همشهری آنلاین-سحر جعفریان: روایت های بسیاری از کارآفرینی در عرصه های گوناگون شنیده و خوانده ایم. وجه اشتراک همه این روایت ها شروع با سرمایه اندک و در شرایط دشوار است. وجه اشتراکی که گاهی دور از ذهن و شعار زده به نظر می رسد اما واقعیت این است که ارتباط مستقیم بین ناامیدی و ایجاد انگیزه دوباره، این روایت های جذاب را خلق می کند. مانند روایت «رضا الله جانی» که مدتی پیش به عنوان کارآفرین برتر منطقه ۹ پایتخت معرفی شد. با او درباره کارآفرینی و مشکلاتش به گفت و گو نشستیم.
سرمایه اندک، همت بسیار
قدم به کارگاه ۶۰ مترمربعی خیاطی آقا رضا که می گذاریم سمفونی دوخت و دوز شنیده می شود. ۶ کارگر مشغول کارند. کیف های مدارس و لپ تاپ، ساک های مسافرتی و چمدان های کوچک و بزرگ روی هم تلنبار شده است. کمی آن طرف تر، انتهای کارگاه میز و دستگاه برش پارچه قرار دارد که ۲ کارگر گرد آنها می چرخند. یکی میان دوز است و چند نفری راسته دوز و بسته بند. آقا رضا بیشتر به امور خرید پارچه و ملزومات، طراحی و بازاریابی می پردازد. در کنار این فعالیت ها، ارائه آموزش رایگان خیاطی صنعتی به بهبودیافتگان از بند اعتیاد را هم در برنامه هفتگی اش قرار می دهد. ساعت ۱۲:۳۰ یک روز سرد پاییزی است که صدای چرخ خیاطی ها به بهانه صرف ناهار قطع می شود. آقا رضا فرصت می یابد به سؤال هایمان پاسخ دهد: «کارآفرین بودن آرزوی دست نیافتنی و محال نیست که فقط حسرتش برایمان بماند. سال ۱۳۸۸ از اینکه برای دیگران کار کنم خسته شدم. تصمیم گرفتم از تخصصم به سود خودم، استفاده و صفر تا صد کار را مطابق با سلیقه و بودجه ام تعریف کنم. از طرفی چون در شرایط دشواری خیاطی را یاد گرفته بودم تمایل داشتم به دیگرانی که خواهان یادگیری هستند رایگان آموزش دهم. به نظرم کارآفرینی تدوین زبان علم و دانسته های فرد به زبان عمل و اقتصادی است. به همین دلیل با سرمایه ۵۰۰ هزار تومانی شروع کردم. حتی ۲بار شکست خوردم اما باز ادامه دادم. »
تأثیر حمایت همه جانبه
کارآفرین برتر هم محله ای از طرح های ایرانی که برای محصولاتش استفاده می کند می گوید: «تا ما، خود از خودمان حمایت نکنیم راه به جایی نمی بریم. طراحی کیف های تولیدی ما را گروهی از دانشجویان هنر براساس نماد و تصاویر شخصیت های ایرانی انجام می دهند. این طوری هم بازار کار آنها را رونق می دهیم و هم فرهنگ ایرانی را اعتلا می بخشیم. البته یک نکته در اینجا اهمیت فراوان دارد؛ اینکه صاحبان طرح ها و برندهای ایرانی باید به کیفیت محصولاتشان توجه کنند. در واقع اگر کیفیت را قربانی هزینه های اندک کنیم اعتماد مشتری را از دست خواهیم داد. نکته دیگری هم که می تواند بسیار تأثیرگذار باشد حمایت متعصبانه سلبریتی های هنری و اجتماعی از برندهای داخلی است. اتفاقی که به مثابه اهرمی قدرتمند می تواند بازار تولید ما را در مسیر پیشرفت قرار دهد. موضوع حمایت در عرصه کارآفرینی اهمیت فوق العاده ای دارد که متأسفانه همیشه مورد غفلت مسئولان و مصرف کنندگان بوده است. گاهی برنامه های خوبی برای حمایت از کارآفرینی مطرح می شود اما خیلی زود در گیر و دار بروکراسی و تخصیص نیافتن بودجه و مدیریت سلیقه ای فراموش می شود. »
الگوی کارآفرینی
آقا رضا درباره عنوان کارآفرین برتر منطقه هم که به تازگی کسب کرده است می گوید: «این عنوان بیشتر از این که ما را خوشحال کند شاید بارقه امید و ایده ای در ذهن فرد دیگر شود. این حمایت های معنوی از ما الگو هم می سازد برای کسانی که تصور می کنند شروع هر کار سرمایه های آنچنانی و پشتیبانی های عظیم می خواهد. اگر این سرمایه های آنچنانی وجود داشته باشد که خیلی هم خوب است اما اگر نباشد نباید زانوی غم بغل گرفت. باید ایده پردازی کرد و با داشته هایمان کسب و کار خاص خود را شروع کنیم. سخت است اما شدنی. » ساعت استراحت و صرف ناهار تمام می شود و کارگران یکی پس از دیگری با انرژی دوباره وارد کارگاه می شوند تا این بار به پارچه های ضخیم و ضد آب شکل و شمایل کوله پشتی های دانشجویی را بدهند.
نظر شما