به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، وسواس اختلالی است که در نتیجه استرس، افکار و رفتار فرد را نسبت به دیگران و محیط اطراف به هم می‌ریزد و او را تا حد روان‌پریشی پیش می‌برد.
یک متخصص اعصاب و روان در مورد این اختلال گفت: وسواس به نوع شخصی یا اختیاری و وسواس اجباری تقسیم می‌شود. در نوع اول یعنی وسواس شخصی، این دسته شامل افراد بسیار دقیق، منظم، نکته‌سنج، وقت‌شناس می‌شود. این افراد کار را بر زندگی معمولی ترجیح می‌دهند، از شوخی لذت نمی‌برند و صرف وقت برای تفریح و سرگرمی را بیهوده می‌دانند.
فربد فدایی بیان کرد: این دسته افراد در محل کار کارمندان و کارگران بسیار خوبی‌اند، اما برای خانواده مظهر انعطاف‌ناپذیری و خشکی به شمار می‌روند.
وی در مورد وسواس اجباری نیز توضیح داد: دوران بلوغ سن شروع وسواس اجباری است که به دو شکل عمده رفتار فکری یا رفتار اجباری به خوبی مشاهده می‌شود. وسواس اجباری فکری عبارت است از افکار مزاحم و نامربوطی که خود بیمار به بیهوده بودن آنها اذعان دارد، اما نمی‌تواند آنها را رها کند.
این روانپزشک افزود: برای نمونه فرد مبتلا به اختلال شخصیت وسواس اجباری ممکن است پس از شرکت در یک مهمانی دچار این افکار شود که آیا سخنرانی که کردم درست بود یا نه؟ یا این‌که نکند دوست و یا دیگران را از خود رنجانده باشم؟
فدایی گفت: در وسواس اجباری، فرد کار را به صورت تکراری بدون آن‌که نیازی به این عمل باشد انجام می‌دهد. برای نمونه زمانی که فرد در را پشت سر خود بست برای این‌که مطمئن شود آن را بسته چندین بار آن را باز و بسته می‌کند و یا یک سوال را چندین بار می‌پرسد تا مطمئن شود که دیگران منظور آن را فهمیده‌اند.
وی ادامه داد: کودکانی که معمولا به نظم و قرینه بودن اشیا توجه ویژه‌ای دارند و اگر چیزی سر جای خود قرار نگرفته باشد احساس ناراحتی شدیدی می‌کنند و یا کودکانی که تکالیف خود را چندین بار می‌نویسند که مبادا اثر یا لکه‌ای روی آن افتاده باشد، کودکانی که مرتبا یک سوال را از پدر و مادر می‌پرسند، این دسته کودکان نماینده اختلال وسواس در دوران بزرگسالی‌اند.
فدایی با بیان این‌که برای درمان مبتلایان به وسواس‌های فکری و رفتاری روش‌های دارودرمانی و یا رفتاردرمانی لازم است، اظهار کرد: وسواس به عنوان یک بیماری در برخی افراد ممکن است از سنین کودکی حدود ۳ تا ۴ سالگی اتفاق افتاده باشد. با گذشت زمان معمولان والدین توقعاتی از فرزند خود دارند که فرزند ممکن است فکر کند نمی‌تواند آنها را برآورده سازد. بنابراین نسبت به قابلیت‌های خود دچار تردید می‌شود و ممکن است هرکاری را چند بار تکرار کند تا مطمئن شود درست انجام داده است.
این متخصص اعصاب و روان گفت: میزان شیوع وسواس نسبتا بالاست و ۳ تا ۴ درصد افراد جامعه مبتلا به وسواس هستند. درمان در ۵۰ درصد موارد با بهبود کامل همراه است، اما عموما باید برای مدت طولانی ادامه یابد. در ۳۰ درصد نیز بیمار به طور نسبی بهبود می‌یابد، اما در ۲۰ درصد موارد درمان‌های رایج باعث تغییر وضعیت بیمار نمی‌شود.
فدایی افزود: متاسفانه مقاومت بیماران وسواسی در برابر درمان بالاست و نپذیرفتن بیماری از سوی شخص مبتلا و یا خانواده او یکی از چالش‌های درمان است.
این روانپزشک یادآور شد: نقش دارودرمانی برای بیماری وسواس نقشی اثبات‌شده دارد و گاهی مصرف دارو و عوارض آن برای آنها خود نوعی وسواس و اضطرابی جداگانه ایجاد می‌کند مثلا این دسته افراد حتی برای مصرف دارو به دقت بروشور و اطلاعات آن را جست‌وجو می‌کنند.
نظر شما