عکاس روسی دیمیتری چبوتایف در ماه مه سال 2007 در استان دیاله عراق بر اثر انفجار بمب در مسیر کاروان نظامی آمریکا کشته شد. او جزو عکاسانی بود که در معیت ارتش آمریکا حرکت می‌کنند و از رویداد های خبری عکس می‌گیرند.
مجید التمیمی عکاس عراقی نیز به هنگام عکاسی از مجروحین در بیمارستانی در شهر نجف مورد حمله قرار گرفت و کشته شد.
افسر آمریکایی یک عکاس خبری را از مقابل سفارت آمریکا در هائیتی فراری می‌دهد
این گزارش همچنین می‌افزاید که عکاسان خبری با خطراتی متفاوت و رو به ازدیاد در عراق مواجه بودند که نه تنها آنان را با مرگ روبرو کرده بلکه خطر های دیگری نظیر محدودیت‌های کاری خودسرانه از سوی ارتش آمریکا و پلیس عراق را برایشان در بر داشته و کار آنان را مختل کرده است. ارتش آمریکا در ماه نوامبر جلسه دادگاه بلال حسین عکاس عراقی آسوشیتدپرس را به صورت غیر علنی برگزار کرد و اجازه انتشار اطلاعاتی از آن دادگاه را نداد. وضعیت او هنوز نا مشخص است. بلال حسین از آوریل سال 2006 توسط ارتش آمریکا دستگیر شده و هنوز در زندان است. اتهام او همکاری با گروه های شورشی است. [یک فتوژورنالیست در اسارت آمریکایی‌ها]
اگرچه در کشورهای آمریکای لاتین تعداد مرگ خبرنگاران از 16 مورد در سال 2006 به هفت مورد در سال 2007 کاهش پیدا کرده اما عکاسان در این کشور ها به ویژه در بولیوی، کلمبیا و هائیتی با رفتار های خصومت آمیز مواجه بودند.
خبرنگاران به همره ارتش انگلیس در شهر بصره
عکاس آزاد ژان رمی بودیو درشهر پورتو پرنس در خانه‌اش توسط دسته‌های جنایتکار مسلح به قتل رسید. او مظنون به نشان دادن عکس‌های آنها به پلیس بود.
عکاس بولیویایی، جرج آبرگا به همراه 16 ژورنالیست دیگر به هنگام تهیه گزارش از یک تظاهرات توسط پلیس مورد ضرب و جرح قرار گرفتند و زخمی شدند.
وضعیت در کلمبیا نسبت به سال 2006 بهتر شد، اما عکاس آفرانیا فرانکو توسط گروهی ناشناس به زور اسلحه مجبور به ارائه تعدادی از عکس های خود شد که گمان می رفت عکس‌های گروه انقلابی مسلح کلمبیا باشد. او پیش از این نیز به مرگ تهدید شده بود.
در آسیا 17 ژورنالیست در سال گذشته کشته شدند.
عکاسان در کشورهایی نظیر افغانستان، مالزی، بنگلادش، چین، پاکستان، فلسطین و عراق با خطرات بسیاری روبرو بوده‌اند.
کنجی ناگای فوتوژورنالیست ژاپنی در سپتامبر 2007 در میانمار توسط شلیک یک سرباز کشته شد. علاوه بر او 15 عکاس و فیلمبردار دستگیر شدند. آنان برای ارسال عکس‌ها و فیلم‌های تظاهرات و سرکوب راهبان بودایی توسط پلیس مورد ظن بودند. کوتو یاسو عکاس آژانس عکس ایپا پس از گرفتن عکس‌های تظاهرات و مقاومت راهبان بودایی در مخالفت با حکومت نظامی این کشور، هفته ها مجبور به زندگی در اختفا شد.
در افغانستان ارتش آمریکا عکس‌های عکاسان آزاد را که برای آسوشیتدپرس عکس می‌گرفتند از حافظه دوربین شان پاک کرد. این عکس‌ها کشتار مردم عادی را نشان می‌داد که توسط ارتش آمریکا در شرق این کشور روی داده بود.
آر. رامان عکاس روزنامه نانبان مالزی توسط حمله دو مرد ناشناس به دفتر کارش دچار فلج شد. دو هفته پس از آن نیز عکاس روزنامه گوانگ مینگ مورد حمله گروه‌های سیاسی نظامی قرار گرفت. عکس های او فعالان طرفدار نخست وزیر را نشان می داد که رفتارهای وقاحت آمیزی را نسبت به گروه‌های مخالف سیاسی خود در عکس‌ها بروز می‌دادند.
هجمه به عکاسان و روزنامه نگاران در بنگلادش نیز کاهش یافت. با این حال یک عکاس روزنامه دینکال بر اثر حمله پلیس مضروب شد.
چین سه عکاس تبتی را در ماه آگوست به حبس های بیش از 10 سال محکوم کرد. اتهام آنان جاسوسی و ارسال عکس های نظاهرات راهبان بودایی بوده است.
در پاکستان 5 عکاس برا ی عکاسی از یک تظاهرات فعالان حقوق بشر در ماه نوامبر دستگیر شدند. دوربین یکی از آنان توسط پلیس نابود شد، کارت‌های حافظه دیگری هنوز در اختیار پلیس است و دو انگشت یکی دیگر از آنان توسط یک افسر پلیس شکسته شد. در منطقه کشمیر نیز گروه های جدایی طلب مقبول سهیل عکاس را بدون هیچ دلیل مشخصی باز داشت کردند.
