این اختلالها همچنین ممکن است به علت مشکلات شنوایی یا به علت عوارض عصبی که بر تکلم تاثیر میگذارند بوجود آید.
اختلالهای تکلم ممکن است به صورت اشکال در تلفظ برخی صداها یا ترکیبی از صداها یا عوارضی مانند نوکزبانی یا لکنت بروز کند.تشخیص و درمان زودرس این اختلالات مهم است.
نشانههای زیر میتوانند از بیانگر وجود اختلال تکلم باشند:
* اگر کودک میتواند کلمات یا جملات کامل را ادا کند، اما مداوما حروف یا صداهایی از کلمات میاندازد.
*اگر کودک صدا یا حرفی را جایگزین آن صدا یا حرفی می کند که ادایش برایش مشکل است، مثلا جایگزینی صدای "ل" به جای "ر" یا "د" به جای "ز".
*اگر ادای کلمات به صورت تحریفشده، افزودن هجاهای اضافی، یا جویده جویده انجام میگیرد.
* اگر کودکتان از 2 تا 3 ماهگی به بعد سعی نمیکند از خود صدا در در آورد یا مصوتها را ادا نمیکند.
HealthDay News,18 Sep,2006