این را زن همسایه که برایمان آشرشته آورده بود میگفت. موقعی که داشتم کاسه را توی آشپزخانه میگذاشتم، شنیدم و حسابی عصبانی شدم.
بعد گفتم واقعا نکند این گولزنک همان بلایی را سرمان بیاورد که دوست ندارم؛ همان لوسی و این حرفها. فقط این تصویر را داشته باش که مرد سبیلو که نه، پسربچه 6ساله، بدون یک پستانک توی دهانش خوابش نبرد؛ چه آبروریزی عظمایی!
بعد که تحقیق کردم، دیدم واقعا چیز بیخودی نیست. اینکه میگویند به بچه شیشه و پستانک ندهید، به خاطر این است که بچه به آن فرم سرشیشه عادت میکند و دیگر حاضر نیست برای سینه مادر، خودش را به زحمت بیندازد.
به همین خاطر است که میگویند حتی آب هم میخواهید به بچه بدهید، با قاشق و فنجان بدهید که بدعادت نشود (به فکر دادن چیزهایی مثل آبقند و قندداغ هم نباشید که واقعا فاجعه است؛ چون نشان میدهد دوست دارید بچهای بدغذا و بداشتها و به احتمال زیاد، چاق داشته باشید.
بچه تا 6ماهگی فقط شیر مادر - آن هم شیر مادر خودش - را باید بخورد. نمیدانی که چه فایدههایی برای آینده من و تو دارد که!).
حالا وقت این است که یک توجیه هم جور کنیم برای اینکه آیا پستانک مکیدن برای بچهها مفید هست یا نه؛ همانطور که خودت مثلا برایم تعریف کردهای، الان بیشترین خواب و رؤیایی که تو میبینی، در مورد مکیدن است.
اوج احساس و خوشحالی تو، وقتی است که بتوانی این رؤیا را به واقعیت نزدیک کنی. این وسیله هم برای تحقق همین رؤیاست. چه اشکالی دارد که بتوانیم این کمک را بهات بکنیم؟ عادت میکنی؟ ابدا!
تحقیقات نشان داده بچههایی که پستانک و گولزنک میمکند، کمتر سراغ انگشتهای مبارک میروند. تازه باز هم همان تحقیقات نشان داده که اکثر این بچهها، به شرط اینکه مشکل دیگری نداشته باشند، حداکثر تا 3سالگی ترک میکنند.
پس دیگر دعوایتان چیست؟ چرا به پسر گلم سرکوفت میزنید؟ (جلویش درآمدم؟ البته همه این حرفها را بعدا و پشت سرش و فقط توی همین کاغذها گفتم و نوشتم. حالا تو هم به دل نگیر، یک زن پیر و تک و تنها، بگذار دلش به همین دعوا کردن تو خوش باشد!)
از آن مادرهای امیرارسلان 17/9/86