به گزارش خبرگزاری فرانسه پژوهشگران دانشگاه زوریخ در سوئیس چهارشنبه 16 ژانویه (26 دی) اعلام کردند پس از کاوش در مورد مسیر انتقال پیام‌های درد از مغز به طناب نخاعی این ترکیب را یافته‌اند.
هانس زیلهوفر سرپرست این تحقیق در این باره گفت: به طور طبیعی نخاع مانند نوعی فیلتر عمل می‌کند و مانع از آن می‌شود که همه پیام‌های درد که از اندام‌های محیطی می‌آیند به مغز برسند.
به گفته زیلهوفر اگر این دروازه‌بان عصبی وجود نداشت، حتی ملایم‌ترین تماس باعث درد ناراحت‌‌کننده‌ای می‌شد. زیلهوفر گفت: در این صورت ما به طور مداوم درد حس می‌کردیم.
اما به گفته او در بیماران مبتلا به درد مزمن، کارکرد این فیلتر دچار اشکال است، به این معنا که طناب نخاعی مانند یک کانال باز در برابر پیام‌های درد عمل می‌کند.
دو ماده شیمیایی یا ناقل عصبی کلیدی نقش اصلی را در این فرآیند مهار پیام‌های درد به عهده دارند: یکی گاما آمینوبوتیریک اسید یا گابا (GABA) و دیگری گلی‌سین.
زیلهوفر گفت: به نظر ما می‌توان کارکرد این فیلتر را با تقویت دارویی اثر گلی‌سین یا گابا، اعاده کرد.
با توجه به این که در حال حاضر هیچ ترکیبی برای هدف قراردادن گلی‌سین ایجاد نشده است، این پژوهشگران بر روی گابا متمرکز شدند.
این پژوهشگران در تحقیق خود که نتایج آن را در نشریه Nature منتشر کرده‌اند، از یک مدل تجربی ایجاد درد در موش برای مقایسه اثرات مواد مختلف در افزایش اثر گابا و در نتیجه مهار درد استفاده کردند.
به گفته زیلهوفر تزریق دیازپام یا والیوم می‌‌‌توانست باعث تقویت اثر گابا و در نهایت مهار درد شود، اما مشکل این بود که این دارو باعث خواب‌آلودگی و اختلال حافظه می‌شود و به سرعت کارآیی خود را از دست می‌دهد.
همه این اثرات جانبی ناخواسته در مغز روی می‌دهد، بنابراین این پژوهشگران به دنبال ماده شیمیایی گشتند که تنها بر روی نخاع عمل کند.
بالاخره آنها ماده L-838,417 را یافتند، ترکیبی که پیام‌های درد را مهار می‌کرد بدون اینکه باعث خواب‌آلودگی شود یا تاثیرش را در طول زمان از دست بدهد.
این ماده تنها درد مزمن را مهار می کند و باعث بیحسی یا مهار درد حاد نمی‌شود. درد حاد یک سازوکار مهم هشداردهنده است که بقای فرد کمک می‌کند.
زیلهوفر امیدوار است شرکت‌های داروسازی این ماده را خالص کنند، تا بتوان آن را برای کارآزمایی‌های بالینی در انسان‌ها به کار برد.
به گزارش سازمان جهانی بهداشت و انجمن بین‌المللی بررسی درد در سراسر جهان از هر پنج نفر یک نفر به درجات متوسط تا شدید درد مزمن ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید، آسیب عصبی ناشی از جراحات، دیابت یا بیماری‌های دیگر مبتلا است.
