در حالی که مسئولان آموزش و پرورش خبر از حذف مدارس کپری داده اند و استاندار سیستان و بلوچستان نیز حذف مدارس کپری را از افتخارات دولت نهم بیان کرده است، سرپرست وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه مدارس کپری به این زودی ها قابل حذف نیست، آب پاکی روی دست مسئولانی ریخت که در پی حذف این مدارس اند.
این در حالی است که وجود مدارس کپری یکی از بارزترین نمونه‌های محرومیت است که با وجود اختصاص اعتبارات فراوان برای رفع این محرومیت، فعالیت آموزشی در این نوع مدارس همچنان ادامه دارد.
بنابر اصول مصرح قانون اساسی برخورداری از امکانات آموزشی برای همگان باید یکسان و برابر باشد و این وظیفه دولت است که شرایط تحصیل رایگان و مطلوب دانش‌آموزان را فراهم کند.
وضعیت نامناسب مدارس کپری در کشور، همچنان بغرنج و نگران کننده است به طوری که با وجود وعده‌های همیشگی مسئولان وزارت آموزش و پرورش درباره کپرزدایی از مدارس کشور در استان‌های سیستان و بلوچستان، لرستان و کرمان، دانش‌آموزان همچنان در کلاس‌های چادری و کپری درس می‌خوانند.
البته همشهری در گزارش هایی از ادامه فعالیت این مدارس در برخی استان‌ها از جمله لرستان، سیستان و بلوچستان و کرمان خبر داد و هفته گذشته نیز مدیرکل آموزش و پرورش عشایر در این باره گفت: 3 سال است سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور اعلام می‌کند که جشن کپرزدایی تا پایان سال برگزار می‌شود، خوب است به ما هم اعلام کنند که این جشن با وجود این تعداد واحد آموزشی کپری در چه مناطقی برگزار خواهد شد! چرا که فعلاً امکان برگزاری این جشن وجود ندارد.
لطف‌الله عباسی به همشهری نیز گفت: 629 واحد آموزشی کپری در کل کشور در زمینه آموزش و پرورش عشایر فعالند، البته به این آمار باید مدارس چادری را نیز اضافه کرد.
وی افزود: در استان‌های سیستان و بلوچستان، لرستان و کهگیلویه و بویراحمد، به ترتیب 403، 128 و 60 مدرسه کپری وجود دارد.
وی با اشاره به وجود 133 مدرسه شبه کپری در لرستان گفت: در این استان مقدمات تبدیل مدارس کپری و شبه کپری به کانکس انجام شده است و تیر ماه سال آینده کانکس ها تحویل آموزش و پرورش عشایر می شود.
البته وزیر سابق آموزش و پرورش نیز در حاشیه آیین مراسم آغاز سال تحصیلی 87-86 تصریح کرده بود: مدارس کپری را نمی توان به‌طور کامل حذف کرد.
سرپرست وزارت آموزش و پرورش دیروز در جمع خبرنگاران گفت: قبل از ورود من به بدنه آموزش و پرورش به دنبال این بوده‌اند که مدارس کپری وجود نداشته باشد، اما واقعیت این است که زندگی عشایری ویژگی‌هایی دارد و پاسخگویی به این ویژگی‌ها، الزاما با تکنولوژی روز و دستاوردهایی در قالب کانکس، ساختمان‌های پیش‌ساخته و ... امکان‌پذیر نیست.
علی احمدی افزود: بارها اتفاق افتاده پس از ایجاد مدارس کانکسی برای کپرنشینان، آن‌ها ترجیح دادند در همان کپر خودشان درس بخوانند، بنابراین تا زمانی که زمینه فرهنگی لازم در این باره ایجاد نشود، صحبت از جشن کپرزدایی کمی ایده‌آلی تلقی خواهد شد.
وی تاکید کرد: بنابراین به طور 100 درصد و به این زودی‌ها مدارس کپری قابل حذف نیست.
