صرف نظر از اینکه چنین اقدامی از سوی روسیه ممکن است در سطح جهانی یک نوع لجبازی سیاسی علیه رقیب به حساب آید؛ روس ها بر این باورند که به هرحال باید علیه این اقدام غربی ها کاری انجام دهند.
جدای از روس ها اصولا این یک باور سیاسی است که اگر رقیب بین المللی با واکنش درخوری نسبت به اقدام مخربی که انجام داده روبرو نشود آنگاه در اقدامات مخرب بعدی رغبت بیشتری از خود نشان خواهد داد.
روسیه بر همین باور تصمیم گرفته است تا موضوع استقلال آبخازیا؛ منطقه‌ای در جمهوری گرجستان را که جدایی طلبان آن سال ها است برای رسیدن به این آرزو با نیروهای گرجی می جنگند را مجددا احیا کند.
این موضوع زمانی در صحنه بین المللی مطرح شد که روسیه بدون اشاره به استقلال کوزوو اعلام کرد تحریم های خود علیه آبخازیا را لغو خواهد کرد.
بدیهی است که چنین اظهار نظری از سوی روس ها سیگنالی معنی دار برای آمریکایی ها است و تلقی آنها از چنین رویه ایی این است که روسیه آنها را در آسیای صغیر به بازی جدیدی فراخوانده است که احتمالا برای غربی ها چیزی جز شکست و برای روس ها از هر دو سر پیروزی به ارمغان نخواهد داشت.
از این رو آمریکایی ها بلادرنگ در قبال این رویکرد جدید روسیه موضع گرفته و دست پاچگی خود را به نمایش گذاشتند.
دانیل فرید معاون وزیر امور خارجه امریکا در امور اروپا و اروپا-آسیا بلافاصله از تصمیم روسیه برای لغو تحریم های تجاری، اقتصادی، مالی و حمل و نقل علیه آبخازی انتقاد کرده و آن را مایه تاسف خواند.
این دیپلمات امریکایی در اظهار نظر دیگری که نوعی چنگ و دندان نشان دادن به حریف روسی تلقی می شود با به میان کشیدن نام ناتو هشدار داد که واشنگتن از تمامیت ارضی گرجستان و حرکت این کشور برای عضویت در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی حمایت می کند.
در همین حال آمریکایی ها بدون آنکه روسیه ادعایی درباره استقلال آبخازیا از گرجستان اشاره ای کرده باشد ادعا کرده اند که بعید است روسیه استقلال ابخازی را به رسمیت بشناسد.
جمهوری خود خوانده آبخازیا که هم اکنون رئیس جمهور نیز دارد از ابتدای فروپاشی شوروی سابق داعیه استقلال دارد و خود را کشوری مستقل از گرجستان می داند اما جامعه جهانی تا کنون به این ادعای آبخازیا وقعی ننهاده است.
گرجستان از همان سال برای مبارزه با این استقلال طلبی ناپسند ،نیروهای خود را به آبخازیا اعزام کرد و درگیری گسترده ای در منطقه پدید آمد که هزاران کشته و زخمی و هزاران بی خانمان برجای گذاشت.
بیش از 280 هزار گرجستانی تبار از ترس جنگ، فرار کردند که البته از آن زمان تا کنون، بسیاری از انها به خانه و کاشانه خود بازگشته اند. هم اکنون حافظان صلح روسی و ناظران سازمان ملل در این منطقه مستقر شده اند، اما هنوز هم پس از گذشت 15 سال، آبخازیا هنوز هم منطقه ای مورد مناقشه است.
با اعلام استقلال کوزوو از صربستان و تایید این استقلال از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا ، آبخازیا نیز می گوید کشورش شایستگی آنچه که کوزوو به آن دست یافته را دارد و در این بین حمایت روسیه از چنین تفکری می تواند برای آمریکا که در گرجستان منافعی را دنبال می کند دردسر آفرین باشد.
دومای روسیه قرار است موضوع استقلال آبخازیا را در نشست هفته آینده خود مورد بحث قرار دهد. مقامات آبخازیا معتقدند دنیا باید این جمهوری را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد.
مجلس آبخازیا با تصویب دو قطعنامه از سازمان ملل، روسیه و دیگر کشورها خواسته به این جمهوری، استقلال اعطا کنند.
روسیه که تا کنون تحت فشارهای غرب از به رسمیت شناختن استقلال آبخازیا طفره می رفت حالا با اتفاقی که درباره کوزوو افتاده ممکن است به جد از این رویه حمایت کند.
از سوی دیگر مقامات ارشد آبخازیا نیز امیدوارند این بار روسیه از لغو تحریم‌ها فراتر رفته و در تحقق رویای آبخازیا به آنها کمک کند.
همشهری امارات
