هرچند بسیاری از مهمانان از اعضای کانون‌های سراهای محله کن و محله اکباتان بودند، با این حال بعد از پایان افتتاحیه، جشنواره نیز پایان یافت و دیگر شهروندان ساکن منطقه از حضور در دومین جشنواره توت محله کن محروم ماندند. اینکه چرا یک جشنواره بعد از افتتاح خیلی زود به اختتامیه می‌رسد بحث داغ این روزهای گروه‌ها و محافل اهالی محله کن شده است. اهالی که به این جشنواره چشم امید داشتند، در کمال ناباوری انتظارهایشان برآورده نشد.
یک هفته قبل از برگزاری دومین جشنواره توت محله کن، معاون فرهنگی و اجتماعی شهردار منطقه خبر از جشنواره‌ای داد که قرار است بهانه‌ای برای رشد فرهنگی و توسعه گردشگری در این محله تاریخی باشد. او گفته بود: «در پهنه غربی پایتخت لکه‌های سبزی وجود دارد که اکثرآنها به باغ‌ها و توتستان‌های محله کن مربوط می‌شود. توتستان‌هایی با قدمت ۴۰۰ ساله که هرکدام علاوه بر این اینکه می‌توانند بازده اقتصادی مناسبی برای باغداران داشته باشند، امکان توسعه گردشگری را نیز برای محله فراهم می‌کنند. در حقیقت برگزاری جشنواره توت محله کن بهانه‌ای برای رشد فرهنگی و توسعه گردشگری در این محله تاریخی است. »
- میزبانی شهردار جدید
«سیدحسین دلبری» درصحبت‌هایش نوید برگزاری جشنواره ۳ روزهای را می‌دهد. صبح روز ۲۸ خرداد جشنواره توت با اطلاع‌رسانی اهالی محله کن در گروه‌ها و شبکه‌های مجازی آغاز می‌شود. مدیریت شورایاری و در کنار آن مدیریت محله نیز از متولیان برگزاری این جشنواره محسوب می‌شوند. حتی گروه فرهنگی کن قدیم که یک گروه محلی و فعال برای احیای هویت تاریخی محله است نیز در کنار برگزارکنندگان جشنواره قرار می‌گیرد. اعضای دفتر نوسازی محله کن نیز حضور دارند و قرار است دومین جشنواره توت محله کن مهمان ویژه‌ای نیز داشته باشد، «فریدون حیدری» شهردار جدید منطقه که ۲ روز بعد از انتصابش قرار است در جشنواره توت کن حضور داشته باشد. حرف‌ها و برنامه‌ریزی‌ها نشان می‌دهد این جشنواره با جشنواره‌های قبلی متفاوت خواهد بود و مخاطبان زیادی از آن استقبال خواهند کرد.
- یک جشنواره چند ساعته
از شهرزیبا تا خیابان مرادی و در نهایت انتهای خیابانی که به بوستان جوانمردان می‌رسد هیچ پوستر یا بنری که نشان‌دهنده برگزاری جشنواره‌ای در این حوالی باشد نمی‌بینیم. باغی که برای برگزاری جشنواره انتخاب شده است درست در کنار بوستان جوانمردان قرار دارد. کمی جلوتر رفت‌وآمد مردم بیشتر می‌شود و این نشان می‌دهد که به مقصد رسیده‌ایم. اینجا محل برگزاری دومین جشنواره توت کن است. باغ توتی پیش روی ماست و میز کوچکی برای فروش توت. بعد از آن میز کوچک توت بقیه میزها پر است از دستبندها و مهره‌های رنگی، شیشه‌های ترشی و ظرف‌های پیاز سرخ شده و میز پر مخاطب بعدی نیز ایستگاه نقاشی بچه‌های خانه کودک سرای محله کن است. زمان برگزاری جشنواره از ساعت ۱۰ تا ۱۸ تعیین شده، یا حداقل این زمانی است که روی پوستر جشنواره نوشته شده است.
صندلی‌ها زیر سایه سار درختان توت چیده شده و عطر شیرین توت به مشام می‌رسد. سخنرانی‌ها که تمام می‌شود گروه موسیقی «کن قدیم» پیش‌دستی می‌کند و برنامه‌اش را اجرا می‌کند. بعد از مراسم قدردانی و تشکر، در حالی که گروه موسیقی شهرداری روی سن می‌رود، کم‌کم مراسم افتتاحیه پایان می‌یابد و شهردار محترم و هیئت همراه‌اش مهمان سفره ساده پذیرایی اهالی کن می‌شوند.
- وقتی درهای باغ توت بسته شد
توصیف پایان مراسم دومین جشنواره توت محله کن نیز ساده است. روایتی از مردمی که یک به یک پراکنده می‌شوند و جماعتی که برای خرید توت دور میز کوچکی حلقه زده‌اند و این فرصت خوبی برای خبرنگار صدا و سیماست تا یک گزارش مردمی از یک جشنواره محلی تهیه کند. جشنواره توت کن با پایان یافتن مراسم افتتاحیه، زودتر از انتظار اهالی کن به اختتامیه می‌رسد و نه ساعت ۱۸ بلکه ساعت ۱۴ درهای باغ توت بسته می‌شود.
- نیم نگاه
- حکایت جشنواره ای ناموفق
شورایاری محله کن و مدیریت محله آن تجربه‌های برگزاری جشنواره‌های موفقی را در کارنامه خود دارند. برگزاری جشنواره خرمالو نمونه موفقی است که هنوز اهالی از آن به نیکی یاد می‌کنند. علیرضا محبعلی، دبیر شورایاری محله می‌گوید: «بعد از برگزاری جشنواره خرمالو که در ۵ روز برگزار شد و جشنواره توت سال قبل که ۲ روز میزبان گردشگران بودیم، انتظار داشتیم جشنواره امسال نقص‌ها و کمبودهای گذشته را برطرف کند و دستاوردهای خوبی برای اهالی و به‌خصوص باغداران داشته باشد. مسلماً جشنواره یک روزه یا به عبارتی چند ساعته بستر مناسبی برای راه‌اندازی غرفه‌هایی برای باغداران نیست. » جشنواره‌های بومی و محلی یکی از راه‌های آشنایی فرهنگی و تبادل اطلاعات بومی و محلی است و از طرفی به جذب گردشگر و توریسم شهری به‌عنوان یکی از شاخصه‌های نشاط اجتماعی کمک می‌کند.
وی در ادامه می‌افزاید: «امیدوارم با نگاه مثبت شهرداری فصل پاییز میزبان برگزاری جشنواره خرمالو باشیم. البته نه جشنواره‌ای کوتاه با برنامه‌ریزی عجولانه. زمانی یک جشنواره موفق است که بتواند رونق اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی برای محله داشته باشد. استقبال مردم از جشنواره‌های بومی و محلی انگیزه‌ای برای باغداران بر حفظ باغ‌ها و تاریخ و هویت محله خواهد بود. »
نظر شما