نشانگان آشیانه خالی چیست؟

نشانگان آشیانه خالی مربوط به احساس تنهایی، اندوه و سوگ والدین ناشی از دور بودن از فرزندانشان است که به مسیر زندگی‌های خودشان رفته‌اند.

این احساس فقدان، افسردگی، بی‌هدف بودن و اندوه ممکن است هنگام رفتن فرزندان به شهری دیگر برای ادامه تحصیل دانشگاهی یا ازدواج و تشکیل خانواده مستقل بوسیله آنها در والدین بروز کند.

مادران به طور معمول بسیار بیشتر از پدران درگیر این احساس اندوه می‌شوند و در مادران خانه‌دار این احساس اندوه شدیدتر است.

توجه داشته باشید که نشانگان آشیانه خالی یک تشخیص بالینی یا اختلال روانی نیست. این نشانگاه به دوره‌ای گذرا از زندگی افراد اشاره می‌کند که احساس تنهایی و فقدان مشخصه ان است. گرچه والدین می‌خواهند کودکانشان با رشد کردن به صورتی بزرگسالانی مستقل درآیند، اما هنگامی که فرزندانشان واقعا به این مرحله می‌رسند، والدین ممکن است احساسات متناقضی را تجربه کنند و تخت فشار عاطفی قرار گیرند.

والدینی که پس از مستقل شدن فرزندانشان و تنها شدن، دچار اندوه بیش از حد شده و زندگی روزانه و کارشان مختل می‌شود باید از افراد متخصص کمک بگیرند.

اگر رابطه قبلی میان پدرومادر و فرزند با تعارض، جدایی و خصومت همراه باشد، این احساس اندوه و سردرگمی والدین پس از رفتن فرزند ممکن است شدیدتر هم باشد.

این دوره گذرای اندوه وقتی به خوبی به پایان می‌رسد که رابطه مثبت و معناداری که همراه با پشتیبانی عاطفی از یکدیگر باشد، بین والدین و فرزندان مستقل‌شده برقرار شود. روابط مثبت به هر دو طرف امکان می‌دهد به تعاملی سالم با هم داشته باشند، تعاملی که هم برای جوانی که به سمت استقلال پیش می‌رود ضروری است و هم برای والدینی که سنشان دارد بالا می‌رود اهمیت دارد.

اگر اندوه، افسردگی و ناراحتی که پدر یا مادر تجربه می‌کنند، زیاد و غیرقابل‌تحمل باشد و زندگیشان را مختل کند، ممکن است نیاز به رواندرمانی یا حتی تجویز دارو وجود داشته باشد.

البته والدین در اغلب موارد با حفظ تماس با فرزند مستقل شده از راه‌های گوناگون از تلفن زدن و پیامک یا ای‌میل‌ فرستادن گرفته تا دیدار حضوری می‌توانند به تدریج با این دوره جدید زندگیشان کنار بیایند. در موارد احساس استرس و تنهایی جستجوی حمایت اجتماعی و عاطفی نزدیکان و اطرافیان می‌تواند سودمند باشد. به جز این مراقبت شخصی به شکل رژیم غذایی سالم، خواب کافی، ورزش و تفریحات هم توصیه می‌شود.

برخی از والدین هم برای اینکه از اشتغال خاطر با فرزند دور شده‌شان رها شوند، این دوره گذار را با پرداختن به سرگرمی‌ها، مسافرت، گذراندن اوقات با دوستان یا تلاش برای پیشرفت‌های شغلی یا تحصیلی پر می‌کنند.

• بررسی علل بروز فرزندسالاری: تعویض جایگاه میان والدین و فرزندان