دومین جشنواره شاتوت سولقان در بلندترین نقطه از روستا برپا شده است، مکانی که به راحتی می‌توان باغ‌ها و درختان پربار این روستا را از بلندایش دید. حاصل دسترنج اهالی روی میزهای هر غرفه چیده شده است. بانوان روستا در این جشنواره از مردان باغدار جانمانده‌اند و با درست کردن محصولات و مشتقاتی همچون کیک، لواشک، شربت و مربای شاتوتی هنرشان را در معرض دید عموم قرار داده و با فروش این محصولات برای خودشان درآمد هم کسب می‌کنند. در ورودی محل برپایی جشنواره اهالی به رسم مهمان‌نوازی با شربت شاتوت از بازدیدکنندگان پذیرایی می‌کنند تا با نوشیدن این شربت خنک، گرمای هوا و خستگی راه را از یاد ببرند. جشنواره شاتوت برای دومین بار با همکاری مشترک شهرداری منطقه ۲۲ و دهیاری سولقان و بخشداری کن و با هدف معرفی ظرفیت‌های اقتصادی و کشاورزی دهستان سولقان و روستاهای همجوار برپا شده است.
این بار پیچ و خم‌های جاده امامزاده داود(ع) مسافرانش را به سمت جشنواره بزرگی هدایت می‌کند، جشنواره‌ای رنگی از محصولات باغ‌های روستای سولقان. دهستان سولقان بخش کن و روستاهای همجوار شامل سنگان، کیگا، کشار، وردیج، واریش، رندان و طالون از قطب‌های تولید و عرضه میوه‌های باغی و همچنین محصولات سردرختی تهران هستند. در بیش از هزار هکتار از باغ‌های منطقه میوه‌هایی از جمله گیلاس، شاتوت، آلبالو، هلو، خرمالو وگردو تولید و عرضه می‌شود. از این‌رو، شغل باغداری در این روستا رونق بسیاری دارد و توانسته فرصت اشتغالزایی مناسبی را برای روستاییان به‌ویژه جوانان سولقان فراهم کند.
- رونق اقتصادی مشاغل روستایی
بــــراســـاس آمارهــای اداره جهاد کشــاورزی سـالانه بیـش از ۹۵۰ تـن میـوه شاتوت در ســولقان برداشت و به بازار مصرفی تهران عرضه می‌شود. «ابراهیم عسگری» دهیار روستای سولقان درباره این جشنواره می‌گوید: «جشنواره شاتوت با هدف رونق تولید و اشتغال، حمایت از مشاغل خانگی، تولیدات بومی، توسعه اقتصادی منطقه و همچنین عرضه مستقیم محصولات کشاورزی در ۳۰ غرفه برپا شده است. ما در شهرستان تهران در حوزه بخش کن بیش از ۱۶۰ هکتار زمین و باغ‌های شاتوت داریم. از این باغ‌ها سالانه بیش از ۹۵۰ تن محصول برداشت می‌شود. سولقان نزدیک‌ترین روستا به تهران است. به همین خاطر با برپایی این جشنواره به دنبال برقراری پیوند بین شهر و روستا هستیم. وقتی خود مردم می‌آیند اینجا و مستقیم از باغداران خرید می‌کنند، بحث واسطه‌گری حذف می‌شود. این موضوع هم به نفع باغدار و هم به نفع خریدار است. درکنار عرضه محصولات باغی، سعی داریم از مشاغل خانگی حمایت و به اقتصاد خانوارهای روستایی هم کمک کنیم.» او در ادامه می‌گوید: «با عرضه مشتقات باغ‌ها می‌توان یک تا ۳ میلیون تومان برای هر خانوار درآمد ایجاد کرد. خانم‌های روستایی از گذشته پابه‌پای مردان روستا کشاورزی می‌کردند. البته این فعالیت‌ها در چند سال اخیر کمرنگ‌تر شده است. اکنون با برپایی این جشنواره سعی کرده‌ایم تا بانوان روستایی محصولات و تولیدات خودشان را عرضه کنند.» غرفه‌های بانوان روستا مملو از مشتری است.
- برندسازی از نوع روستایی
در حریم شهرداری منطقه ۲۲ روستاهای بسیاری وجود دارد که سولقان هم از جمله این روستاهاست. روســـتایی خوش آب و هوا که بیش از ۴ هزار و ۵۰۰ نفر را در خود جای داده است که اغلب ساکنانش به شغل باغداری مشغول هستند. «علی نوذرپور» شهردار منطقه ۲۲ هدف از برپایی این جشنواره و سایر جشنواره‌های روستایی را معرفی ظرفیت‌ها و پتاسیل‌های اقتصادی روستاهای حریم شهر به شهروندان تهرانی عنوان می‌کند و می‌گوید: «این جشنواره برای دومین سال متوالی با هدف آشنایی شهروندان با آداب و سنت‌ها و همچنین رونق اقتصادی روستاهای منطقه۲۲ برگزار شد. همچنین برپایی این جشنواره‌ها می‌تواند برای پر کردن اوقات فراغت شهروندان تهرانی و تبادل فرهنگی میانی شهروندان و روستاییان نیز مؤثر باشد. چراکه معتقدم روستاهای منطقه ۲۲ ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های بسیاری در حوزه گردشگری دارند که در قالب برگزاری چنین جشنواره‌هایی تلاش می‌کنیم، این ظرفیت‌ها را شناسایی و به شهروندان معرفی و از سویی دیگر با برپایی این جشنواره‌ها به ایجاد اشتغال در مناطق روستایی هم کمک می‌کنیم. برای مثال با برندسازی در حوزه تولیدات محصولات روستایی رونق اقتصادی برای روستاییان پیرامون منطقه ۲۲ ایجاد خواهد شد.» - ضرورت حمایت از روستائیان
روستای سولقان در ۵ کیلومتری تهران قرار گرفته و نقاط زیبا و گردش‌پذیر بسیاری دارد. به گفته «حسین مراد» رئیس شورای کن، این روستا قطب تولید شاتوت ایران نام گرفته است. او درباره این روستا و زمین‌های کشاورزی‌اش می‌گوید: «اهالی این روستا از زمان قدیم تولیدکننده میوه بوده‌اند. جالب است بدانید اهالی سولقان بنیانگذار میدان تره‌بار تهران و میدان‌های میوه و تره‌بار دیگری همچون میدان سبزی و میدان طاهری هستند به همین خاطر اهالی به خوبی میوه‌های خوب را می‌شناسند و میوه با کیفیت خودشان را روانه بازار می‌کنند. از این‌رو، باید مسئولان شهری مسیر عرضه این محصولات را به بازار تهران هموار کنند چراکه این روستا در فاصله ۵ کیلومتری از شهر تهران قرار دارد، اما دسترسی به محدوده شهری کمی دشوار است. همچنین باغ‌های این روستا برای باقی ماندن نیاز به رسیدگی و حمایت مسئولان دارد. کشاورزان باید درختانشان را پس از چند سال تعویض کنند. همچنین بعد از ۲۰ تا ۲۵ سال استفاده از زمین، باید خاک آن برگردان شود. این موضوعات از جمله موارد و مسائل حیاتی روستا و کشاورزانش است که مسئولان باید به آنها توجه داشته باشند و اجازه انجام این اقدامات را بدهند. از سوی دیگر، اکنون در این روستا بیش از ۴ هزار و ۵۰۰ نفر زندگی می‌کنند. به همین خاطر مسئولان باید به فکر فراهم کردن زمینه‌های توسعه کشاورزی این روستا باشند. اهالی این روستا می‌خواهند تولیدکننده باشند و در همین روستا زندگی و کار و شغل سابقشان را دوباره احیاء کنند، اما این احیاء به اصلاح شرایط هم نیاز دارد. یعنی معرفی درختان مناسب، آموزش روش‌های نوین کشاورزی و آبیاری باغ‌ها از ضروریات تولید است که با همکاری مسئولان شهری و اداره جهاد کشاورزی میسر می‌شود.»
- پیشگیری قبل از وقوع اتفاق
«سیدمهدی موسوی» از باغداران قدیمی روستای سولقان است. او میزان فروش امسال محصولات باغی روستای سولقان را خوب ارزیابی می‌کند و در این‌باره می‌گوید: «امسال درختان این روستا بار فراوانی دارد و پیش‌بینی می‌کنیم فروش خوبی هم داشته باشیم، اما ممکن است سال دیگر سرما بزند مثل پارسال که یک سال زحمت کشاورز صفر شد و همه محصولات از بین رفت، اما امسال جبران سال قبل را هم کرد.» او عتقاد دارد باید اقدام اساسی برای حفظ درختان باغ‌ها انجام داد. چراکه اجازه نداریم خاک را زیرورو و آن را دوباره غنی کنیم. به همین خاطر وقتی زیر درخت خالی شود، درخت پربار و سنگین نمی‌تواند مقاومت کند و درختان شکسته یا از جایشان کنده می‌شوند. به همین خاطر باید باغداران اجازه داشته باشند بتوانند خاک زمینشان را زیر و رو کنند یا اطراف باغ را دیوار بکشند.
- عرضه محصولات زیر قیمت بازار
«علی سیفانی» ۲۲ سالی می‌شود که در روستای سولقان میوه‌فروشی دارد و اکنون هم یکی از غرفه‌داران این جشنواره است. او درباره این جشنواره می‌گوید: «محلی‌ها میوه‌ها و محصولاتشان را زیر قیمت بازار می‌فروشند، فقط به خاطر اینکه مردم با محصولات این منطقه آشنا شوند وگرنه قیمت شاتوت در بازار بیرون از اینجا بیشتر و گران‌تر است. به همین خاطر هر شهروندی را که می‌بینید دست پر به خانه‌اش برمی‌گردد و چند سطل شاتوت خریده است.» وی در ادامه به محصولات روستای سولقان اشاره می‌کند و می‌گوید: «محصولات اصلی ما گیلاس، شاتوت و خرمالو است و گردو و هلو هم در مقایسه با شاتوت و گیلاس به مقدار کمتر برداشت می‌شود.» او اعتقاد دارد قیمت مناسب وکیفیت خوب، مشتری را زیاد می‌کند و شهروندان را به این روستا می‌کشاند.
نظر شما