی اضافه کرده و فرزندتان را بیشتر گیج کنید، نیست.

به این دلیل که افزودن هر نوع کتاب و جزوه اي، باری اضافی برروی فرزند شماست. از پانزده روز مانده به شروع امتحان‌ها، فقط باید برای مرور آموخته‌های قبلی وقت گذاشت.

درغیر این صورت فرزندتان گیج و سردرگم خواهد شد. برای این که او را پیش از امتحان آماده کنید،مي‌توانيد این برنامه زمانی را رعایت کنید:

• گفت‌و‌گو با آموزگار

اگرچه همیشه مي‌توان با آموزگار و اولیاي مدرسه در ارتباط بود، اما یک ماه مانده به شروع امتحانات فرزندتان حتما ملاقاتی با معلم فرزندتان داشته باشید تا از وضعیت تحصیلی فرزندتان آگاه شوید.

به این ترتیب می‌توانید به او بیشتر کمک کنید. این زمان، فرصت خوبی برای جبران بعضی مشکلات است، اگر عمیق نباشد.

• گفت‌و‌گو با فرزند

گاهی ممکن است به هر دلیل بچه‌ها برای صحبت کردن با والدین راحت نباشند، به‌ویژه درباره مشکلات درسی. بنابراین حتما با آنها صحبت کنید. این نکته به‌ویژه اگر فرزندتان از نظر رفتاری یا حسی تغییری کرده باشد، بسیار مهم است.

• برنامه‌ریزی دو نفره

فرزندتان ممکن است با یکی از شما ( والدین) یا هردوی شما احساس راحتی و آرامش کند. همراه با او و هريك از شما که فرزندتان احساس آرامش بيشتري با او دارد، جلسه‌ای بگذارید و برای درس‌خواندن‌اش برنامه‌ریزی کنید.

یادتان باشد، ابلاغ کردن برنامه به کودک، به‌ویژه کودکانی که به هر دلیل پای‌بند چهارچوب و مقررات نیستند، نتیجه عکس خواهد داشت.

اگرچه دربرنامه‌ریزی این شما هستید که تصمیم‌گیرنده نهایی هستید، اما بهتر است با صحبت و مشورت، مسیر را به سمت درست هدایت کنید.

احساس سهیم بودن در برنامه‌ریزی، احساس شخصیت، اعتماد به نفس و آرامش به فرزندتان می‌دهد.

• زندگی جریان دارد

بعضی رفتارها بستگي به تربیت خانوادگی، شیوه کنترل والدین و رفتار آنها با کودک و مهم‌تر از آن، برنامه زندگی‌خود والدین دارد. همه روانشناسان روی این نکته تاکید دارند که کودکان از والدین الگو می‌گیرند.

پس اگر قرار است فرزندی اهل کتاب تربیت کنید، باید واقعا اهل کتاب باشید يا اگر قرار است فرزندتان به اندازه تلویزیون تماشا كند، باید خودتان این رفتارها را کنترل شده انجام دهید.

با شروع امتحان‌ها مطمئن باشید که نمی‌توانید تغییر ناگهانی در رفتار او ایجاد کنید. براي اين منظور، زمان دیگری را انتخاب کنید چون درغیر این صورت با رفتارتان بیشتر او را به لجبازی وادار می‌کنید.

• تغییر ندهید

با اتفاق خاصی روبرو نشده‌اید! فقط قرار است فرزندتان آنچه را در طول سال آموخته و شاید بارها امتحان داده، در یک جمع‌بندی کلی بار دیگر به همان آموزگاران و درهمان شرایط، درس پس بدهد.

بنابراین در برنامه عادی زندگی او هیچ تغییر خاصی ایجاد نکنید؛ مگر این که با عادت خاصی درگیر باشد. با این حال،باز هم زمان برگزاری امتحان‌ها، زمان خوبی برای تسویه حساب نیست.

این عادت باید مدت‌ها قبل کنار گذاشته می‌شد. پس برنامه غیرعادی و جدیدی برای او تدارک نبینید.

منبع:همشهري تندرستي