نارضایتی از وضعیت کاری در سراسر جهان وجود دارد اما افراد کمی وقت میگذارند و بررسی میکنند تا ببینند که چه چیزی کارشان را زجرآور میکند و چگونه میتوانند این مشکل را برطرف کنند.
پاتریک لنسیونی در کتابی به نام سه نشانه یک شغل زجرآور به این موضوع پرداخته و راهکارهایی را به افرادی که کار زجرآوری دارند و میخواهند شرایط کار خود را تغییر دهند ارائه کرده است.
مشکلات جهانی هستند
نویسنده کتاب در ابتدای کتاب یادآور میشود که یک کار زجرآور با یک کار بد تفاوت دارد. با این حال یک کار زجرآور نشانههای مشابهی در سراسر جهان دارد.
به عقیده نویسنده کتاب، یک کار زجرآور افرادی را که به آن اشتغال دارند غرغرو، ناامید و از لحاظ روحی بسیار ضعیف میکند. چنین کاری انرژی کارمندان را میمکد، شور و شوق آنها را از بین میبرد و آنها را از اعتماد به نفس تهی میکند.
لنسیونی معتقد است مهمترین عامل در زجرآور بودن یا نبودن یک کار، مدیران هستند که سهم زیادی در ایجاد حس رضایت یا عدم رضایت کارمندان از کار خود دارند. تحقیقی هم که در این باره انجام شده است این نظریه لنسیونی را تایید میکند: 43 درصد افرای که در سال 2008 به دنبال شغل جدید میگشتند و در تحقیق شرکت کردند مهمترین عامل درخواست برای شغل جدید را رفتار مدیران و روسای قبلی خود عنوان کرده بودند.
این سه نشانه
لنسیونی سه نشانه یک کار زجرآور را به چشمنیامدن، احساس موثرنبودن و خودکوچکبینی معرفی میکند.
بهچشم نیامدن: زمانی است که کارمندان احساس میکنند مدیران به آنها بیتوجهی میکنند.
احساس موثر نبودن: این احساس هنگامی به کارمندان دست میدهد که نمیتوانند تاثیر کاری را که انجام میهند ببینند.
لنسیونی در این باره میگوید: هر کارمند نیاز دارد بداند که کاری که انجام میدهد به هر صورت بر زندگی یک نفر دیگر – یک مشتری، یک همکار، و یا حتی افراد مافوق—تاثیر میگذارد.
خودکوچکبینی: این حالت بیانکننده این است که کارمندان نمیتوانند به تنهایی موفقیت و سهم خود را در پیشبرد کار تشخیص بدهند. در نتیجه چنین کارمندانی معمولا برای پیبردن به ارزش کار خود به نظرات دیگران که معمولا مدیران هستند نیاز دارند.
درمانها
لنسیونی برای کارمندانی که از کار زجرآور رنج میبرند سه توصیه دارد که بوسیله آنها رابطه میان خود و مدیران را بهبود ببخشند و میزان رضایت خود را از کار بیشتر کنند.
مدیر خود را ارزیابی کنید: آیا مدیر شما به سه نشانه یک کار زجرآور که به آنها اشاره شد اهمیت میدهد و آیا اصلا قادر است آنها را تشخیص بدهد؟ لنسونی در این مورد میگوید: بسیاری از مدیران با این که به نظر بیعلاقه به بهبود رابطه کاری میان زیردستان با خود هستند و وقت کافی برای رسیدگی به امور کارمندان ندارند، ولی واقعا میخواهند شرایط کاری را برای کارمندان خود دوستداشتنیتر کنند.
به مدیر خود کمک کنید تا متوجه نیازهای شما شود
این میتواند به این معنا باشد که با مدیر خود در مورد فاکتورهای موفقیت در کار خود بحث کنید. لنسیونی در این مورد یک پیشنهاد هم به کارمندان میکند. آنها میتوانند با مدیر خود این سوال را مطرح کنند: آیا میتوانید به من کمک کنید متوجه شوم چرا کاری که من انجام میدهم در یک نفر دیگر تغییر ایجاد میکند؟
آنگونه رفتار کنید که میخواهید مدیرتان رفتار کند
مولف کتاب سه نشانه یک شغل زجرآور در این باره می گوید: کارمندانی که علاقه دارند مدیرشان با آنها رفتار مناسبی داشته باشد باید با مدیران آنگونه رفتار کنند که میخواهند مدیرشان با آنها رفتار کند. باید راههایی پیدا کنید و به مدیر خود اجازه دهید تا متوجه شود رفتار او چه عملکرد مثبتی برای شما داشته است.
واقعگرا باشید
ریچار فیلیپس یکی از کسانی که در زمینه راهکارهای پیشبرد رضایت شغلی فعالیتهای زیادی داشته معتقد است که برنامهریزی مدیریتی یکی از روشهای خوب برای بالابردن رضایت شغلی است اما به هر حال به کارمندان توصیه میکند که در مورد انتظاراتشان واقعگرا باشند.
او میگوید: مدیران نمیتوانند ذهنخوانی کنند. برای ایجاد ارتباط با مدیران مافوق خود مسئولیتپذیر باشید و فراموش نکنید که برای ایجاد تغییر باید همیشه در حال تلاش باشید و خلاصه این که تغییر به یکباره اتفاق نمیافتد.
منبع: یاهو جابز