فاطمه عسگری نیا-خبرنگار:بوستان «ایرانشهر» یا بوستان «هنرمندان» در خیابان ایرانشهر به دلیل وجود «خانه هنرمندان ایران» پررفت‌وآمد است.

شهر - مناطق

اهالی و شورایاران محله بر این باورند هیچ سهمی از این بوستان ندارند و آنچه در مورد بوستان هنرمندان گفته می‌شود، مصداق ملموس این ضرب‌المثل است که «آواز دهل شنیدن از دور خوش است.» شورایاران و اهالی در گفت‌وگو با همشهری محله از معضلات این بوستان و نبود نظارت کافی نیروی انتظامی می‌گویند.  

هوا رو به تاریکی می‌رود و کم‌کم دسته به دسته و گروه گروه وارد پارک می‌شوند. به گفته «امیر رضا شادبخش» دبیر شورایاری محله ایرانشهر، بوستان توسط گروه‌های مختلف تقسیم شده و هرکدام مانند غنائم جنگی بخشی را برای خودشان برداشته‌اند و به پاتوق دائمی تبدیل کرده‌اند.

او می‌گوید: «اهالی محله ایرانشهر از این بوستان سهمی ندارند و فقط زمین چمن مصنوعی، پیست اسکیت و سالن بدنسازی که شهرداری منطقه در بوستان راه‌اندازی کرده، در اختیار آنهاست.» خانواده‌ها حضور کمرنگی در این بوستان دارند؛ همان‌گونه که «رضا امجدی» یکی از ساکنان محله می‌گوید، محیط بوستان به فضای نامناسبی تبدیل شده و به همین دلیل خانواده‌ها ترجیح می‌دهند کمتر در آن حضور داشته باشند. «ایوب افتخاری‌نیا» عضو شورایاری محله، در همین زمینه چنین ادامه می‌دهد: «حضور افراد با تیپ‌ها و پوشش‌های مختلف و انجام کارهای خلاف شئون اسلامی و خرید و فروش موادمخدر از معضلات بوستان ایرانشهر هستند که سبب گلایه اهالی شده است.»

  •  معضلات بزرگ در محله کوچک

به گفته شادبخش، ایرانشهر کوچک‌ترین محله منطقه است اما به دلیل وجود ۸۴۰ اداره، سازمان، شرکت و مراکز هنری و آموزشی، بیشترین چالش را دارد. او می‌گوید: «بوستان هنرمندان متأسفانه به یک پارک فرامنطقه‌ای و حتی فرای شهر تهران تبدیل شده است. گاهی دیده می‌شود که شهروندان از نقاط دیگر مانند کرج و پردیس به اینجا می‌آیند. وجود افراد غیربومی امنیت و آرامش بوستان و محله را از بین برده است. حضور و فعالیت گروه‌های منحرف در قالب عناوین هنری بیشترین آسیب را به محله ایرانشهر و این مکان فرهنگی می‌زند.» اهالی محله نیز با شادبخش هم عقیده‌اند و می‌گویند: «این بوستان فقط نام محله ایرانشهر را یدک می‌کشد. مانند همه بوستان‌های شهر برای رفاه بیشتر اهالی ساخته شده اما ساکنان، کمترین سهم را دارند و تنها دردسرها و معضلاتش نصیب اهالی شده است.»

  •  نظارت کم مأموران

«عاطفه رحمانی» بیش از ۱۰سال است که در محله ایرانشهر زندگی می‌کند. او با گلایه از نبود نظارت انتظامی در بوستان ایرانشهر می‌گوید: «مسئولان شهرداری در حد امکان فضای مناسبی در بوستان ایجاد کرده و امکانات و تجهیزات تفریحی و ورزشی خوبی هم در آن قرار داده‌اند، اما به دلیل برخی از مسائل و مشکلات، اهالی ترجیح می‌دهند از این بوستان استفاده نکنند. مأموران نیروی انتظامی با نظارت مستمر و مداوم می‌توانند این معضلات را رفع کنند، اما گویا با کمبود نیرو و امکانات مواجه‌اند.»

شادبخش دبیر شورایاری محله ایرانشهر در تأیید حرف‌های این هم‌محله‌ای می‌گوید: «معضلات بوستان هنرمندان را در جلسه‌های متعددی با مسئولان انتظامی تهران بزرگ و رئیس کلانتری ۱۰۷ فلسطین در میان گذاشتیم، اما به دلیل کمبود نیرو و تجهیزات هنوز ترتیب اثری به درخواست ما داده نشده است.» به گفته شورایاران، سرهنگ «علیرضا علیزاده» ریاست کلانتری ۱۰۷ فلسطین را بر عهده گرفته است. آنها می‌گویند:

«در جلسه‌هایی که با سرهنگ علیزاده داشتیم ایده‌ها و برنامه‌هایی برای رفع معضلات بوستان هنرمندان مطرح کردند که می‌توان امیدوار بود اتفاق خوبی قرار است در این بوستان رخ دهد.» کانکس نیروی انتظامی در ضلع شمال غربی و خارج بوستان قرار دارد که به گفته «ایوب افتخاری‌نیا» عضو شورایاری محله، مأموران از ساعت ۱۷ تا ۲۲ در آن مستقر می‌شوند: «گروه‌های منحرف و افرادی که اقدام به خرید و فروش موادمخدر می‌کنند معمولاً پس از تاریکی هوا به بوستان می‌آیند.

یعنی زمانی که مأموران کانکس انتظامی را ترک کرده‌اند و همین غیبت، به افراد معلوم‌الحال آزادی عمل می‌دهد.» افزایش مأموران گشت بوستان و حضور ۲۴ ساعته آنها خواسته اهالی و شورایاران محله است. سرهنگ علیزاده در گفت‌وگوی کوتاه به همشهری محله می‌گوید: «معضلات بوستان ایرانشهر سال‌هاست موجب آزار و اذیت اهالی شده است و بی‌شک دیگر فرصتی به متخلفان نمی‌دهیم و به‌زودی با همراهی مردم و شورایاران مشکلات این بوستان را حل خواهیم کرد.»

کد خبر 423650

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha